Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

pas. kir.
var.
var (bar) olmaq: əksik olmamaq. dayaqlı, davamlı bulunmaq.
bar vermə: barış.
yazın yağışı, yayın barışı (bar verməsi).
izobar: əşbasınc.
nobar: ilk ağız. təbərzə.- bar bar bağırmaq: sürəkli bağırmaq.- hər ağacda bar olmaz, hər gələndən yar olmaz

BAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bur. bor. bora.
düz, təkiz olmayan.
bor yer: bur yer: şoraq yer. çoraq yer.
bulantı suyun qabda buraqtığı bar, iz, pas, pus.
bor bağlamaq.
borca qoymaq.
böyük. iri.
bar yiqdə: iri iğdə.
var. səmər. səmir.
pas. kir

BARA QOYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçqunmaq

BARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

paxır. luğab.
torta. kirəc. qazan dibinə yapışmış qatma, qazmaq.
kırıx. iştibah.
bara qoymaq: kırıxmaq. qayıxmaq. iştibah edmək. söz arası uçqunmaq.
qazanın dibindəki kirəç. qazmaq. tortu.
vara. yürqən. yürkən. yürükən. yürücü. yerici. yerci.
bara bara: vərə vərə. vara vara. yılar yılar. ged gedə. asta asta. yavaş yavaş.
bara alğusi: varı beləsi

BARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

işgi. inci. alaya, gülüncə, suçlanmağa, qınanmağa, yanmağa yeraçan, imkan yaradan söz, davranış.
inci, işgi bıraqmaq, qoymaq, düşürmək, salmaq: bara qoymaq.
bara qoymaq: iş edmək

BARABAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< birə bir. arba. müsavi

BARAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

sucaq. sacaq. müttəhim edən vəkil

BARAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

varac. farac. yarac. çarac. qarac. arac. aralıq. gərəç. əl. vasitə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq

BARAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barça. barıç. bütünü

BARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> barik (fars). dar. süpüq < sürpük. incə. iti.
qaqra. qaqsar. qaqsıra. qaqsara. kəpə. külübə. külbə. çardaq. ev. qaza. alaçuq.
parraq, yunlu tüklü qöpək.
baraqlıq: köpəyi olan kişi.
tükü qıssa tula. it.
uzun tüklü, qıllı, saçaqlı nərsə (çoxa. gəbə. at. av köpəyi)

BARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barak.
bağaq. tühlü çulğa. gəbə.
av it çeşiti.
ağaclara sarılan böyük asma.
ərək. ərk.yüksək qala. iç qala.
könül qalası.
yayla evi, barakı: çatı. çantı

BARAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< var). borqa. ev. varılıb, yerləşib qalınan yer. qısıncaq. sığıncaq. barınaq. (qutu qıtı).
baraka. bərəkə. qıtı. daxma. çiktirmə. külbə. işqav. içqav. külbə.
baraka. bərəkə. tərəzi. ölçək.
salaş. kiyusk. köçək. köşək. yol üstü qurulan əğrəti tüncıq, tükan.
qəzet salaş.
bostan salaş

BARAQAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

barqah < barqay. baraqay.
dərgah. barınaq. durbağ. durnağ. durqab. durub.
duvar. duvarlıq

BARAQAL! : Arin Turkish Etimology Dictionary

varol. barmış olsun !. çatmış olsun !. qalmış olsun !. sağol. yaşasın. yaxcı, olqun bir durumun qarşısında işlənən söz. (baravo. bıravo. barxalla (ərəb))

BARAQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

afərin, maşallah anlanmında övqü sözü

BARAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

varğan. varan (çox)

BARAQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

huzur. sakinlik.
baraqat bolmaq: huzur içində olmaq. rahat olmaq

BARAQATLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təskin olmaq. rahat edmək. yatışmaq

BARAQATLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sakin. dinqın

BARAQATLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sakinlik. səssizlik

BARAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

barqay > baraqah. barqah. duvar. duvarlıq

BARAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barıqlıq. qalartıq. qarartıq. sığıncaq. savır. sipər. savırlıq. pənahqah

BARAQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

barağu. bala. uşaq. kiçik

BARAQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

baraxud.özbaşa