Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
HAVALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taslamaq. şişinmək. yekəxanalanmaq. bulutlarda gəzmək.
igitlik taslıyan.
uçuşmaq. yönəlmək.
quşlar göydə yönəlirlər

HAVALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavalanmaq. qopalanmaq. şişinmək. iltihablanmaq

HAVALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyalanmaq. ovalanmaq. hovalanmaq. avalanmaq. məşqul olmaq. əğlənmək. əklənmək

HAVALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsənin dəlisi, vurqunu, vırqını. otucu. otcu.
solçuluq havalısı.
qadın otcusu.
kitab havalısı.
yalan, doğru, yemək içmək, para, düzən havalısı: dəlisi.
öğütçü. oğutcu. oxucu. otucu. otcu. carçı. mübəlliğ.
bu oturuşda, hammı, başqa başqa bölümün, düşüncənin, işin havalısı olmaq qoşuyla (şərtiylə), savcısı kimi danışırdı.
savlı. iddəali. mudafi.
şişgin. dartqın.
tərəfli: yönlü. yanlı. düzəli.
yanlı. tərəfçi. tərəfli. tərəfdar.
hava huvaslı. təlimsi. dəlicə. dəlimsək. dəlifişək. dəlişman. oturmamış. hobba.
alıq. qarışıq. çalalı. çallaq. müşəvvəş. içi boş. alaqarış. alqarış (> alayiş). yalançı süs. göstəriş.- hava huvaslı: havalı. dəlicə. təlimsi. dəlimsək. dəlifişək. dəlişman. oturmamış. hobba

HAVALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

havadar. yeliz ( yel
iz) yeləc. yələc. yel alan.
qalğay. havlayan it

HAVALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlilik. vurqunluq. vırqınlıq. otuculuq. otculuq

HAVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< kovang < kov. həvəh.
havəng (fars): həvəh <
< kovang.
oğaq: oğan. ovanğ

HAVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

həvəh. həvəng. havəng < kavan. kovan. içində çeşitli nərsələr dövülərək əzilən çuxur qab.
həvəh döğücünün, hıx (hınğ) diyəcisi: baltaçının hıx diyəcisi. baltaçıyla, həvəh döğənlə, yardaqçı kimi görüşür, səsləşən.- həvəh əli: həvəh dğəcəyi, toxmağı.
həvəhdə su döğmək: boşuna uğraşmaq

HAVASINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

havayı. yoxyerə. boşuna. boşunaq. boşquna

HAVATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

havadan. yavadan. havayi. pulsuz parasız. açıqdan. çaparı. çapa. çapadan. qıyınsız. töləsiz. ödətsiz. təkinə. boşdan. boşuna. boşunaq. boşquna. kovbadan > heybədən (< kov: kav: boş. puç). torbaçı. torbadan. axırdan. çanaxdan. bedava. bayqu. sovğa. savırı. müfdəsinə. məccani

HAVAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aylaq. avanaq. boş gəzən. işsiz. avara.
kövəz. kofas. boş. sapaq.
havayi danışmaq: əbəs söyləmək. yabana söyləmək.
boş. müfdə. quraq. quru. qaqaybaş. sayaqıl. hoppa. yelbaş. hoppa. yelli. hoppa. alıq. axmaq.
boşanıq. boş. puç. səfeh. qəfil.
qalaq. boşun. avara.- boşuna, havayı gedmək: top yoluna gedmək. topa gedmək. hədər olmaq

HAVAYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtəyi. qozmıt. köksüz. müfdə. yana. yelə. havadan. açıqdan. boşdan. boşuna. kavalı. boş. dərəksiz.
havasına. yoxyerə. boşuna. boşunaq. boşquna.
.
göyümsü. göyümtüd.
uçarı. hopba. nəfsani.
qaraquşca. qaraquşi. qanun, qural, düşüncə, məntiq ölçülərinə dayanmayan. dayanaqsız.
yarqıcda (məhkəmdə) qaraquşi tutu (qərar) çıxardıar.
qaraquş kimsə: kefinə, xoşuna gələni yapan.
yavadan. havadan. pulsuz parasız. açıqdan. çaparı. çapa. çapadan. qıyınsız. töləsiz. ödətsiz. təkinə. boşdan. boşuna. boşunaq. boşquna. kovbadan > heybədən (< kov: kav: boş. puç). torbaçı. torbadan. axırdan. çanaxdan. bedava. bayqu. sovğa. savırı. müfdəsinə. məccani.
qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. hovarda. hovarat.- havayı danışmaq: yaqırdı laqırdı. ləb ləb

HAVAYİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçarılıq.hopbalıq. nəfsanilik

HAVAYILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baş yeli. başı boşluq

HAVAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hapaz. qapaz. gəpəz.
avuc. ovuc.
duzağ. türmə. dusdax

HAVAZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hapazlamaq. qapazlamaq. gəpəzləmək. avuclamaq. ovuclamaq

HAVƏNG (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

həvəh. həvəng. havan < kavan. kovan. içində çeşitli nərsələr dövülərək əzilən çuxur qab.
həvəh döğücünün, hıx (hınğ) diyəcisi: baltaçının hıx diyəcisi. baltaçıyla, həvəh döğənlə, yardaqçı kimi görüşür, səsləşən.- həvəh əli: həvəh dğəcəyi, toxmağı.
həvəhdə su döğmək: boşuna uğraşmaq

HAVƏNG (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

həvəng. avəng (fars) < avanaq. avlanmış. tutulmuş. asılı. asıq. asıqı

HAVIYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşa, puça, havıya, heçə vermək. kəpəklətmək. kəpəkləmək. savırmaq. sərpələmək

HAVLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ürmək. hürmək

HAVLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tavlanmaq. tikilmək. tüklənmək. qabarmaq

HAVLAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

havlaz. hovlaz. hovlat. apaç. apaş. şələm şorba. gədə. başıboş. baybaş. qayta. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl. pıstıq. fıstıq. ərincək. əringən. damarsız. yararsız. uğursuz. işsiz gücsüz

HAVLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< havalatmaq. gəritmək. qarıldatmaq. hürdürmək. bavıllatmaq. səsin çıxarmaq

HAVLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

havlayan it: qalğay