Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

HAVLAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

havlat. hovlaz. hovlat. apaç. apaş. şələm şorba. gədə. başıboş. baybaş. qayta. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl. pıstıq. fıstıq. ərincək. əringən. yararsız. uğursuz. işsiz gücsüz

HAVLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sərsəri. avara. çapqın.
havlə aylanmaq: avara dolaşmaq. çapqınlıq edmək

HAVLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aymança. üstü açıq otaq. tövlə. duvar. çit. barmaqlıq. ayman. gərmi. aylav

HAVLIQMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tələsik

HAVLIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hövl etmәk. əcələ edmək. qιssaqlı yağdaya düşmək

HAVLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavluq

HAVLΙQMAZLΙQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sәbirsizlik. qιsğanmazlıq

HAVRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

hərəngə. həvərə. hevərə. çox hayküylü danışıq. hər ağızdan bir səs çıxma

HAVRUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavruz. qarurə. otraq. oda içində oturulan qab

HAVUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qavut. dəvəyə vurulan kiçik palan.
samar. səmər. palan. cığaz. hicaz

HAVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< kov. kovuz oyuq.
< oğız. ağız: dəlik. axar. suyun dənizə tökülən yeri: oyuq. ovuz. hovuz

HAVVƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əvət. bə’li. hay hay

HAY QÜY : Arin Turkish Etimology Dictionary

hay küy. hayğırış. qıqırış. qıylaş. hay küyəş. urı qığı

HAY QÜYƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hay küyəş. hay küy. hayğırış. qıqırış. qıylaş

HAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

güc.
cəvanlıqdan qocalığa hay saxla, varlılıqdan yoxsulluğa pay saxla.
küy. səs.
hay küy: qışqırıq.dadi fəryad. carı cəncal.
hay hay: əvət. bə’li. havvə.
astaradan astarı, toya çönmüş yasları, hay hırını bilməyən, düğün günü ağları.- hay günün görməyən, vay gününə inanmaz, vay günün görməyən, hay gününə inanmaz.
hay gününü günləyən, vay gününü izləməz: özün iyi düşünən, pislikləri geridə qoyur (bıraxır).
hay hayı geçmiş, vay vayı qalmış.
hayla gələn, huyla gedər. bu qurum öylə gəlib, böylə gedər

HAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

xorra. hurra.
köpəyin qızları xorra çəkirdilər.
hay küylü: qalaylı. süslü bəzəkli.
hay gurultu: yayqara. bağırtı. şamata

HAYALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayla

HAYANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< hanğ + yana. qanq + yana. hançı + yana

HAYBIDIRIQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

haybıdırıqçılıq. hayküyçülük. yayqaraçılıq. qaraçılıq ələkçilik. şamataçılıq

HAYBITIRIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

haybıdırıqçı. gurultucu. gürültücü. qırıltıcı. hayküyçü. qavqaçı. qovqaçı. əli bayraqlı. qalayçı. qaraçı. yayqaraçı. ələkçi. şamataçı

HAYQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

genik. gənik. gəlcik. gəlisər. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.).
şayiə, dediqodu, yayqı, hayqı, küygü salmaq. yaymaq: əslətmək. əstirmək

HAYQIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gürültü. urı. qığıkaş. hay küy. qıqı. urı. qığı qaş. qıqı. hay küy. qürültü

HAYQIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hayğırı. ayqırı. bağırmaq

HAYQIRIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hay küyəş. hay küy. qıqırış. qıylaş. qıçırıq. çığırtı.
tıqay. nida

HAYQIRIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağrışmaq. çığrışmaq. bağrışmaq. yayqaraşmaq