Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

IŞIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxın. çalın. çaxmaq. şimşək. ıldırım. yıldırım. yaldırım. yaltırış. yantırayış. yaşın. parlaq. bərraq. bərq. rə;d.
günəş. ışıq yansısı, parıltısı.
ışınbıy: ışın bıy

IŞIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qündarağ. günəş ışığı. şua’.
işıq vermək: balqιrmaq

IŞINÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

radyoloq

IŞINETQİNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışın etgin. ışın etginliyi olan. radyoəktif

IŞINETQİNQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışın etginlik. radyoəktivitə

IŞINIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışıldama. tələ;lö;. təşə;şö;

IŞINLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışıq kimi, bərq kimi götürmək, davranmaq

IŞINLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışıq kimi, bərq kimi götürülmək, davranılmaq

IŞINLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışı saçan. ışın saçan. ışıq saçan. pərtov əfşan. münəvvər

ÇALTIYINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaldıyına.( < çal). əğri üğri, dolaşıq, buruşuq duruş, hal, davranış

ÇALTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çantmaq. çəntmək. kəntmək. kərtmək. kantmaq. qantmaq. ufalamaq. parçalamaq. doğramaq. oğmaq

ÇALTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> çəltik > şəltuq (< çalmaq). çalınmış, döğülmüş, qabığından ayrılmış düğü

ÇALTUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalduv.çəlmə.
çalduv salmaq: çəlmə taxmaq. çəlmələmək

ÇALTΙRΙ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaldιrι.aqsent. çərtik. çərtimək. çarpı. basιm

ÇALU : Arin Turkish Etimology Dictionary

üz. surət. şəkilcə. şəbəh. oynuş. uynuş. xiyal. iməj

ÇALUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalıq.
> çarıq
hər nəyin xırdası, kiçiyi.
bir yeri genişlətmək üçün, yanındakı tikəni ona qatmaq işi.
nərsədən çalınmış, ayrılmış bölük.
çaruq. saruq. başmaq çeşiti.
heyvanı yansıtan içi tıxılmış ölmüş heyvan dəri

ÇALUQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölmüş heyvan dərisini dolduran kimsə

ÇALURQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalırqa. çalırqa. çalqır. çalqıra. içat < iççat: işçat. iç çatı: iskilet.
canlılarda gəmik çatısı, qurumu.
nərsəni oluşturan təməl, çatı, quruş.
çox arığ.
içat bir qız.
nərsənin kökəl, gənəl çəkimi, quruluşu, pılanı.
bu rumanın içatı

ÇALVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalava.
qırbaç. qırbaş. qırbıç. qamçı çeşiti. incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş şallaq.
çarava. qalağa. ivəcənlik. tələsiklik. tələsmə.
niyə çalava edirsin.
> çəlipa. çalava. çalpaz çapraz > çəpraz. əğri. əyri.
çalba. halva. yağ, un, doşabla düzələn dadlı çeşiti.
qar çalvası: qar halvası:pəkməz (doşab) qarışdırılmış qar. qarlıq.
bayağı, qolay nərsə.
kalva. öğrətim, məşq oxu.
çalba basmaq: halva çalmaq.
çalba qonaqlığı: çalba çalıb, otruşub, qonuşulan yığva.
çalba deməsində, çalva (halva) yeməsində bilmək: acı iti, qaba saba söyləyibdə, dadlı dadlı sözündən qalmamaq.
qara çalva: qara halva: (bayağı) un çalvası.
qarma halva: şirə ilə qavrılı undan düzəlmiş çalva

ÇALVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalva. qalava. kalava. çalava. qalba. çalba. qalğay. xalfa.
araçı. padov. bir yerdə araçılıq işlərin görən görəvçi.
vəli. vali.
dənətim, təcrübə ilə yetişən usda.
aşaması (dərəcəsi) işçi ilə usdanın ortasında olan yarım usda.
odabaşı. toybaş. törbaş. toy, törən, şölən, qonaqlığların aparıcısı. tamada.
asistan. əsistan.
nazim.
mübsür.
kalğa. kütlə. 1 xəlayiq. məxluqat

ÇALVAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalbaçə. halvaçı. çalba çalan., satan.
zırnaçıyla, halvaçı yığnağı: boş kovara, boş həvərə kimsələr toplamı

ÇALVALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarvalamaq. qalğalamaq. ivənmək. ivənləmək. ivəcənmək. ivcənmək. ivcənəmək. ivəcənləmək. tələsinmək. tələsmək

ÇALYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalyağ. donuq yağla, süzük yağın qarşığı

ÇAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik çay gəmisi.
sənubər.
(ağac). şam. kac. şaşı.
şam.
şam ağacı: qabığıqalın. qalınqabıq.- çam devirmək: işi korlayan, pozan saçmaq söz söyləmək.
çam yarması: çox iriyarı. qalavatlı.
çam qozası: qıcı.- qarçam: qarçan: qarşam: qabığı qara çan çeşiti.
əsgi çamlar, bardaq oldu: o dövrə keçdi. hər nə dəğişmiş.
çam, şam ağacı çeşiti: qamalaq.- qara çam, şam ağacı: çox dayanıqlı, sağlam ağac çeşiti. qatran. qatıran. qartan. qatğan. qayran. qayğan.
şam, çam yemişi: qadıq. qozalaq

ÇAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

çat. çal. çatu. çata. qam.
büyü. ovsun. sehr.
qaman. qamçı. şaman. çaman. çalan. çat. çatuc. çatac. büyüçü. ovsunçu. sehirçi