Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanağ. {< > çənə. (a < > ə < > i) çənək. çinək (ç < > s) sinəq. qab}.
dağın burnu.
çanax. yava. hava. həvərə. hevərə. avara. qırbal. qırban. işə yaramaz. işsiz gücsüz. alğamaz. aldamaz. aylaq. aylav. yələ. yamaf. çapa. boş. boşa. puk. puç. puka. basav. masav. ələki. gop. gopuç. axır. hayva. bayqa. bayqal. bayqaq. dibsiz. ıssız. bihudə. faydasız.
yayvan, yuvarlaq qab.
çuxur yer.
gülü dışardan qavrayan, qaplayan yaşıl yapraqlar.
sazın, tarın baş bölümü.
çanaq açmaq, tutmaq:
yol, imkan açmaq, vermək.
üzünə söz gətirmək.
çanaq çömlək: qabqaşıq. qabqacaq.
çənək. daşlıq. pətənək.
cib < çap. çapıq. kisə. torba. boşluq.
birçanaqlı: birçənəkli. tək parça qapcıqlı yemiş.
çalaq. çanı. çalı. yanaq. yalaq. yanı. yalı. kimi.
bu çanaq: bu çalaq: bu çanı: bu çalı: bu yanaq: bu yalı: bu yanı: bu yalaq. bu kimi.
çanağ. çana > şanə.
çanat. pozuq, dəğəri düşük mal.
çanca. qanca.çənə.
çənək.
barıt çanağı: qabaq.
çənət.
kasa. qaşağı. qaşaq.
kəvtə. kəvət. qədəh. qataq. qadaq. qovaq. qota. bardaq.
qarağan.
qan çanağlı baş: dəli dumanlı baş.
dilənçi çanağı: içində hər nədən bir az olan nərsə.
ışıqçanağ: ışıldaq. nurəfgən. ışığın dəğişik açılardan yayılmasın sağlayan sığallı (cilalı) aynalı çuxur qab.
qan çanağı:
həcəmətlə qan alınan çanaq boru.
çox qızarmış göz.
yayvan ağızlı qab, çanaq, küp, çömlək, saxsı, mətrət: tağar.- çanaq yalamaq: çanaqçılıq, dalqavuqluq edmək.
çanaq yalayıcı: çanaqçı. dalqavuq.
çanaq yalayan: dalkavuk. övücü. alqışçı. yaltaq. yalağçı. şakşakçı. bəhbəhçi. bəliqurban.- çanaq yapraq: kasbərg. qapcıq.- çənə çanağı: çənə kavağı: çənə kovağı: gəvəzə. çalçın.
diz çanağı: qıçqaq.
diz çanağı: topbaz.
üzün alt bölümündə yerləşib, dişləri daşıyan gəmik çanaq: çənə

ÇANAQÇAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanaqçı. çubuğu çanaqa vuraraq, müzük çalma

ÇANAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanağçı.
çanaqçal. çubuğu çanaqa vuraraq, müzük çalma.
çanaq yalayıcı. dalqavuq. yaltaq. yalağçı. yalancanğ.
dalkavuq. yaltaq. yalağçı. yaldağçı.
kovbaçı > heybəçi (< kov: kav: boş. puç). torbaçı. axırçı. yalacanğ. yavaçı. havaçı. aylaqçı. hayvaçı. bayqac. bayquc. boşdançı. boşnaçı. boşqonac. çapaçı. çapadançı. sovğaçı. savıraçı. bələşçi. bəlləşçi. bəlləkçi (bələş. bəlləş. bəllək: töhvə). müfdəçi. müfdəxor.
çanaxçı. müfdəxor. yarancanğ

ÇANAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanaxçılıq. axırçılıq. kovbaçılıq > heybəçilik (< kov: kav: boş. puç). torbaçılıq. yavaçılıq. havaçılıq. aylaqçılıq. yalcançılq. hayvaçılıq. bayqaclıq. bayquclıq. bələşçilik. bəlləkçilik (bələş. bəlləş. bəllək: töhvə). boşdançılıq. boşnaçılıq. boşqonaclıq. çapaçılıq. çapadançılıq. sovğaçılıq. müfdəçilik. müfdəxorluq.
çanaqçılıq, dalqavuqluq edmək: çanaq yalamaq

ÇANAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanaqıl. ambara taxıl tökülən baca. gənəlliklə bir yerdən nərsə alıb vermək üçün açılan, yasanan baca.
gişə çanaqılı

ÇANAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanağlamaq. çanğıldamaq. çanğlamaq. çanğamaq. yanğıldamaq. yanğılamaq. yanğamaq. ötmək. oxumaq

ÇANAQSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanağsı.qovsi

ÇANAQTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanağdan. çanaxdan. axırdan. yavadan. havayi. havadan. pulsuz parasız. açıqdan. çaparı. çapa. çapadan. qıyınsız. töləsiz. ödətsiz. təkinə. boşdan. boşuna. boşunaq. boşquna. kovbadan > heybədən (< kov: kav: boş. puç). torbaçı. torbadan. bedava. bayqu. sovğa. savırı. müfdəsinə. məccani

ÇANAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğamaq. çalğamaq. çənəmək. ( < çanmaq < > çalmaq). oymaq

ÇANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çənət. çalat.
çanaq. pozuq, dəğəri düşük mal.
çatlama.
parça. tikə.
olqun başaqların çiçək tozu saçma bölümü.
qopmuş, ayrılmış parça. tikə. qanat. çanat

ÇANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanat.
balıqlarda üzgəc.
qoruma. kölgə. himayət. siyanət.
kimin qanatına güvənirsiz.
bi birideyil ki, qanatsız keçinə bilsin.
kanat. güğüm. tüng.
cinah. qol.
qol qanat olmaq: qorumaq. hami olmaq. himayət edmək.
qopmuş, ayrılmış parça. çənət. çanat. tikə.
lingə. tay.
qapı lingəsi: qapı qanadı.- qanat alışdırmaq: bir işə yatınma, alışma üçün çalışmalar yapmaq.
qanadı altına almaq: qanat gərmək, açmaq: qorumaq. kölgələmək.
qanat qırmaq: qol budağın sındırmaq

ÇANATLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğatlamaq. çatlatmaq. qırmaq.
çənətləmək. çalatlamaq. qabıqlı yemişlərin, qabıqların qırıb çin yemək

ÇANAVAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanavaz. dəbbə

ÇANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanca.
çənə. çanağ.
neçə. nə dərək. nə qədər

ÇANÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

oşuna gəpləş. gəvəzəlik.
çan, naqus səsi

ÇANÇİÇƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boruçiçəyi. tac bölümü kiçik, çanı andıran bitgi

ÇANI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalı. çanaq. çalaq. yanaq. yalaq. yanı. yalı. kimi.
bu çanı: bu çalı: bu çanaq: bu çalaq: bu yanaq: bu yalı: bu yanı: bu yalaq. bu kimi

ÇANIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəlik. çələk. çənik. çanğıq. çəlik. çəlgək. ( < çanmaq. çalmaq çanğamaq: çanamaq. çənəmək: oymaq) kova. dolça.
qınıq. çağıq. kiçik uşaq. cocuq.
qınıq. doğuz yavrusü

ÇANIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğıl. qanıl. qanğıl. hər nəyin yonultusu, yonqası, qırıntısı, tikəcikləri.
qanıl < qanğıl. çanğıl boş

ÇANIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanıtmaq. çalatmaq. çalaşmaq. çələtmək. çələşmək. çalqıtmaq. çalqışmaq. çənətmək. çənəşmək. çənitmək. çənişmək. qələtmək. yanlışmaq. yanlış, qələt edmək, yapmaq. yahalmaq. yahaşmaq. kırıxmaq. iştibah, xəta, səhv edmək.
o yanlışmadan danışa bilməz

ÇANIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çənət. çənit. çalat. çələt. çalqıt. qələt. yanlış. səhv. iştibah. xəta.
onu danşığının yarısı çalat, bəlkə hammısı çalat.
qınıt. çox cılız, arıq.
çantıq. cüzdan. kimilik bildirən bəlgə, sənəd. sicill.
çantıq. cüzdan. cib kifi

ÇANITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanışmaq. çalatmaq. çalaşmaq. çələtmək. çələşmək. çalqıtmaq. çalqışmaq. çənətmək. çənəşmək. çənitmək. çənişmək. qələtmək. yanlışmaq. yanlış, qələt edmək, yapmaq. yahalmaq. yahaşmaq. kırıxmaq. iştibah, xəta, səhv edmək.
o yanlışmadan danışa bilməz

ÇANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğ.
> çəng. qanunu andıran özbək çalqısı.
çan. zınqırov.
çalğ. çalınmış. oğulmuş.
çalğ. içi boş

ÇANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəngəl. kəngəl. çöngəl. qonqal. qanqal. yengəl. yengə. engəl. ingəl. əngəl. qarşıl. qarışıl. büklüm. burqu. qaramıq. qaramuq.
yengə mingəsiz yol: yengəl mingəlsiz yol: yol: düz, hamar yol. əngəbəsiz yol

ÇANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqal. kəngəl. çəngəl.
dal. budaq.
cəngəl. meşə. orman.
anasından yox, başqası ilə əmişdirilən cocuq körpə.
taxılan nərsə.
ingəl. engəl. yengəl. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl.
dallı budaqlı.
qavuc. qavıc. qaquc. qaqquc. qaqqıc. qaqıc.
çatal.
kanqala. iki omuzun, çiğnin ortası.- ələm çanğa: ələm şəngə: hayküy