Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇƏÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiçək. çəçək < çıxaq.
xal.
ləkə.
üz

ÇƏÇQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəçgə.
saçqa. çulğa, culağ darağı.
öğlə zamanı

ÇƏÇMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çözmək. açmaq

ÇƏÇNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alkım

ÇƏFŞƏNĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çafşan. < çapşan. çapıb qıran ayqıt. qırqı. qayçı

ÇƏKAÇƏK (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çataçat. dal ba dal təkərli səs

ÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{çəğ. çək. çak. yak. yax. çaka. yaxa. sək. saq}. {çək < > qədər < > dək. kəş. kəç}.
çan. çəki. çəkim. ölçü. sınır. dözüm. tutar. tutum. çıxar. çağ əndaza. həd. hədd.
çəksiz: hədsiz. əndazə. çəki. çəkim. qәdər.
nə çəki: nə qədər.
çəkdən çıxmaq: həddən aşmaq.
çəkdən aşa: sınırdan aşağan.
çək aşa. çağ aşa: ölçüdən aşmaq: baş aşa.
üstünligə çağ (çək) yok: yaxcılığın həddi yodu.
həqq. huquq. səlahiyyət. sizin çağız yoxdu: sizin çəkiz yoxdu: sizin həqqiz səlahiyyətiz yoxdu. haçandi: nə vaxdi çağdan aşa: gərəkdən artıq. çəndən aşa.
dönəm. zaman. iyi. xoş.
< > kəs. şəxs. fərd.
çəq !: aç !. oğ !.
təm. dən. tınış. nuqdə.
tapu. alıntı. tamsıq. təməsik. malikiyyət.
tikiş yeri. çatlaq.
çək gedmək: çatlamaq.
çağ. dönəm. zaman. iyi. xoş.
ətəyə, yaxıya çəkilip, tikilən parça.
sınır. qır. sıq. çek. çik. cığır. çəkirə. çəki. cızığ. xət.
zip. kip.
miqdar. kəmiyyət.
təxmin.
onlar igirmi dək olurdular: igirmi qədər.
çatıya (dama) igirmi dək ağac gərəkdir: igirmiyə qədər.
son. nəhayət.
ikiyə dək: ikiyə qədər.
nə dək: nə qədər.
bu dək varki: bu qədər varki: bu dəğişləki: bu fərqlə ki.
o dək: o çək: o qədər.
bu dək: bu çək: bu qədər.
şi dək: şu çək: şu qədər.
əndazə. çak
çək aşa
baş aşa
ölçüdən aşmaq. çəki. çəkim. çağ: zip. kip( > çəke dəhan) çəkandən < çək. çəkmək. çakmaq. şakmaq çəkə 1) < çiy. çiyə: düğüm. düğün. damla. damcı\ çəkidən: çiyilmək\ 1) < çök
çökək. çökmək. çəkələmək qısmaq. hədələmək çəkidə 1) < çəkilmiş\ 1) < çərdək < çəkirdək < cirgə < çiy. çiyə.
yoğurt pəniri. yağsız pənir.
çözbək. sınır. aşam. hədd. ölçü. çəki. hədd. qərar.
çəkin, həddin aşmış: aşqın daşqın.
çək. çəkə. oran. ölçü. nisbət. tənasüb. təxmin. əndazə.
qın. qılaf. qab.
özü. həmən. elə. tam. iştə. aynı. lap. oq; anlamında.
çək o: elə o.
çək sən: elə sən.
çək amaca vurdu: lap nişana vurdu.
çək bu yekəlikdədi.
onla bu, çək birdir.
səndə çək ona taysan.
çək özüdü.
ax. hın. him; kimi səs çəkmək, çıxarmaq.
çək demədən ağzın yumub öldü.
kötəyi yedi, çək də demədi.
əqd. bənd.
şəhadətnamə.
qol. imza.
tərazı.
sicill.
hüccət.
barat.
qolturmac. donda, paltar qoyulan yarıq.
çəki. cəlb. qəbz.
qur;ə.
hüccət. təməssük.
hədd. hidud.
çəkdən, həddən keçirmək: azqurmaq. azdırmaq. başdan çıxarmaq. iğva edmək.
çək, həddən aşmaq, çıxmaq: aşarraq.
çaq. nuxdə.
çaq. üsdə çəkilən nə. örtük. yamaq.
saç. şaş. aşır. seç.
sınır.
tözümü çəqindən çıxmaq: səbri daşmaq.
yol yol nərsə.
çək !. çəkin !. diqqət !. ehtiyat !. həzər !. sağ !. sağın !. tək !. təkin !. gözlə !. sağ sağ !. dayan !.
çək çüq. malın ən dəğərsizi. qıvır zıvır. xırda mırda. dəğərsız nərsə.
çəkə. sızıq. səzik. seziş. sezmə. güman. zənn.
göz çəki ilə: göz təxmini ilə. ölçüb dartmaqsızın. götürü bazarlıq: görməcə alış veriş.
çəkin, həddin bildirmək: tulumunu çıxarmaq. üzmək. ədəb edmək

ÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəx. çərx. ət maşını. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac

ÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

- çək gedmək: çatlamaq. çəkəmək. çəkcəymək. açılmaq

ÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çək.
> çağ > gah. sınır. qıyı. kənar.
gahın çaşan, ötəyə düşən, gahın bilən, özündə üzən. (ötəyə: suça. günaha).
aran. alan. meydan.
göz çəkisi: göz alanı.
çəkil gözümün çəkisindən.
nuqtə.
qılığın, inciğin, zayıf çəkin, nuqtəsin tapmaq: damarını bulmaq, tapmaq.
çəkə. əllialtı. sillə. çapalaq > şapalaq. şamar.
çək. şax. çaq. şaq.
buynuz. burqu. (bundan şeypur, pıçaq sapı, boza, şərab ayağı, bardağı, barıt qabı düzəlir.
qol. budağ.
çaydan üç çaq ayrılır.
bəylik.
arzu. əriz. əriş. istək. əsmə. əsi.
çəkiz nədir buyurun: istəyiz nədir deyin.
çəkə. yaxa.
çəx. çərx. ət maşını. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac.
(> kac (fars)) çəkə (çəkmək) silli. təpəncə. çəkə. sınır. son. hədd. sərhədd. çək.qaz. yarıq. yırtıq.
aşırı çəkdə, həddə: boğazına dək.
cən. dək. təkin. dəngi. dəğin. dəğir. dəğiş. (ölçək. əndazə. miqdar. miqyas. dərəcə). qədər. qata. qatı. qatın. qadaq. qatca. taqca. qapar. (
bu iş, daş götürmək qatı (qədər) çətin.
nə qatı (qədər) söyləyim:
sevən ürək ivəgin oli, sevməz ürək öligin oli;.
bal kərəsi yemiş kimi, ol qatı (qədər) sevindikki.
bu qatı (qədər) şişmək olmaz ki.
ye, yeyə bildiyin qatca (qədər).
döğ sinəvə, canın çıxan dəkcə (qədər).
ölməyi qapar (ölənə qədər) çalışdı.
saat onu qapar (ona qədər) gözlədim.
bir arpa dəğiş (qədər) boyu var, harda olsan sözü var.
ölənə dək (qədər).
bir avuc içi, (qədər) yeri var.
saat ona dəkli (qədər).
çek. keş. kövür. köfür. kovur. kavır. kafır. kafir. kafər. gavır. içiboş. inamsız. inancsız. imansız. qıldıqsız. qıldınsız. qıldımsız. dinsiz. tinsiz (< tin: iç. mə’nəviyyat). mürtəd. məssəbsiz. kitabsız. pitiksiz. insafsız.
ölçü.
biçə. qurə;.
çək, biçə atmaq: qurə; çəkmək.- çəkə, ölçüyə qoymaq: ölçülətmək. ölçürətmək. çəklətmək.
alınçək: ləçək: qıskəsti. alna bağlanan bağ.
çək çək: çəkə çəkə: çıq çıq: damla damla qətrə qətrə: qətə qətə. qıta qıta.
yarına cək: yarına dək.- çək çətinə: güj gücünə. zor zoruna.- çəkdən, ölçüdən, yoldan yozmuş, azmış, çıxmış: yazqın. azqın. daşıran. daşırqan. sataşqan. saldırqan

ÇƏQAÇƏK (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çağaçağ ( < çaxmaq). çarçabuq. oxun, qılıncı dəğməsindən çıxan səs

ÇƏQALIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkalıc. çəkmə aracı. şəkil, əks, fotoqraf maşını

ÇƏQALICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkalıcı. şəkilçi. əkkas. fotoqraf. kameramən

ÇƏQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkara. aralıq, dəğişik yollar

ÇƏQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkara. çeqara. sınır. hudut

ÇƏQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəğaz (fars) < çığaz > cığaz. (< çıxıq: açıq). üzü açıq. utanmaz. kaşar. çaşar. uyatmaq. usanmaz. sırtıq. həyasız

ÇƏQBEL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkbel. (kəçbel (fars)) odun pincin külün çəkib çıxartmaq üçün başı əğri belçə

ÇƏQBƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkbək. vırqaç. vurqaç. qovqa

ÇƏQCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkcək çəkrək. çəkəcək
> çərx. çevrik. dolab. təkər. dığır.
dönək. qancıq. qanğıl. dönəməc. dalqa. qatlaq. qatalaq. çevrik. sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab

ÇƏQCƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkcəklik. çəkrəklik. çəkəcəklik. dönəməclik. dönəklik. qanğıllıq. dalqalıq. qatlaqlıq. çevriklik. dolablıq. girdablıq

ÇƏQCƏYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkcəymək. açılmaq

ÇƏQCƏYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkcəymək. çatlamaq. çəkəmək. çək gedmək. açılmaq

ÇƏQÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkçə.
üz. görnüş.
gözləri qaranqulu, pisgörməkdən, gözlərini büzüb, çəkib baxan.
açıq göz. məbhut. mütəhəyyir. məhv

ÇƏQÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkçək. cicikli. hisli. kin dolu

ÇƏQÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkçək. əl daşqası