Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BİRQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

birgəmək (b
) irgəmək. toplanmaq

BİRQƏMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irkəmsiz. əsgiksiz. kamil

BİRQƏSİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irkəsinə. birliktə.
birkəsinə aylanmaq. birliktə dolaşmaq

BİRQƏŞİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

birgəşim. bax > birgəşiş

BİRQƏŞİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birgəşiş. birgəşim. birgişmə. birləşmə. birləşiş. birləşim. birikiş. birləşim. anlaşma. anlaşış. anlaşım. uyuşma. uyuşuş. uyuşum. uzlaşma. uzlaşış. uzlaşım. alışma. alışış. alışım. qoşlaşma. qoşlaşış. qoşlaşım. doslaşma. doslaşış. doslaşım. birbirilə ülfət, dosluq, qurma. əl bir olma. andant(latin). muvafiqət. e’tilaf

BİRQƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

birgəşmək (b
) irgəşmək. toplaşmaq

BİTÖY : Arin Turkish Etimology Dictionary

birbirinə yapışış. bağlı. vəsl

BİTQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgə. bitək. bitə. yetcə. yetcək. yetgə. çörək. ürən. törən. saça. saçqa. qazanc. verim. tapınt. tapış. tapqa. bulqa. bolqu. olqu. bolna. bulnut. buluş. tapış. düşə. yaran. düşəvic. düşənc. düşən. düşərgə. girdəc. gəlir. çıxar. yağ. yarayış. yarıq. yarar. ası. alqı. sud < süt. tut. tutar. tutuq. tutqu. səmərə. səmrə. bəhrə. nəf;. kar. olca. mənfəət. fayda

BİTQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

itgən. alsırığ. yılmış. şaşqın

BİTQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgək. bitgik. işdən gücdən düşük. çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. çürük. kövrük. ərik. əzik. engik. alçaq. dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş

BİTQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sığırgözü bitgisi. alabay.
bitgilərin içliyi: sınğıraq (< sın: iç ) çəkirdək

BİTQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgi. bitən. bitənək. bitəgən. göyək > giyah. yəşərən.
gec əkilib, çətin gücərib, gec önüm verən bitgi: körpə.
bitgi yetiştirməyə əlverişli, verimli olan: bitək.
yabanı bitgi: dəlicə.
bitgi salqısı: göyənəklərdən axan su, şirə, süt.
soğanlı bitgi çeşiti: qarqa soğanı. tüpürük (tükürük) otu.
bitgi çeşiti: qarqaotu.
çayırlarda bitən bir bitgi: qarqagüllü.
qavuna oxşar, kötü qoxulu bitgi: qarqaqavunu. qarqaqovunu.
bir bitginin yanlarından cücərib çoxalması, dibindən, kökündən çıtlaması: qardaşlamaq.
qarın ağrısına işlənən bir bitgi: qarın gəvəni.
imçilikdə, otaçılıqda işlənən, çürüməyən bir bitgi: qaraya.
saçma dənəli, tikanlı bitgi: qaramıq. qaramuq.
tarlada bitən, tuxumları ağılı, pozucu, kəsənli, zərərli bitgi: qaramıq. qaramuq.
yaban nanəsinə oxşar bir bitgi: qaran.
tüklü, ağ yapraqlı çaylıq (çay dəmləməlik) bitgi: qarağan.
salatalıq bitgisi: qaravlıq.
südük sökdürücü, tərlətici bitgi çeşiti: eşşək qulağı. qaraqapas. qaraqəfəs.
ağ, incə tüklü, çiçəyi salxım biçimli bitgi türü: qaraqıyaq.
altın sarı çiçəkli tikanlı bitgi: qaraçalı. çalı tikanı.
böğrək daşı düşürməyə yararlı olan bir bitgi: qarakovuq.
əkinə zərərli, çəmən biçimində, geniş çayır kimi yetişilən bitgi: qaraçayır.
gəlincik çiçəyi, bitgisi: qaraqazancıq.
gəvrək olub çiğ yeyilən, salatlıq bitgi: qaraqavuq.
köggə kimi işlənən, qaba tüklü bir bitgi: qarağan. qaran. qarağı.
malqara yemliyi üçün əkilən buğdasıl bitgi: qaraca darısı.
ormanlarda yetişən, taflana oxşar bir bitgi: qara avı.
salatlıq bitgi: hindiba. qaraqavut. qaraqavluq. qaraqavuq.
salxım biçimli, ağacların üzərində bitən bitgi: qarağan.
susuzluqdan cılız qalmış bitgi: qarayanıq.
şeh yerlərdə bitən çiçəksiz bitgilər: qara yosunları.
tarlada bitən qara, yuvarlaq dənəli bitgi: qaracıq. qaracula. qaragüllə.
yapışqan yapraqlı, bodur (külə yoğun) bitgi: qarağan.
yapışqan, qoxulu bitgi çeşiti: qarağı. qarağan.
yeyilən ağ köklü bitgi: qaraqavuq.
kökü yeyilən bitgi türü: qarabatma.
məkə bitgisinin üzərində, qaramtıl qabarcıqlar biçimində bəlirən bir kəsəl: qara papaq.
bitgilərin dibində olan əsgi dallar: qaraqol.
asalaq, əngəl bitgilər: kəğəl. kağal. kəhgir. kağqır. kəvlə. > kəhlə. otalağ. küsgüt. yabanı ot.
ərkək dişi çiçəkləri ayrı kökdə olan bitgi: ikievciklər:
qırmızı çiçəkli, ağılı bitgi: qan otu.
qırmızı, sarı çiçəkli bitgi adı: qantamlası.
yapraqlarından dolma bükülən bir bitgi: qatır qulağı.
bitgi artıqlarından düzələn kübrə. çalla. komposto.- bitgilərin çürüyü: çörçöp. çalsavıq. bundan yapılan kübrə.
ət, bitgi bəsinlərlə, azığlarla bəslənən: həpçil.- göyək, bitgi ilən bəsələnənlər: qırtçıl. qırtçır. qırtçı. bitgiçil. otçul.- içində ot bitgi, çalı çırpı çürükləri olub, kübrə kimi işlənən topraq: kaval toprağı.
özü özünə kəndiliyindən bitən əkin, ağac, bitgi: gəlinti. gələz. quduru. xuduru

BİTQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

itgi.
bitim. ösümlük.
əkin. fidan. örgən

BİTQİBİLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgibilim. bitgibilgisi. göyəkçilik. otçulluq. giyahşinası. botanik

BİTQİBİLQİSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgibilgisi. bitgibilim. göyəkçilik. otçulluq. giyahşinası. botanik

BİTQİÇİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgiçil. otçul. qırtçıl. qırtçır. qırtçı. göyək, bitgi ilən bəsələnənlər. xamxar

BİTQİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgilik.
bitgi yetiştirməyə əlverişli yer. hasilxiz topraq.
nəbati. göylük > giyahi

BİTQİMSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgimsi. bitgi kimi. bitgiyə bənzər

BİTQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgin. bitik. bitmiş.
açıla qalmış. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. onursuz. olunmaz. otsuz. otasız. arnaşsız. çarasız. aşırı yorqun. yozalmış. yoxalmış. məhv olmuş.
bitgin bıraqmaq: şol vel ötürmək.
umaqsız. ümidsiz.
arıq. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. zəif.
bıxıq. bıqqın.dözümsüz. bitik. taqətsiz. bezgin. bezmiş. bıqmış. bıqqın. dolmuş. tükənmiş. zarımış. gücsüz. yorqun arqın. halsız. tabsız. daynaqsız

BİTQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgin. bitmiş.
savuq. sovuq. əsgi tarixli. tarixi keçmiş. günü keçmiş: bayat. bayatı. durmuş. qalmış. düşgün. yıprıq. köhnə

BİTQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

itgin.
iyi yetişmiş. yekgin. böyümüş. bitgin ürək: sevincli.
yerqin. hüzünlü. yerə baxan. boynu bükük. məhzun.
bitgin. xirə kişi. cılız. çəlimsiz. sılıt. sıilit. yorqun.
bitmiş. xərab.
bitmiş. taqəti qalmamış.
ölqün bitgin: qırqın tökkün. halsız malsız

BİTQİNLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitginləşmək. halsızlaşmaq

BİTQİNLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

itginləşmək. süldəri tüşmək. yorulmaq. yıpranmaq

BİTQİNLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

itginləştirmək. azdırmaq. zayıflatmaq

BİTQİNLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

itginli. verimli. bərəkətli. bitgin il: bərəkətli il