Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇƏMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uyğun. münasib

ÇƏMRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iti. qıvraq

ÇƏMRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmrək. çımraq. çımqır. çıqmır. çapqır. çıpqır. çalqır.
qıvraq.
qısa

ÇƏMRƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərməmək. çarmamaq. çırmamaq. çırmalamaq. çömrəmək. sığnamaq. sığamaq. yaraqlamaq. hazırlamaq. yola salmaq.
ev eşiyi çəmriyib ev qurdular.
çəmrənmədən işə çıxılmaz.
bükmək. qətləmək. yığmaq. toxumaq. tuddurmaq. cəmləmək. bitişdirmək

ÇƏMRƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmrəmək. çıpqarmaq. çırmamaq. çırmalamaq. sıvamaq, siyirmək. çulqamaq.
qol qıçı sıvamaq, siyirmək

ÇƏMRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > sərmən

ÇƏMRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yol. təriqət

ÇƏN ÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çən çək. ölçü. əndaza

ÇƏN ÇƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çən çəkləmək. sınırlamaq. sınamaq

ÇƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > çanğ. ( < çalınğ). çalınmış.
toz çanğ basmaq: toz basmaq.
ovuq. çanğıl. çalınğ. çanğ. çağ. çanğ. toz qazıq. toz.
< san. çəm. sanma. sanı. müçür. ölçü. həds. ölçü. oran.
çənbilən: san bilən. sanım ilən. sanıldığına görə.
ək. (çənli: ölçülü). ölçü. dək.
ora + can. oracan: ora qәdәr.
təxminən.
çın. çin. rütbə. dərəcə

ÇƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğ. çiy. çis. çiğ. sis. qardöşəyi. sərinlikdə, havadaki buxarın yoğunlaması sonucu oluşan damlacıq.
duman. çisigin.
çin > şen nuxdə

ÇƏNBƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmbər.
büklüm. burqu. qanqal. qınqal. qonqal. qazıq. təkər. təkərlək. həlqə. dayrə.
sucuq, ip, saç qanqalı.
çəpər. çevrə. dövrə. aralıq. ortam. oran. evrən. quşaq. çulqa. çuval. civar. mihit. mühit

ÇƏNBƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > çönbər.
örtük.
baş çənbəri: baş örtüsü.
tügərək. aylan. dayrə. dolay. ov. tüngərək. sənbər.
boyun çənbəri: köprücək deyilən gəmiklərinin üstündəki çuxur

ÇƏNBƏRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmbərləmək. çəpərləmək. çitiləmək. çiqəmək > çitmək

ÇƏNBƏRLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmbərlənmək. çörəklənmək ( < çövrək: çevrək: girdə) çövrələnmək. çevrələnmək. devrələnmək. dövrələnmək həlqələnmək

ÇƏNBƏRLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuqmaqlanmaq. çörəklənmək

ÇƏNBƏRLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmbərli. çöngəlli. qanqallı. qonqallı. büklümlü. qazıqlı. təkərli. təkərləkli. burqulu. həlqəli. dayrəli.
sucuq, ip, saç qanqalı

ÇƏNÇAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qiyasən

ÇƏNÇAQLAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngəşdirmək. ölçəşdirmək. qiyaslamaq

ÇƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(1 < çenqə < çeqnəmək. 1 < çanğ: boşluq. çəynək). kəkəş. əng. saqaq. iyaq.
çənqə. çəngə.
əngək. əng. çəkə.
çənə döğmək: yanqşamaq. yanğışalamaq. gəvzələmək. artığına, çoxlu qonuşmaq.
qumot. gəmit. ağız. qaqay. ağız. saqal.
çənəsi düşük: yarıcayaq. yarıçanaq. gəvəzə.
çənəsi düşmək: sanamaq. sayaqlamaq. sayıqlamaq. gəvəzəlik edmək. işqaldır. içqaldır. gəvəzə. boşavuz.
saqaq.
çənə yarışı: havayı söyləmək. gəvəzəlik.
çənə altı: saqaq. ğəbğəb.- yaşlıların çənəsinin özözünə titrəməsi: gəviş

ÇƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(çanca. qanca. çanağ.).
əng. enək (< enmək). yanağın, üzün alt yanı.
üzün alt bölümündə yerləşib, dişləri daşıyan gəmik çanaq.
qısqaç kimi ayqıların ağızları, sıxışdırma bölümləri.
dirsək biçimində olub, gəminin baş yanında olan çıxıntı.
çox boş sözlü. gəvəzəlik.
çənə çalmaq: gəvəzələmək. sudan havadan danışmaq.
çənə kavağı: çənə kovağı: gəvəzə. çalçın.
çənə oyunu: konfırans.
çənə yarışı: çənəçilik: gəvəzəlik
çənə yarışdırmaq: qarşılıqlı qonuşub durmaq.
çənə yormaq: boşuna qonuşmaq.
çənəsi açılmaq: artıq danışmağa başlamaq.
çənəsi düşük: çənə güclü: çənəçi: çox danışan.
çənəsi oynamaq: nəyisə yemək.
çənəsin bağlamaq: ağzın qapamaq.
çənəsini dağıtmaq: çənəsin qırmaq.
çənəsini tutmaq: ağzına yiyələnmək. bildiyi dolayısı qonuşmamaq.
çənəaltı: çənə ilə qırtlaq arasındaki bölüm.
çənə altından tuturulan, bağlanan çəgət, başörtüsü: çalqı.- çənə altı: boynun ön bölümü. çənə altı. qıtıq. qıyıq. qıytıq. ğəbğəb.
çənə çuxuru: zənəxdan.
düşük çənə: çaçaran > saçaran. gəvəzə. çalçın. şarlatan.- çənəsi düşük: gəvəzə. çalçın. çalaçənə. vara yoxa, sürəkli durmadan qonuşan.
çənəsi düşük: çox danışan. bolağız. çataloz. çağaloz.- düşük çənə: gəvşək ağız. gəvəzə. çalçın. boşboğaz.
çənə vurmaq. sıxı bazarlıq yapmaq.
düşük çənə: gəvəzə. çalçın. çırçır.
boğaza çəniyədək yeyib içdilər

ÇƏNƏALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çənə altı. çənə ilə qırtlaq arasındaki bölüm

ÇƏNƏBAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tonqquldavuq: donqquldavuq. yayqaracı. gəvəzə

ÇƏNƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çənəsi düşük. çənə güclü. çox danışan

ÇƏNƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanqşaq. yanğşaq. yanşaq. gəvəzə. qonuşqan. ağzı dadsız