Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇƏRƏNT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərənd. < çərən. (çərənnəmək)

ÇƏRƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

açılıb parlamaq.
bu sözü eşiddi gözləri çərərdi.
çərərmiş gözlər

ÇƏRƏRÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərəşürmək. parıldamaq. bərəlmək. bələrmək

ÇƏRƏSLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərəz yemək.
gecə oturub çərəsləndik

ÇƏRƏŞÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərərüşmək. parıldamaq. bərəlmək. bələrmək.
ulduzlar çərəşür

ÇƏRƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( ç < > k ) kərəz. kəriz. (( < kər. kəs: bölük.
kərmək: kəsmək).
xırım xırda yemişlər ki əğlənmək üçün yeyilir. xırım xırda, quru yemək, yemiş. çəriz. tox basar. deser.
yastıqaltı: yatmazdan ön yeyilən yemiş. soğuqluq

ÇƏRƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< kərəz. oğnaq, ufaq təfəq, xıdavat, xırdavat yeməklər. yer yemiş. quruyemiş. dadlıq. qatış. qatıq. məzə. dilaltı. dişaltı. dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq.
ufaq təfək yeməklər.
quru yemiş. acil. dənə. qanız. qanzı. qınzı. qınız.
çal. toğdura. quş adı.
çətnəvir.
gəlin çərzi: gəlin atdan enirkən, sağdıcın başından saçılan çərəz, qırıntı

ÇƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeni çəri çavuşu, əfsəri: çorbaçı

ÇƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qulluqçu. nökər.
çərik. alaman. qoşun.
çərik. sərbaz. əsgər.
çərən. səfeh. başı pozuq.
çaşı. qıymac. qıncır.
çərik. çirik. su. dirgən. qoşun. əsgər (? < açqar. açrağ).
başı pozuq çəri: qeyri müntəzəm əsgər.
keçmişdə başı pozuq çərilərdən: sarıca

ÇƏRİDƏN (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çeyləmək. çeynəmək

ÇƏRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərik. kərik. sərik. şərik. şərit. sərit. dərik. qarıq.
sıra. qat. səf.
səfə. səfhə. səhfə

ÇƏRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərik. (
< yerik: yaya olan.
< çəkir: çəkilmiş, seçilmiş, yükləmin.
dərik: el ölümərləri, fədayiləri, seçginlər. ).
yayaq əsgər, savaşçı.
çəri. sərbaz. əsgər.
çərik həlqəsi: kürən. kuran. quran.
çəri. alaman. qoşun.
( < kər: qırıq, sınırlı olan nərsə). bir bölmə, yarma ölçüsüdü.
çirik. su. dirgən. qoşun əsgər. savaşçı.
toplanaraq bir araya gəlmiş elat.
yəğma < yağma. yığma. qənimət.
savaşda yenilən çər çərlik verməlidir

ÇƏRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərik. çarıq. yarıq. kərik.
səf
çərik tüpən: səf qıran, sındıran.
çərik tutmaq: səf qurmaq.
çərik tutub gürəşdi.
qoşun. dərilmiş toplanmış yaraqlı kişilər. əsqər dizisi. ordu.
alp çərikdə, bilgə dirikdə.
çərik taba yağışdı: qoşuna sarı yügürdü, cumdu.
hər nərsənin qarşısı. hər nərsənin uğuru, vaxtı, sırası.
hər nərsənin qarşısı. hər nərsənin uğuru, vaxtı, sırası.
(ç < > y ) yərik ( < ? > yarıq). ülkər çərik.
çər. girov.
onun evi bu çərlikdədir.
yəğma. yığma. qənimət.
savaşda yenilən, çər çərlik verməlidir

ÇƏRİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərikləmək. ( < kərmək).
çəkələmək. seçib, dərib yığmaq. toplamaq.
bölüb, ölçüb, xırdalamaq

ÇƏRİV : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordu. savğac. əsgəri güc.
çəriv əsgər: könü lü savaşçılar.
qan çəriv: düşman ordusu. can düşmanı

ÇƏRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərx çarx. çəx. < çəkrək. çəkəcək. çəkcək.
çevrik. təkər. dığır. dolab ( < dolanmaq).
ət maşını. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac.
nərsəni aparmaq, daşımaq, doladırmaq üçün çərxli, təyərli olub, dolambac miz, masa: aparat.- su dolabı, çərxi: dönmə dolab.
dəğirman çərxinin altındaki dəmir: qarqacıq. qarqıcıq.
iğdə də var, çərxdə: ikisində də suç var.
çərxə bağlı dəmir dəğirman oxu, mili: iğ. iğdə.
dəğirman çərxinin altındaki dəmir: qarqacıq. qarqıcıq

ÇƏRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərx. çarx. çevri. çəvri. çağrı. çevrilən, fırlanan nə.
çağrı çevrildi

ÇƏRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərx.
< çək. çəkmək. çəkər. çəkək. fırlanan. çığrık. çıxrıq. \ sark < çakır.
< sark. ( < sarılmaq). sarılan, dolanan nərsə. bax > çıqrıq.
dolab.
tuğan quşu. (bu av quşu itiliyindən, çapıq sapıq dönməyindən bu adı almış. ).
çərx vurmaq: avalanmaq. ovalanmaq. yuvarlanmaq. dövr edmək. dönmək. yumalanmaq

ÇƏRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cərgə. dərgə. ( ç < > d ). ( < dər. dərilmiş, yığnaqlı).
koma. kümə. nin. hin. daxma. kərtmə.
çadır. otaq. yığıncaq, dərnək yeri

ÇƏRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarqa. çaqra. çağar.
fəvvarə. fışqırıq.
sayqı. hörmət. əzəmət.
ölçü. miqdar. qədər.
çərkə ( < kərmək: kəsmək). ayrılmış yer. çadır. alaçıq. qara ev. kiçik çadır.
çərgə ( < kərmək: kəsmək). çəks. çəkə. qum. bölük

ÇƏRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərgə.< kərgə. yataqlı yamaqlı, sürəkli dəvamlı bir yerdə durmayan. yurdsuz. qırıq.
alaçıq. yüngül çadır. çingənə, qaraçı çadırı.
çərgi. qaraçılar. çingənələr.
çərgi. köçəbə. köçgün. köçəgün.
kiçik çadır

ÇƏRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərkə. < çor. eyb. çatmazlıq

ÇƏRQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərkək. çəkrək. çəkək. çərşov kimi düz, saf cipsiz bir qaftan

ÇƏRQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərgələmək < kərgələmək.
alaçıq qurmaq.
dərmə təpmə nərsələr yapmaq

ÇƏRQƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərkəs ( < kərmək: kəsmək). kəsilib, yonulmuş nərsə. qoni. suni. məxrut. ox başaqı. ucu iti, biz nərsə