Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇIQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çığın ( < çıq). ( < çuq. tuq).
çəkə. dəd. ağı. üzüntü.
çiqin. kiçik buxca, boxca. kisə.
para çiqini.
çıbar. çığbar. şeh

ÇIQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxın. çıxıntı. əğinc.
bez. bezə. yumru. bükz. bükəz. quddə. ur.
çiban.
tümsək.
çıxı. kiçik buxca.
olqu. olay. görünğü. görüntü. yaşantı. yazıntı. ötrək. başveri. başvermə. hadisə. vaqiə. pədidə. fenomen.- qaraçıxın.
qara sav, xəbər.
iriçiban.
ağır kəsəl.
zatiriyyə. zatüriyyə.
qaraçıxın: zatiriyyə. zatüriyyə

ÇIQIN! : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxın!. çıxal!. hicuma!. cumun!. həmlə!

ÇIQINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxınc.başınc. qaynaq. təməl. soy. mənsəb

ÇIQINCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölmə eşşək, yonca çıxınca, sararma yonca torba tikincə

ÇIQINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çığınıq. cəncək. cəncənək. çındır. ( < çiq. çuq. tuq)

ÇIQINLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxınlamaq. buxcalamaq

ÇIQINLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cıyınlaşmaq. yığılaşmaq. toplanmaq. qurublaşmaq

ÇIQINLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < çuq. tuq). çəkəli. dədli. ağılı. üzüntülü

ÇIQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlilik

ÇIQINMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxınma.
açılma. açınma. faş olma. faşlanma. başlanma. intişar. nəşr olma.
açılma. açınma. faşlanma. başlanma. faş olma. neşr olma. intişar.
çıxarlıq. çıxarma. çıxarım. çıxarış. anlamlıq. anlama. anlayış. anlanma. alınım. alnama. alnağış. alnayış. alabilik. dolalıq. dolmalıq. dolmayış. dolayış. dolanış. qursaq. kavsaq. kovsaq. qavramlıq. qavrayış. qavraranma. qavrama. qablıq. qablayış. qablaşma. qablanma. qablayım. qapalım. kapasitə. qoncayış. quncayış. qonlayış. ( < qonmaq)

ÇIQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxınmaq.
qurtulmaq. sərbəst olmaq.
qurtulmaq. sərbəst qalmaq

ÇIQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxınmaq. olqunmaq. olqanmaq. görşünmək. görünşəmək. yaşanmaq. yazınmaq. başvermək. ötrəkmək. hadisə, vaqiə, pədidə, fenomen üz vermək.
tovlanmaq. toğlanmaq. fırlanmaq. atınmaq. düşünmək. düşünürmək. uzaqlanmaq. dəf olunmaq.
ortaya çıxınmaq: yapınmaq. düzülmək. dizilmək. olşunmaq. oluşunmaq

ÇIQINTI QIRINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntı girinti. tıxa basa dolmuş çuval, dağarcıq, tulumda olan alçaq ucalıq

ÇIQINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntı.
baldır. sap. gövdə. qabarma. şişkin. dirsək.
çıxma. yaddaş. not.
qırıntı. artıq.
anormal.
kiçik burun.
qambur. tuquş. tümsək. hörgüc. qabartı. tapqır. taraça. tiras. ayvan. eyvan. basamaq.
təpə. örgüc.
dağ örgücü

ÇIQINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntı.
burun.
dirsək.
çıxma. yazı qırağında artırılan yazılar.
alnaş. alnış. yaddaşd.
anormal.
siqar.
diş.
dışraq. nərsənin təməlindən dışda qalan bölümü.
pürüz. çapaq. artıqmac.
çıxın. əğinc.
tümsək.
bez. bezə. yumru. bükz. bükəz. quddə. ur.
çiban.
qabarıt. qabartı. tümsək.
qalxıntı. qaş.
girinti çıxıntı: diş diş. girinti. dəndən.- sivri, iti, dəlici, batıcı çıxıntı: tikən. dikən. tikan.
az çıxıntılı: alçaq qabartı.- nərsənin uzunasına sərik, sürük çıxıntısı, qaşı: dilmə. diləm.- hörgükə oxşar tümsək, çıxıntı: hörgük.
yüksək yaylaları, hörgüyə oxşar dağlar qapatmış

ÇIQINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntı. taqı. qat. basamaq. qademə. yarqıl. qədəmə. basamaq. pillə

ÇIQINTILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntılı.
ərsək. dik. qovzaq. uca. düz.
tuqur. duqur. qabarıq. kambur. şiş. ur

ÇIQINTILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntılı.
gompır < kampır. qoz. qozalaq. qoğzaq. tümsək.
girintili çıxıntılı: dəndənəli. dişli.
girintili çıxıntılı: diş diş. oyuq oyuq.
domalıc. tümsəkli. dirsəkli. qabarıtlı. qabartılı.
girintili çıxıntılı: ivli dişli. (
təyər, qoğara, qovara kimi ivli dişli, girintili çıxıntılı nərsələrin yeyilib gedmiş, aşınmış, safalıb düzlənmiş durumu. qabaq.
qabaq təyər.
qabaq qoğara).
qarnı böyük, çıxıntılı, göbəkli olan: qarınlı. qarnapa. qarmap.
uzun, çıxıntılı olan burun: qaqart. qaqma

ÇIQINTILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıntılı. çıltır. qabarıq. çıxıq

ÇIQINTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxındırmaq.
qurtarmaq. sərbəst buraqmaq.
qaçırmaq. sərbəst bıraqmaq

ÇIQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıq.
bertuk. pərtik. pərtük. qırıq. yerindən oynamış.
tayıv.
arxası çıxıq: beli bükük, büklü. qanbur. kanbur. kambur. tümsək. əğri. yumru. kəmrik. mühəddəb.
çox işləməkdən kambur olmuş.
orasında kamburu vardır.
duvar kambur vermiş

ÇIQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıq.
çıxmış.
qol çıxığı.
çıxıq çuxuq: qalxıq engik. eniş çıxış eniş yoxuş. dalqa.
fırlaq. fırlaq, çıxıq, qabarıq duran.
çıxıt. saçıq. seçik. dışıt. dışıq. savaq. sovuq. yarıq. yarpıq. ayrış. ayrıt. ayrım. ayrıq. arıq. azıq. ayar. istisna.
dışarı doğru çıxıq, şişik: göpük. mühəddəb.
yekə, çıxıq göz qanqal göz.
əti bəğənilməyən, yalnız çıxıq, sınıqların üzərinə döşənən qara ətli balıq: qarabalıq

ÇIQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıq. çıltır. çıxıntılı. qabarıq

ÇIQIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxıqçı. qırıqçı. sınıqçı. ötücü. otucu