Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ÇIQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxma. yanaq. aşıl.
haşiyə. nərsənin işləndiyi çəkdən, çevrədən yana, dışa aşan bölümü.
alnaş. alnış. not. yaddaşd.
oxuya, okula (mədrəsiyə) yaraqış, hazırlıq üçün qurulan gənəl dərslik. başdövür. pişdovrə.
öğrətim. əkitim. öğrətim. aşıl. yanaq. çıxma. bəslək. barvarış. pərvəriş. becəriş. əğitim. öğrəti. öğrətim. aşıl. yanaq. çıxma. bəslək. sayqıt. tərbiyə. yetiştirmə. yetiştiriş. alışdırış. tə;lim.
ilk okul. baştalqıç oxu. ilk öğrətim. dəbistan.
iş öğrəşmə dövrəsi.
yalan çıxma: yan çalma.
arvad yuxusu yan çalar.
yolçuluğu, yola çıxması gərəkmək: yol görünmək yolçu, yola çıxmalı olmaq

ÇIQMALANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çığmalanmış. ) özət ) çığma: mübhəm

ÇIQMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmalı.aşılı. haşiyəli. yanaqlı

ÇIQMAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

könüldən çıxmama: anırmaq. unutamama

ÇIQMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmamaq.ələnmək. tökülmək. düşümək. düşürülmək. seçilməmək.
sav çıxmamaq: xəbər gəlməmək

ÇIQMAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmamış. bakirə. bağlı. açılmamış. qızoğlan

ÇIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özündən çıxmaq: azıtmaq

ÇIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{çikmək}. {( ç < > s ) sıqmaq. }. {çıxmaq: ( açılmaq. # < > çiqmək: sıqmaq. yummaq. yımmaq. yığmaq. tıqımaq. pəncələmək. )}
ayrılmaq.
evdən çıxmaq.
yerimək.
çıxıb getdi.
çıx ged. al çıx.
doğmaq.
ay, gün, ulduz çıxanda.
hardan çıxdı bu söz.
meydana gəlmək, girmək. oluşmaq. görünmək.
ortaya çıxdı.
çıxıb durdu.
çıxa durdu: dayan görüm.
buğu çıxdı.
çiban çıxdı.
gedmək. atılmaq.
yaydan çıxan ox, ox dönməz. yaydan atılan.
ucalmaq. yüksəlmək. artmaq. qalxmaq.
ağaca çıx.
yuxarı çıx.
istilik əlliyə çıxdı.
dışarı çıxmaq.
yuvandan çıxalı.
qurtulmaq. keçmək. bu ay çıxdı.
dəğərləmək. qiymət vermək.
açılmaq. bəllənmək.
yalan çıxdı.
evlənmək.
ikinci dəfə ərə çıxdı: evləndi.
hazırlanmaq. dəmlənmək. çay çıxdı. yemək çıxdı. savaş çıxdı.
başlamaq. qoyulmaq. qurulmaq.
uşaqın dili çıxdı: danışmağa başladı. olmaq.
sözə çın: buyurun danışın.
yola çıxdılar.
yanqın çıxdı.
keçmək. girmək. düşmək.
əlimə çıxsa.
uzaqlaşmaq. ayrılmaq.
işdən çıxdı.
izdən çıxmaq.
bu zibili çıxart.
əlimdən çıxmır.
fikrimdən çıxmır.
üstələmək. öhdəsindən gəlmək.
yenmək. qalib gəlmək.
bu sorumdan çıxdı. bu dağdərədən çıxaram.
yaramaq. törəmək.
heç bir nərsə çıxmaz.
neçiyə çıxar.
çıxarlı: törəli.
etgiləmək. tə’sir buraqmaq.
bu onu çıxar. od barıta çıxar.
çəkilmək. addımını geri atmaq.
qırağa çıx. ondan çıx.
cücərmək. bitmək.
əkdiyin dənələr çıxdı.
yetərli olmaq. yetişmək. bəs olmaq.
bu mənə çıxar. bu pul nəyə çıxar.
qaçmaq. yerindən oynamaq.
qolum çıxdı.
yönəlmək.
indi çıxdı.
işə çıxdı.
tanrıya çıxan yollar.
icra edmək. oynamaq.
kim çıxış edir.
qarşılaşmaq.
edmək. yapmaq.
bətər çıxdın.
daşınmaq.
burdan çoxdandı çıxıbdı.
gerçəkləşmək.
doğru yalanı çıxar.
enmək.
dənizdən quruya çıxdıq.
verilmək.
əmir çıxdı.
eşidilmək. duyulur olmaq.
səsi çıxdı.
ulaşmaq. çatmaq.
özgürlüyə çıxdı.
fışqırmaq.
su çıxır.
başarmaq. dolmaq.
görünmək. saxlanmamaq. gözükmək.
o qadın qayınlarına görünür.
o kimsəyə görünməz.
ucramaq. ucarmaq. uc vermək. fırlamaq. uğramaq. oyanmaq. qalxmaq. zihur edmək.
gözlərim dışarı uğradı.
açığı çıxmaq: çatışmamazlıq üz vermək.
başa çıxmaq: qıvırmaq. bacarmaq. başarmaq. bəcərmək.
bunu qıvırdınsa, eşq olsun.
onuda qıvırarım.
butmaq. bitmək. cücərmək. üpərmək. (hər nəyin qalxıb çıxması. tükün çıxarmaq. ot cücərmək, çıxma).
yüksəlmək. ağmaq.
daşıqmaq. tışıqmaq.
sıxmaq. çəkərək bağlamaq. çəkmək. dürəmək. çıqınlamaq.
nəmlənmək.
keçmək. ötmək.
çığmaq (ç < > y ) yığmaq.
doğmaq. sızmaq.
gün sızdı.
hörlənmək. örlənmək. orlanmaq. horlanmaq.
qudurmaq. dışarmaq. qalxmaq.
bəlirmək. yüksəlmək.
sıyrılmaq. sırqalmaq. qaçsınmaq. sızmaq.
ergə çıxmaq: ərə, qocaya varmaq.
eşikə çıq: tuvaletə gedmək. dışarı çıxmaq.
zorluqdan çıxmaq: əziyəttən qurtulmaq.
həyətə çıxmaq: əl suya yetirmək. gəzinmək. su tökməyə gedmək.
dalıb çıxmaq: ışıq, sönəcək olub genə parlamaq.
özündən çıxmış: azqın. qılıfı çatlaq

ÇIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmaq.
sökünmək. görünmək. açılmaq. zihur edmək. faş olmaq.
sapaqmaq.
ayırmaq. kəməltmək.
baş bağlamaq. başlanmaq. başaqlanmaq.
soğan başlandı.
yara başlandı.
başdan çıxmaq: azmaq.
bitmək. bəlirmək.- aradan çıxmaq. qalxmaq. həzf olmaq. rəf; olmaq.
özündən çıxma, kəndindən keçmə: cəzəbə.- başa çıxmaq:
üstün gəlmək. gücü yetmək. başarmaq. müvəffəq olmaq.
aşırı dərəcədə oxşanmaq, qırcanmaq, şımarmaq.
başa gürəşmək.
açıq çıxma: balkon. eyvan. ayvan. asma qat.
yola çıxma: gediş. əzimət.- üstünə çıxmaq: minilmək.
basqın çıxmaq: güclülüğünü göstərmək.
balığa çıxmaq: balığ ovuna gedmək.- qola çıxmaq: qaraqolun dincliyi qorumaq üçün dolaşması.- ağızdan çıxmaq, qaçıvermək: dildən sıçramaq.- başı altından çıxmaq: biri yönündən qurulmaq, pılanlanmaq.
bir qapıya çıxmaq: sonucu dəğişməmək.
bir yerə girmək, çıxmaq, qalxmaq geçmək.
başa keçdi.
evə keçmədən vurulub düşdü.- doğru çıxmaq: doğrulanmaq. gerçəklənmək. gərçəklənmək.
yuxarı çıx: gəl.- əldən çıxmaq: geçmək. itinmək.
gəncliyim keçdi.- hamısı neçiyə çıxır: baxır. gəlir.
boş, kof çıxmaq: gözlənən, bəklənən, umulan əldə edilməmək.
cığırından çıxmaq: yolundan sapmaq.- cızığdan çıxmaq: sınırın aşmaq.
çivisi çıxmaq: düzəni, durmuşu pozulmuş, qalmamış.
cəhcənəyi çıxmaq: düzəni, durmuşu pozulmuş, qalmamış çivisi çıxmaq.- ortası çökmək, çıxmaq: bel vermək. əğilmək.
yenği (cini) təpəsinə çıxmaq: yenği tutmaq: dəlirmiş, sınırlanmaq.
yola çıxmaq: yolağmaq. səfərə gedmək. musafirət edmək

ÇIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmaq.
fırlamaq.
dışarı fırlamaq, çıxmaq: hisli yeyincə eşiyə çıxmaq.
gəlmək. düşmək. dışlanmaq. qoyulmaq. qonulmaq. salınmaq. atılmaq. bıraxıb qoyunmaq.
böyrəyimdən daş düşüdü.
düzülmək. dizilmək. qoyulmaq. salınmaq. düşürülmək.
yola düzülmək.
başlamaq. başlanmaq. başdanmaq. faş olmaq. baş vermək.
düşmək. ayrılmaq.
bizdən düşdü: bizdən ayrıldı.
enmək. yenmək.
üz versən başıva enər.
qopmaq.
savaş çıxmaq: qavqa qopmaq.
sanımdan çıxdı: yadımdan, xatirimdən, xətirimdən çıxdı.
eşiyə çıxmaq: saraydan eşik olan işlərlə uğraşmaq, görəvlənmək.
neçiyə çıxır: neçiyə gəlir, baxır.
yola düşmək.
duzağa düşmək.
dağa çıxmaq: baş qaldırmaq.
dumanı doğru çıxsın: sonu iyi olsun.
düzə çıxmaq: sıxıntıdan qurtulmaq. dincəlmək.
bir kitabı oxuyub çıxmaq, qutarmaq: başdan sona oxumaq. devirmək.
kitabı, iki gündə üç kərə devirdi, çıxdı.
doğru çıxmaq: düzlüyü anlaşılmaq.
dizə çıxmaq: pisliyin, kötülüyün çox artması.
eninə boyuna, salıb çıxma: təəmmül.
uzun düşündən sonra.- qarşı çıxmaq: dikəlmək.
ordan sənə neçə çıxır: gəlir.
əldən çıxmaq: itinmək. qaçınmaq.
yöndən, yoldan çıxmaq, azmaq, sapmaq: yoldışmaq ( < yol + dış: eşik. xaric). yöndışmaq ( < yön + dış: eşik. xaric).
fırlanıb aradan çıxmaq, qaçmaq: fırtmaq. qurtulmaq.- adı çıxmaq:
ünlü olmaq.
pis ün yapmaq.
ağır kötülük çıxmaq: qan olmaq.
aralarında söz çıxmaq: araları pozuşmaq, soğuşmaq, dəğmək. qaçqırmaq. qaşqırmaq.
arxaşları üzə çıxmaq: tellənmək. tel tel, tar tar dağılıb çözülmək. aşınmaq. ipliklənmək. lif lif olmaq.
dama çıxmağa, çıxacaq var, damdan enməyə, enəcək.
dil çıxarıb, üz çıxarıb, çəkdən, həddən çıxmaq: aşmaq: boy artırmaq. boy çıxartmaq. boysanmaq. aşırınmaq. aşıtmaq. azıtmaq. azırınmaq.
ərklik, onay çıxmaq: bir işdə sərbəs bıraxılmaq.
gün çıxmaq: ağarmaq.- günə çıxmaq: açılmaq. açıqlanmaq. aydınılmaq.
içi dışına çıxmaq. içi bulanmaq: qarnı, ürəyi bulanmaq: içi qabarmaq.
içi dışına çıxmaq: qarnı, ürəyi bulanmaq. içi bulanmaq. içi qabarmaq.
iki dişdən çıxmaq: söylənmək. ağızdan çıxmaq.
iş cığırından (cığrından) çıxmaq: amacından saparaq, düzətilməsi güc bir durum almaq.
iş çıxmaq: iş üstünə, başqa bir iş qalxmaq.
işin içindən çıxmaq, sıyrılmaq:
işi, sorunu çözəbilmək. bir sorunu anlamaq, üstələmək, öhdəsindən gəlmək.
o belə işlərin içindən çıxar.
bir sorunu çözənməyib, kəsdirib atmaq.
işi yaş görüb içindən sıyrıldı.
bir işdən, konudan uzaq durmaq, atılmaq, qaçmaq.
işləri iyli gördükdə, içindən çıxdı.
işdən çıxmaq: əldən düşmək. yarmazlamaq. qaqnıldamaq. qanğıldamaq.
önünə çıxmaq: qarşımaq. qarşamaq. qarşılamaq.
qabağına çıxmaq: uğurlamaq. qaşlarmaq. qaştarmaq. qarşlamaq.
qonaqları qaştayamadıq.
qan başına çıxmaq: qan başına sıçramaq. sinirlənmək.
qarşı çıxmaq: dikəlmək.
yola çıxmaq: yola düzəlmək.
yola çıxmaq: yola qoyulmaq.
yola çıxmaq: yolu tutmaq.
yoluna çıxmaq:
yolda qarşısına çıxmaq.
qarşılamağa gedmək

ÇIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmaq.
ortaya çıxmaq: cayarlaşmaq. yayarlaşmaq. doğmaq. təcəlli edmək

ÇIQMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmar. bacmar. çıxarlı. qıvrıq. qıvraq. başarlı. bacarlı. bəcərli

ÇIQMATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmatmaq. yaddaşlamaq. not götürmək. aşılıtmaq. yanaqlatmaq. yanığlatmaq. yanqalatmaq. yataqlatmaq

ÇIQMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

arvadının sözündən çıxmayan: qadın ağızlı. qarı ağızlı. arvad ağızlı. arvad ağız. qarı ağız: qadın ağız. qılıbıq

ÇIQMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gündə çıxmayan, görünməyən: durmuşdışı. durmuşaşa. yaşamdışı. yaşamaşa. adi, mə;mul olmayan

ÇIQMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmaz.
açılmaz. açılması güc. qarışıq durum.
çıxmaz ayın son günündə: bəlirsiz, gələcək çağda. olması olağan, mümkün olmayan çağda.
bünbəsd.
dibi bağlı yer, küçə. qapıt. bünbəst.
geçməz. keçməz. bünbəst.
yapıq. bünbəst.
ikiləm. güclük. quşqulu. işgilli. zorluq.
girməz.
uçan vara (əldən gedən) yaxınma, çıxmaz (girməz) yola, taxılma, gəlsə qonağ, qonağla, bilməz (izsiz) yola, alınma (inanma).- çıxmaz sokaq: girivə.- astarı var qızıldan, çivi çıxmaz qızıldan.- çıxar çıxmazını bilməmək yolun itirmək. ziyan nəfini bilməmək. qarşı qarışığa düşmək

ÇIQMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmaz: açmaz.
tapırın. tapmaca. giz. bilməcə.
rəmz. dək. dəng. çıx.
dönəməc. bünbəs.
boşuna. yersiz. düşünülməmiş.
bu çıxmaz sözlərivinən, bir yerə çıxmasan heç.
bünbəst. başı qapalı: qapalı baş. çıxmaz yol. geçməz.
çıxmaz yol: girəvə. girdəvə. bünbəst.
geçməz yollarda qalanlar

ÇIQMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmaz.
çıxmaz qalmaq: ilinmək. girlənmək. ilişmək. acizləmək. bəndə düşmək

ÇIQMAZLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmazlanmaq. bükəlmək. bükülüb qalmaq. acizləmək. qərq olmaq. qatışmaq. müztərib olmaq

ÇIQMIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıpqır. çımraq. çımqır. çapqır. çalqır. çəmrək. kəmrək.
qıvraq.
qısa.
incə işlərə başı ərmir, yoğun işdən başı çıxmır

ÇIQMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmış. çıxıq. qalxmış.
dışarı doğru qalxmış, çıxmış: kalxlıq. qaqlıq. açlıq. eyvan. ayvan. balkon.
qol çıxığı.
işdən çıxmış: işdən düşmüş. əldən düşmüş. qocalmış. qaqlaq.
kəndindən keçmiş, çıxmış: geçgin. keçgin. bayqın. bihuş. mədhuş.
üzü gedmiş, astarı çıxmış: işlərin üsdü açılmış.
yeni çıxmış: çıxca. hadis.
yeni yumurtadan çıxmış qurbağa yavrusu: qaradığan.
yumurtadan yeni çıxmış qurbağa: qaşıqçı balığı

ÇIQMIŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölüyə həkim gedsin, can çıxmışa netsin (nə edsin): ölü üstünə otaçı, ola bilməz can açı

ÇIQMIŞQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxmışkən.
gün çıxmışkən, iri damlalı yağan yağmır: gün yağmırı

ÇIQNAM ÇIQNAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

çığnam çığnam. çığıl çığıl. çağlaya çağlaya.
çığnam çığnam qayalardan çıxan su

ÇIQNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çığnamaq.
çığırmaq. guruldamaq. gürüldəmək. guruldamaq.
çiğnəmək. boş, yumuşaq nərsəni tapdalayıb, ayağlayıb bərkitmək.
çiğnənmiş topraq: sarı topraqı döğüb, keçi qılı qatıb, təndir duvarı tikərlər