Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇIQTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxarmaq.
evdən çıqtır: evdən çıxart

ÇIQTIRTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxdırtmaq. indirmək. endirmək. azaltmaq. ucuzlatmaq. düşürmək. düşrütmək. əsgitmək. əksitmək. kəmitmək. kəmətmək. saldırtmaq. altaytmaq. ucuzlatmaq. iskonta, tənzil, təxfif, tənqil edmək.
bu ölçünü endirin.
könül endirən başalır (ucalır), baş endirən basalır (basılır).
ona qarşı özüvü çox endimə.
endirilmədən ər olmaz, duzlanırsa, buz olmaz

ÇIQTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxartmaq.
ıslatmaq. ıslaq yerə qoymaq

ÇIQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çığuk. çıqçıq. sərçə

ÇIQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıxuq. xəl;. səqt. artıq

ÇIQURTQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkirtgə

ÇIQÜRQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıkürgə cıvırtqa

ÇIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > (yar. yır. car. çar. cır). cik. cuq.
yoğun, qəliz maya. yağ. iç yağı.
çırlı şorba.
var dövlət. çırlı: varlı, yaraqlı.
çırlı kişi

ÇIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

cır.
iç yağı.
yağ.
ətin çırı: ətin yağı. çırlı can: yağlı can.
çırsız, yağsız aşıç.
bir çırlı aş gətirdilər.- çır çıranqı bolmaq: şişmək.
çırı bolğan:
ağıllı.
dadlı

ÇIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

axındırıq. kiriggə. ciriggə. çıra. bir para ağaclardan çıxarılan sıvıq, yapışqan şirəli nərsə.
sıvıq, yapışqan nərsəli ağacların yağlı, çabıq yanan dalları.
çıra his verərək yanar: gül tikansız olmaz

ÇIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tamızıq. qov. tutaş. yonqa kimi otu tutuşturmaya yarayan nəsnələr.
tutaraq. tutuşduruq. oto tutuşdurmağa özəl nərsə. qav. kav. kibrit

ÇIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

buzul

ÇIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çırağ.
çıxar. ışıq.
(bir ustanın qulluğunda olarkən iş öğrənən kimsə). şayırd. tilmiz. yardım. yardam. köməz. kömər. kömək çöməz. yamaq. tələbə.
yaraq. yardam. yardımçı.
yün çırpmaq ağacı, çubuğu.- əl çırağı: əl ışığı.
yədək çırağı: güvən ışığı. azda olsa, ışıqlığ qaynağın sağlayan.- miz üstü, oxu çırağı: qana. çana

ÇIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çırağ. ( ç < > y ) (yarıq > çarıq: ışıq).
yaxsılıq. yaxıt. ışıq. ışıt. çilçirə. çıraq (çilçirə: ağ dəmirdən qayrılır).
çıraqma: çırağdan. ışıq. lampa.
məş;əl. lampa. iliktriq.
buşqut. şagird. çöməz. öğrənci. əlik. şagird. kömək. tüşək. şagird. işçi.
çırağlığa tutmaq: tüşəkləmək. işçiliyə götürmək. istixdam edmək. xitmətə almaq.- yav çıraq: mum.
çıraq dartma: lamba fitili.- çırağ köynəyi: kağazdan, parçadan olub lampa köynəyi, örtüsü.
kor çırağ: kor ışıq: kor qəndil: çox əsrük: bərk kefli

ÇIRAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çırağçı.çəkməçi. ışıqçı. qaranlıqda ışıq, çırağ salıb yol göstərən kimsə

ÇIRAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(bir ustanın qulluğunda olarkən iş öğrənən kimsə). şayırdlıq. tilmizlik. yardımçılıq. yardamçılıq. yamaqlıq. tələbəlik. (ustasın) izdəmçi. izləmçi. izləyən. tə;qibçi. çöməzlik. köməklik. köməzlik. kömərlik

ÇIRAQMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıraqma. çıraqba

ÇIRAQQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tıraqqaz < tıraqaz. tırkas. tırağac < tir + ağac. tırqaz. sürmə. sürgü. yoğun dirək

ÇIRATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yandırılmalı ot. yanıtlı

ÇIRAX : Arin Turkish Etimology Dictionary

çırax payası: umalmaq

ÇIRAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çıqay ( < çıq: qapaq. üz).
( > çehrə (fars)). bəniz. üz. yüz. tös. sıray. önq. irənönq. menğiz. bet. bit.
əda

ÇIRAYLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözəl. yaxışıqlı. sevimli. gözəl. alaşa. yaraş

ÇIRBAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çirbət. girbət. taraça. daraça. sərəcə. yetmə. yermə. yapıların üstündə bıraxılan düz dam, düzlük

ÇIRÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəmik.- tobuq çırça: diz qapağı gəmiği.
többe çırça: baş qapağı, gəmiği.
kiçik taxda kasa

ÇIRÇAPBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağqabı.
hırpanı. çulsuz. baldırı çıplaq