Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇİNQƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çingənə. qaraçı: falçılıq edən. qaraçılar çalqı və oynamağilə fala baxarlar. çəngi <
çal.
çanğ qazılmış anlamında (?). çanqur. çalqı. çalanqı. oyunçu çalqıçı çinləmək: and içmək. incələmək. hesaplamaq

ÇİNQƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çingənə.
çanqana. qərəçi. çet. çət. encək. alçaq kişi.
qırışmal. mazanğ. cüki.
çiqan. yarmaç.
qara oğlan.
çingənə qarısı: açıq saçıq qadın: ələkçi

ÇİNQƏNƏLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çingənələr. qaraçılar. çərgilər. kərgə > çərgə

ÇİNQƏNƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çingənəlik. qaraçılıq ələkçilik

ÇİNQIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cınğıraq. gur, pürüzsüz səs

ÇİNQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çingir.
qopuza bənzəyən bir saz.
çıngıraq

ÇİNTAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıntal.
ağac dələn.
yeni. təzə.
çıntaldan: yenidən

ÇİNTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

soylu. güvənilir

ÇİNTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çindən. çından. gerçəkdən

ÇİNÜŞTÜRÜQSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

canı
cinüştürük; istəmək •

ÇİPİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > çəpəl

ÇİPİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəpəl.
batağlıq.
kəsəlli, kirpiksiz, ağrılı göz

ÇİPİLYAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüqsək topuqlu qadın ayağqabısı

ÇİPİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

(çiqit. kipit. çiqəl. çilqə > çillə) < (çiq: qapalı. düğün). düğün. yoğun. qalın. tavıl. tapıl. güc. qaldırı. zor

ÇİPLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

narin, incə yapılı

ÇİPPO : Arin Turkish Etimology Dictionary

cıbbış. kiçik. gözə ilişməyən

ÇİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğ. çıq. çiy. qırt. (xam).
çığız. çiğiz. çiyiz. incəlməmiş. açılmamış. ərinməmiş. əğinməmiş. aşınmamış. əsginməmiş. kövünməmiş. çözülməmiş. yarpanmamış. yıpanmamış.
çiğ kişi.
çiğ iş.
çiğ ip.
çiğ soru.
çiğ ət.
çiğ öğə.
idmansız. vərzişsiz. vərdişsiz. işləməmiş. olmamış.
işlənməmiş. əllənməmiş.
çiğ yağ.
doğal. təbii.
naşı.
başaçıq ayaqyalın. yersiz. münasibətsiz.
boş. kof. kov.
toxunmamış. işlənməmiş. olmamış. xam.
olmamış. tölək. dölək. qırt. xam.
çiyimsi < çigit < > çiğil. geçgin. keçgin. xoca. qarımış. qart. qırt. qarı. qalın. qatraq. qaba. kötük. gödük. qırt. yaşlı. yaşlanmış. qarı. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət. anaç. anaş. ərik.
qırağ. qırov. qırbı. qırba. qarbı.
sis. çən. qardöşəyi.
qara. xam. işlənməmiş.
qaraçiğlə: qaraçiylə: xam topraq.
gəvrək olub çiğ yeyilən, salatlıq bitgi: qaraqavuq.
incə qamış. həsir otu.
incə qamışdan hörülmüş quş yuvacığı. alnaq (< almaq: yerləşmək). yuvacıq.
diri. iyi pişməmiş.
olmamış. bolmamış. keçə.yoğursu. xam.
çir. qax. yemiş qurusu.
çiy. çən. sərinlikdə, havadaki buxarın yoğunlaması sonucu oluşan damlacıq.
yaramaz. uyarsız. uyuşmayan. münasib olmayan. yersiz.
bükülməmiş. əğrilməmiş.
çigit. çiğil. çiyimsi. qart. qırt. yaşlı. yaşlanmış. qoca. qarımış.
qar yığını. şəpə. bəhmən.
çit. çadır bölümü.
gəzik (səyyar) pərdə, tutaq, gərki, kərəki.
çit. ağıl.
bir arşının üçdə ikisi.
yayqara. gurultu. yüksək səs.
çiy. çiğdən. pişməmiş.
çiy.yoğursu. qırt. olmamış. xam. göy. olqunlaşmamış. yetişməmiş.
tosun.yoğursu. qırt. iş bilməz.
yetmədik yetişməmiş. kal. pişməmiş.
hər nəyin topuçu, yığını.
qussə. qəm.
çiğ. tutaq. gərki. kərəki. yaşın. pərdə. örtü.
çığ. toparlanıb dağdan aşan qar topumu. bəhmən.
çiğ. pişməmiş. ərməmiş. yetməmiş.
qabaq. pişməmiş. görməmiş. xam.
çiğ iti: çıldırasıya. çox iti. çaldırasıya.- çiğ küfdə: incə bulqur, acı bibər yoğrulmasıla yapılan küfdə.
çiğ, kal, körpə, xam, olmamış yemiş: qaqaçı.
işlənməmiş, çiğ, xam ipək, bundan toxunmuş incə toxunma: bürümcük. bürüncük.- işlənməmiş, çiğ, xam ipək, bundan toxunmuş incə toxunma: bürümcük. bürüncük.- qarışıq çiğ boyalı: alacalı bulacalı. bulqurla məcüməklə qarışıq pilov.- çiğ çiğ yemək: şox qızıb iti bir türdə daranmaq.
çiğ iplik: bükülməmiş. əğrilməmiş.
çiğ boya: gözə çarpan, gözü incidən boya

ÇİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğ. çiy. çiğ. çıx. ( < çək. ciq. cuq. tuq. dolu. düğün. bağlı).
çiğ. çiyit. çiğik. çiğiç. düğün.
çiğ dəli: çiğbel: çiğpis: uyuşuq. alıq. təmbəl. budala. sərsəm. çiğin açmaq: içüzünü ortaya çıxarmaq. poxun çıxarmaq ( pox < bük: bağlı: bağlısın, sandığın açmaq).
çil. teyxa. xalis.
çiğ usda: işinin usdası. işinin iyəsi.
çiğpıtır: şişman. şişqo.
sis. öl. ilqıl. yiviş. yuiş. sulu. su damlası. yaş. şeh. şəbnəm.
çiğ hava: şeh hava.
çiğ odun: yaş odun.
çiğ tütün bağları, qolayca oğulmur.
soğuq havada yağan çiğ, ki
;ağdon;; deyilir. qırov.
xam. iyi pişməmiş ət (: çaxır, şax).
çiğ süt: pişməmiş süt.
hər şein pişmişi, sütün çiği.
çiğli pişli: yarı pişmiş.
çiğli pişmli yumurta: ılıq yumurta.
çiğ qaymağı: pişməmiş sütün qaymağı.
işləməmiş. idmansız.
yaşıl. göy.
taza. yeni. acar. çil. asrı. hələ görnməmiş nərsə.
çiğ bal: taza bal.
çiğ yol: gedilməmiş yol.
çiğapsə: gövdədə birdən üz verən şiş.
yasama, sünni, məsnoi olan nərsə.
çiğ daraq: sünni ipək.
çiğ dəri: işlənməmiş dəri.
çiqiç. düğüm.
cih. sənət. çıxar. usul. yeti. yordam. qablat. qabiliyyət.
çiqçi: sənətçi.
yersiz. gobud.
çiğ sözlər.
üzsüz, yağsız süt.
( q < > r ) çir. çəpər. hasar.
qalıntı. qalmış. zibil.
çiğsil: pozuq. xam. olqunlaşmamış.
çiğsilsiz: qusursuz. olqun. yetgin.
su damlası. qırağı.
qar yığını. qar topu.
aşıqın çuxur yanı.
pişməmiş süt yığını.
oğlaq ağılı.
çökələk yapmaq üçün, əsgiməyə qoyulmuş süt yığını.
düğün qalmış, pişib, açılmamış.
sis.
çiq duman basdı artıq.
çiğ bulutu: şişli havadakı bulut.
alışmamış. torlaq.
heç yoxdan, torlaq yeğdir.
tor. toy. pişməmiş. yetinməmiş. əcəmi. gənc olan. yaşıl. xam.
yaşıl tomat: bir para yeməklərdə işlənən çiğ tomat.
tiri. diri. dirik. tirik. canlı. iyi pişməmiş.
bu ət bərk diridir.
pilavın dənələri diridir.
yonulmamış. yoğun. qaba. xam. pişməmiş.
körpə. xam. pişməmiş.
incə qamışdan hörülmüş çadı, alaçıq örpəyi, örtəyi.
parça ölçmək üçün arşına tay bir ölçək.
çik. cınqırtı.
çik ed, görəyin.
şeh. yaş.
çiq topraq.
çiq don: yaş paltar.
çiq durmaq: aşıq oyununda, aşıq yan yatınca çuxur tərəfi yuxarı gəlmək.
qırov. sarqım. salqım.
süllük. pişməmiş.
hər nəki yuvarlamaqa, yığmağa, çevrələməyə yarar, bu adı ala bilər. çəpər. çiqnar < > çinqar < > çinqbər > çənbər.
çiy. qıraqu. qırağu. qırov. qıraq. qırağ. şəbnəm. jalə.
qar gülləsi. topar.
qapalı, iti səs. çığrış. uca səs.
çiqil. qıvraq. çəpər. pərçin.
qamış.
< > çıq. iplə hörülmüş qamışlarki çadırın, obaların çevrəsinə vurulur.
çiy. həsir. bağlam. zəncir xalqası. düğüm. ilmək. həlqə.
sıncır çıq: zəncir xalqası.
barmaq ciq: barmaqların əkləm yeri.- çiy tuğla: kərpiç.- çiq çiq: çıx çıx. çilik çilik. oğlağı çağırmaq üçün kullanılan bir söz.
yarım çiğ pişirmək: tavlamaq. ölütmək.
donmuş çiğ, şeh: qırağı

ÇİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğ > çuq

ÇİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğ. xam. qırtçı. olmamış. çiy.
ertdən çığ: sabah düşən çiy

ÇİQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( q < > b ). çiban.
çigan. yoksul

ÇİQBITIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiqbıdır. çiybıdır ( < çiq + bıqdır). şişman. şişqo

ÇİQÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

depo. ambar

ÇİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sənətçi

ÇİQÇİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sərçə barmaq