Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇÖPLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöplük. küllük. süprüntülük. zibillik. aşqallıq. pis, kirli, pasqallı yer.
hər xoruz, öz küllüyündə ötər.
hər küllüyün, öz xoruzu.
öz küllüyü, hər xoruza gül gəlir.
ötər gözəl xoş könüllə, olsa xoruz çöplüyündə

ÇÖPLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöplük.
çöp. baquş. süpürüntü.
kovar. küllük. pislik yığını

ÇÖPPƏ ÇÖRÇƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaramaz. afacan

ÇÖPRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöpər. əsqi paltar

ÇÖPSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arın. arassa. təmiz

ÇÖPÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöpük. şöpik. çör çöp

ÇÖPÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçi qılı.
çöplük. dəğərsiz, ərziməz nərsə.
çöbür çəbür: pozuq tozuq.
qoğ koğ. pislik.
çöprək. kəltə. qırıq yün.
çöprək: keçi qılı

ÇÖPÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

daraqdan keçirilmiş yün.
tiftik

ÇÖPÜV : Arin Turkish Etimology Dictionary

it pisliği

ÇÖR ÇÖP : Arin Turkish Etimology Dictionary

yam. pislik. çapaq. gözə.
zibil. dibin. tüpün. kəsmik

ÇÖR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çur. çalı çırpıdan yapılmış, dərmə çatma koma, külbə

ÇÖRCIQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörcığaz. çörçöp qırıntısı

ÇÖRÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörçək. hərəkətli. arsız. ədəbsiz

ÇÖRÇƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörçəklənmək. yaramazlıq yapmaq. afacanlıq

ÇÖRÇÖB : Arin Turkish Etimology Dictionary

baş olmasın yaşlansın, çör çöb yeyib bəslənsin, nəyə dəyər, nəyə gərək

ÇÖRÇÖB : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörçöp. çürük. zibil. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. aşqal. dışatım. çürük. zibil. axır. axal. hapa. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. qalıntı. atıverindi

ÇÖRÇÖP : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörçöb.
bitgilərin çürüyü. çalsavıq.
çürük. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. aşqal. dışatım. çürük. zibil. axır. axal. hapa. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. qalıntı. atıverindi.- dalqaların qıyıya, dışa vurduğu, atdığı çör çöp, odun, ağac parçaları: qarqalaq.
quru çör çöp, yapraq: kavşal. xəşəl. xaşal. xəzəl. qaqşal. qaşal. kavraq. kavqaz.
selin qazıb qapıp gətirdiyi zığ, lığ, topraq, çörçöp: qaznaq. qazın. qasın. qasınıq. qazınıq. qazım

ÇÖRÇÖPLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çolkoslu. kolkoslu. qaruqlu. qarıqlı

ÇÖRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çevrə. cür. tür. devrə. sahə.
şəhər çevrəsi: şəhər cevrəsi

ÇÖRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörək. < çerək. (çövrək: çevrək: girdə) çörək, əkmək. yeyəcək. xurək. qurs.
bastırma çörək: gömmə. komaç. komaş. boğaca.- badamlı, qozlu girə çörək: girdək.
bir dişləm çörək. bir tikə.- çörək yapma döşəyi: komayük. qabuq.
incə çörək: yoxa. lavaş.
incik, yavxa çörək: yoxa. yufa.
kükə girdə, qalın kükə, çörək: çörək. somu. somun.
təndirdən çörək, çölmək, nərsə götürmək üçün, başı əğri uzun şiş: ərsin. əğsin.- astarı olan, üzün tapar, unun tapan, çörəyin yapar.- çörək xırdası ilə pənir qarışımı: qarmac. doymac. döğməc. döyməş.
ev çörəyi, əkməyi: qatmar. qatmarlı. qatqatı. qatlac. yağlac.
acınan toxun, arası bir çörək.
çölməyi közdə, çörəyi dizdə. (əldə.). (evi yapılmış, qabı asılmış.).
gəlin çörəyimdən kəsin, suyumdan için (gələn qonağa söylənən qarşılama sözü.).
çörək qaqlığı: çörək bolluğu.
ispanaqlı çörək çeşiti: qatıqlı əkmək.
qalın çörək: qalın. kükə.
qaraçörək: qaraçərəkotu: çörəkotu. qaraco. qaraca. qaracaot. qaracücən. qaramıq otu.
çörək otu: qaracaot.
çörək pişirilən kürə: qara kürə. daş kürə.
qızarmış biriştə, xasa çörək: gəlinyanağı.
quru çörək, xoş ürək.
içli çörək, kükə: qartmar. qatmar. qarmar. qatmallı.
küsən it çörəklə, küsən pişik ətlə barışır.- qanına çörək doğramaq: batışına, fəlakətinə yol açmaq.
pişən çörəyi qaldırıb çevirən ağac, qol: qalaq.
saz çörəyi: qapartma. qapartlama. bazlama. yoğuru (xəmiri) saç üzərinə qaplatıb yaplataraq pişrilən girdə çörək.
kiçik, yuvarlaq, qalınca əkmək, çörək, kükə: qaqala

ÇÖRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörək. < çövrək: çevrək < > ( ç < > d ) dövrək.
( > doruq: dağın zirvəsi: dağın başında olan girdə yeri). çönmüş. devrilmiş. yuvarlaq.
gün çörəyi: gün şarı, yuvarlağı.
qızıl çörək: qızıl şar.
çörək başlılar: girdə başlılar.
yassı çörək: yassı girdə

ÇÖRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörək. əkmək. ətmək.
qazaş. məişət.
əkməyini çıxarmaq.
görəv. iş. qulluq. xidmək.
məni əkməkdən edəcəksiniz.
aş. yemək. azıq. toquc. toxuc. xurək.
qalaç. təndər. əkmək.
püşqəl. büsqəç. yufqa. pidə kimi incə əkəmək.- əkməyi dizində: keçəri qulluq, iş, qazaş.
quru əkmək: yavan əkmək. qatıqsız çörək.
pənir əkmək: yavan yemək. az qazaş.
çörək otu: qaraçürük. qaramıq.- əkməyinə yağ sürmək: istəyindən artığına çatmaq.
üzərində xəmir, çörək açma taxdası: yasdığac.
quru çörək: gəvrək. gəvək.
duz çörək: duz əkmək: ne;mət. ehsan.
duz çörək həqqi.
süc çörək (süc: süci: şərab). su ətmək.
nan o şərab;. (müsəlmanlığda
süc çörək; (süc: süci: şərab)
nan o şərab; yerinə
su ətmək; deyilir).
duzu qurı: varlı. müstəğni.
duz ruhi: dər dəmiri aşındırıb, arındırıb parıldadan maddə.
dırnağ çörəyi: üzərində dırnağ izləri bulunan çörək.
qıtır qıtır çörək yemək.
çörəyinə, parasına güvənən: əkməğinə qoç.
qatmarlı çörək: düğü unundan bir çeşit çörək: qataq. kətək. kətə

ÇÖRƏQÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörəkçilik. (çörək, yemək vermək). iyitlik. iğitlik. verimlilik. covmərdlik. əlaçığlıq. səxilik

ÇÖRƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörəkləmək. çörək yapmaq•

ÇÖRƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çörəklənmək. ( < çevrə).
ilan kimi çəmbər qurub oturmaq.
çuqmaqlanmaq. çənbərlənmək.
çuqmaqlanmaq. çöğrəklənmək. yuvarlanmaq. külçələnmək. burulmaq.
çömbəlmək. çönbəlmək. çövrəklənmək. qıvrılmaq. qanğallanmaq. tos toparlaq devşirilmək.
ilan, köpək qıvrılıb yatmış