Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

qəsəbə. kənddən böyük.
vilayətdən kiçik bölgə.
qayim.
qayimməqamlıq.
xalq.
qayim məqamlıq. vilayətdən sonra gələn yönətim ocağı (idarə mərkəzi).
qapı elçəsi:
baş qulluqçunun yardımçıları.
ağalıq, dövlət işçiləri, görəvliləri, karməndləri.- bir eli quran qovmlar, elçələr: qarma. qovm. qom.
qarma bəylik: qovmlar hikuməti

ELÇƏBƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayimməqam

ELÇƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elin yararı üçün uğraşan kimsə. millətçi

ELÇƏÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

elin yararı üçün uğraşmaqlıq. millətçilik

ELÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplumçu. millətçi.
yol atası. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. araçı.
vasitə.
numayəndə. vəkil.
dünürçü ( < düğnür. düğünləyən).
yalavac. göndəri. salğıq. salıq. salınmış. göndəri. göndərilmiş. peyqəmbər.
elci. pambıq tarımında, əkinində ırqat, işçi, əmələ başı.
ıslatıcı. ıslac. islac. araçı. barışdıran.
yalavac. yamçı. yüklü. yükümlü. göndəri. peyğəmbər.
ilçi. istəkli. diləkli. arzılı. qoşucu. qaçıcı. dovtələb.
yüklü. yükümlü. yalavac. göndəri. yamçı. peyğəmbər.
oymaq elçi: el numayəndəsi.
elçi yaraltu: tezlik, tələsik elçi. tə;cili səfir.
elçi gəlmək: elçi göndərilmək.
elçi düşmək dünür düşmək.
dünür gedmək: elçiliyə gedmək.
böyükelçi: səfiri kəbir.
böyükelçilik:
səfirlik.
sifarətxana.- böyükelçi: səfiri kəbir.
elçiyə zaval olmaz: elçiylə düşmək (savaşmaq) olmaz: elçiyə saldırmaq (düşmək. savaşmaq) olmaz.
elçi düşmək: görücü gedmək.
elçi qarşılamaq: görücüyə çıxmaq.- təkəlçi: inhisarçı.
gənc qızın elçi qabağına çıxarkən geydiyi süslü bəzəkli geysi, paltar: qaşalaq. qaçalaq. çağalaq.- qız, oğlana gedən, gələn elçi: görücü.- döğdün qapını, gözlə, elçi getdin sözlə. (sözlə: danış)

ELÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elti:
< el. il: (el: ölkə + çi. xalq + çi. millət + çi. yurd + çi). ölkə qulluqçusu. devlətin xitmətində olan. görəvli. taqma. tağma. taxma. məmur. təmsilci. bir toprağın, elin savçısı.
< yelmək: qaçmaq > yelçi. tutuşdur: yilqu. ilqu < > qaçar. çapar (məktub. namə). unutmamalıyığ ki əsgidə
;elçi;;lər hər vax ulu biligə iyə olmamışlar. onların çoxu. çox zaman adi çaparlar olmuşdurlar.
{ < yalçuq (: göndərilmiş) < ilətmək < eyləmək (prototip biçim): göndərmək. yollamaq. bu
;eylemek;; fe;lini
;edmək;;lə qarışdırmamalı}.
araçı. araqatnaşıqçı.
elçilik xət: elçiyaz. elçiyazı. işənim xət. e;timadnamə.
yortcu: xəbər ulaşdırıcı.
dilarga. dilərgə. diləkçi.
kələçi. arabulucu. dünür. temsilci.
yazqıçı yazıcı. qohumlar arasında söz, məktub gətirip kötürən kimsə. xanla el arasının elçisi. tayanğu. ulan. pərdəci. yalavac. pəyqəmbər.
yelçi. yapaq. peyk. payaq. savaç. qasid

ELÇİBAQANI : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçibaxanı. elçivəkili. işgüdər. məsləhətquzar

ELÇİQÜTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçigüdər. işgüdər. nayib səfir

ELÇİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlçilik. toplumçuluq. millətçilik.
təkəlçilik: inhisarçılıq.- elçiliklərdə çevirqul, çevirmən yarmağ, ıyarmağı, yardımçısı: qapı oğlanı.
elçilini qarşılayan: qarşuçu. qarşıçı

ELÇİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçilik. yumuş. xitmət. vəzifə. tapma. tapı. tapuq.
elçilikdə dilmanc yardımcısı: qapı oğlanı

ELÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir topluluğun görstəricisi, nümayəndəsi.
xanidan. soydan.
özxanidan. özxanidan soydan

ELÇİVƏQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçivəkili. elçibaxanı. işgüdər. məsləhətquzar

ELEQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

eleğim. ılğım. xiyal

ELEVİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəhridari

ELEVİLƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəhridarinin qolları