Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ENƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

inən. dişi (dəvə). uraçı dəvə

ENƏNMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enək (< enəmək: düşürmək) burulmuş. iğdiş. öğəsi, tuxumu, nütfəsi dışlanmış, çıxarılmış. enik. açman azman. əxdə.
iğdişlənmiş, enənmiş keçi: örkeç. öğkeç. örəş. öğəş. ərkəc. ərkeç.- üç dörd yaşında enənmiş qoyun, keçi: qart toxlu. qırt toxlu

ENƏNMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əniş. eniş. tutuq. iğdiş. iğdiş edilmiş. tutuq. burquluq. burulmuş. iğdişlənmiş.biçik. iğdiş. kəsilmiş. axta. əxtə

ENƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalxar enər: öksürüklü tıksırığlı. ağar düşər. mərizül hal

ENƏRÇIQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

enərçıxar. asansor. lift

ENƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xırdavata, ayrıntılara enərək: incə incə. titizcə. dərin dərin. arın arın. dənər dənər. bir bir. bir bə bir

ENƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

burdurmaq. iğdiş etdirmək.
iğdişləmək. əxdələmək.
imlətmək

ENƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > enək. enəzə. buruq. cılız. sısqa. gücsüz. zayıf

ENƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenəz. enəzə. yenəzə. gücsüz. quvvəsiz. arıq. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf

ENİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik qardaş
ağa eni: böyük, kiçik qardaş
eni vermək: gəlmək. düşüzləmək.
eni sonu yox: ilki sonu yox.
eni qolu: dörd bir yanı.
güneni: günenimi. günendi. günəndi. gün dinləndi. gün dinəndi. gün batar. günaşdı. günbatan. gün uçar. gün uçur. gümün. gömün. batı. qurub. ğurub

ENİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

enib çıxan: girib çıxan.
tuşluğun (kılavyənin) enib çıxan düğmələri pozulub

ENİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

encik. ənik.
ənin. bükin. bükülmüş buruq. xacə. iğdiş.
tula. it çüçüyü.
qoduq. bala. uşaq.
arslan eniyi, yalqun eniyi.
ini. enmiş. bala. ənük. kiçik. kösök. küsik. qüçük. küçük ( < qısuk). uşaq. ovaq. ufaq. qud balası.
yerik. enik. endik. yenik. alışqanlıq. xuy. adət. istək.
bön. yaramsık. axmaq.
enənmiş. düşük. əxdə. burulmuş. qın. qıncıq.
ingən. engən. qutça (it yavrusu). körpə. görpə. yeni göz açmış

ENİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enik. yenik.
inik.enmiş. eniqmiş. endirilmiş. düşük. salıq. sallaq. qoyuq. örtü. örtük. qapanca. örtülmüş. örtükmüş. çəkik. çəkilmiş. çəkikmiş.
enik pərdələrdən, yarım ışıq çalırdı.
enməli. yenməli. məfluc. paraliz. fələc oluş.
beldən enik qıçdan olar.
qoldan enik.
bağlı. məsqut.
öryan. yıxıq. yıxnıq. yıxınıq. xaraba.
olay. vaqiə. hadisə.
yeni eniklər.
sav. xəbər.
enik yox.
dün enikləri.
tapıntı. ixtira;. kəşf.
bizim çağımız eniklər sürəsidir.
törə. adət. rəsm. ənənə.
alışlıq. öğrəncək. adət. e;tiyad. mö;tadlıq.
siqara əsgidən eniki var.
yeni. taza.
təbərzə. nobar.
düşük. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. əlil.
bala. çağa. uşaq.
müti;. tabe;.
cinsi gücü olmayan. iğdiş.
yeni sav, xəbər. müjdə. xoş xəbər.
encik. yavru. bala.
kişilərin girib çıxması üçün, karvansara kimi böyük qapılı yerlərdə, qapının allt bölümündə yerləşdirilən kiçik qapı.
aşağ. düşük.
inik. enilmiş. məfluc. oturaq. çalıq. çarpılmış. uğraqlı.vurulmuş. vırqınmış. çalınmış. çalqın. çarpılmış. alçıq. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət.
yavru. bala.
enənmiş. açman azman. iğdiş. əxdə.- enikürək: yenikürək: yoşakönül. iğdik. ərigən. əricən. comərd.- enik dəniz: gəlged sırasında, sular çəkildiğində, dənizin durumu.
qazan eniyi: qazan enciyi. enik, encik qazan. qazanca. qazancıq > qazıc. kiçik qazan. topu. quşağna.- yenik könül: enik könül. yoşa könül. iğdik. ərigən. əricən. comərd.
hər nəyin qarıcı, ilkini, çağuncu, çağ öncülü, eniyi, yepini, yepyenisi, nobarı: qaruq. qarıq

ENİQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

enigər. törəyən. yaradıcı. törətici. enerji

ENİQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikik. enikli. mö;tad

ENİQLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikləmə. enikləyiş. enikləyim. yeniliş. yenilim. yenilmə. yenikləmə. yenikləyiş. yenikləyim.
çökünmə. çökünüş. çökünüm. çökmə. çöküş. çöküm. sınma. sınış. sınım. qaptırma. qaptırış. qaptırım.
boynuna alma. boynalma. boynalış. boynalım. boynanma. boyunlaşma. boyunlaşış. boyunlaşım. tanıma. tanış. tanım. iqrar e;tiraf.
boyun əğmə. diz çökmə. olcamışi. sınım. düşmə. təslim. uyma. müti;, təslim olma. bıraxma. qaptırı. inqiyad

ENİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikləmək. yenikləmək. yenilmək.
köçünmək. çökünmək. çökmək. boyunlaşmaq. boynalmaq. boynanmaq. boynuna almaq. boyun əğmək. sınmaq. qaptırmaq. tanımaq. e;tiraf edmək: iqrar edmək.
itaət edmək.
encikləmək. yavrumaq. yavrulamaq. balamaq. balalamaq

ENİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeniqləmək.
təqlid edmək.
müsəllət olmaq.
qızdırmaq

ENİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikləmək.
itin çüçükləməsi.
balalamaq. törəmək. doğmaq. yaratmaq. ortaya qoymaq

ENİQLƏYİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikləyim. bax > enikləmə

ENİQLƏYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikləyiş. bax > enikləmə

ENİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikli.
enikik. mö;tad.
encikli. yavrulu. balalı. cocuqlu. 1 içində kiçik qapısı olan böyük qapı.
balalı.
enikli qapı: alt bölümündə kiçik qapısı olan böyük qapı

ENİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eniklik. (hər nədə). yeniklik. yepyenilik. yenibarılıq. nobarılıq. təbərzəlik. qarıqlıq. qaruqluq. qarıcılıq. ilkinilik. çağunluq. çağ öncülü

ENİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

eniklik. aydınlık. açığlıq. aşıqlık. düşünüklük. yazılıq

ENİQMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

endirilmiş. enik. inik. düşük. salıq. sallaq. qoyuq. örtü. örtük. qapanca. örtülmüş. örtükmüş. çəkik. çəkilmiş. çəkikmiş.
enik pərdələrdən, yarım ışıq çalırdı