Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ENİQONU : Arin Turkish Etimology Dictionary

enikonu.
bayağı. sanki. düpədüz.
əniboyuna. iyicə. iyidən iyiyə. incədən incəyə. gərəyi kimi. gəriyincə. layiqincə

ENİQÜRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enik ürək. yoşakönül. iğdik. ərigən. əricən. comərd

ENİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

enli. gur. gurul. gür. gürül. güclü. qocur. qaba. qalaba. qalba. qabal. qalab. qalıq. qalaq. qaqal. qalın. yoğun. yoğan. sağlam. böyük. böyküt. acıq. iti. sərt. ətli. şişik. dolu. doluq. dolqun. çaplı. çapıl. iri

ENİLƏMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

birinin ipylə quyuya eniləməmək: birinə güvənilməmək

ENİLƏYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeniş. yenik. enişik. yenişik.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. eniş. iniş. geriləyiş. çöküş. sınma. sınış. yıxış. yıxılış. yıxılma. tükənmə. dinmə. sönmə. şikəst

ENİLQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enilgi. yenilgi. məğlubiyət

ENİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

astın gəlmək enmək: sınmaq. yenmək: sınmaq

ENİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

uçuzlamaq < > uçuzlamaq. boşuqmaq. boşarmaq. qonulmaq. düşəlmək.
qonaqlar qonuldular.
bir duruma enilmək: tabe; olmaq. uysunmaq. qalıbsınmaq.
qalıbsınan birinə oxşamır

ENİLMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enik. inik. məfluc. vurulmuş. vırqınmış. çalınmış. çalqın. çarpılmış

ENİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

günenimi: güneni. günendi. günəndi. gün dinləndi. gün dinəndi. gün batar. günaşdı. günbatan. gün uçar. gün uçur. gümün. gömün. batı. qurub. ğurub

ENİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gün enimək: gün ənmək: gün dinlənmək. gün dinənmək. gün aşmaq. gün uçmaq. gün uçunmaq. gün gümünmək. gömünmək. gün batınmaq. gün batmaq

ENİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

inin. bu.
yenin. gömül. gömüt. coğul. çömək. cumuq. yumuq. qonqut. qontuq. qorun. qornuq. qapan. qapanca. qadan. qatan. qalğa. qazın. qaznaq. xəznə. məxzən. bastı. bastanaq. basın. batın. batman. salın. saxlu. saxluc. saxluq. saxlıq. saxlıt. kürtük. birkit. birikit. topalıt. topalım. yığam. yığna. yığın. yığım. yığıq. yığıt. artqa. artıqa. təpik. depo. qambar. ambar

ENİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

genğinə. geninə. enləməsinə

ENİNDƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enində sonunda: ər gec

ENİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enğinə. arğuru. ayğuru. qarşı. yanlamasına. tərs. tərsinə. yan üsdü. əğri. iğri. yassı.
çortuna. södəgəyinə. çaprazlamasında. köndələn. yanlamasına.
eninə geniş olan: yetiz. ənli. geniş

ENİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geniçliyinə

ENİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

inğləmək. inləmək. nalə edmək. zarıldamaq

ENİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iniş.
iniş yoxuş: art yış.
əniş. enənmiş. tutuq. iğdiş. əxdə.
qon. otraq. düşəş. məskən. mə;vaş
tüş. nizul.
firiştə:
tapına qoşuldular enişlər(firiştələr).
astar. içlik. yağιrlıq. enqıç.
yapıt. enniş. ensizcə bölük. parça.
çuxur. enən yer.
eniş sürəm: aşağı doğru

ENİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iniş. inmə. enmə.
yol üstü ara duraq. iskal.
engiz. yengiz. sınma. sınış. yıxış. yıxılış. tükənmə. dinmə. sönmə. yıxılma.şikəst.
aşağlama. aşağlayış. düşgü. azalma. azalış. azalım.
düşüş. düşmə. çəkiş. cəzr. (gəlged. cəzri mədd).
baş aşağı. yoxuş aşağı.- eniş aşağı: eniş yoxuş: enişli. yoxuş aşağı. yenişdə aşağıya doğru.
eniş çıxış: atartutar. əngəbəli engəbeli.
enişli çıxışlı: enişli yoxuşlu.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
eniş yoxuşsuz: düz. düzləm.
eniş yoxuş: eniş çıxış. çıxıq çuxuq. qalxıq engik. dalqa.- enişyoxuş: atartutar. engəbə ( < en: enik. alçaq + gəbə: şişik. qabarıq)

ENİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iniş.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. yenişik. enişik. yenik. yeniş.
eniləyiş. geriləyiş.
yıxış. yıxılış. yıxılım. yıxılma. yoxalış. yoxalım. yoxalma. çevriliş. devriliş. devrişmə. dönüş. çönüş. çöküş. çöküm. çöküt. çöklüş. çökülüş. çökmə. düşüş. düşmə. düşgü. batış. batma. basılış. basılma. dağlış. dağılış. dağlım. dağılım. dağılma. salınış. sınış. sınğış. sınılış. sındırqı. sınma. qırılma. qırılış. qırğılış. pozuluş. pozulum. pozqunuq. pozğuluş. pozulma. aşırış. altanış. inqiraz. nabudi. izmihlal. inhidam. məhv oluş. məğlubluq. şikəst. həzimət.
tükənmə. dinmə. sönmə.
yaxın arxadaş, dos. canciyər.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. taxımlı. qılıqlı. xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. qoybaş. izləyən. gəlici. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;

ENİŞƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenişə. düşürə. axışa. axına. yoluna

ENİŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enişik. yenişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş.
eniləyiş. geriləyiş. çöküş. sınma. sınış. yıxış. yıxılış. yıxılma. tükənmə. dinmə. sönmə. şikəst.
yaxın arxadaş, dos. canciyər.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. taxımlı. qılıqlı. xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. qoybaş. izləyən. gəlici. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;

ENİŞQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enişgə.
aşağı.
məleykə.
tınmaz enişgə (məleykə): susuq, yumşaq kişi.- dik enişgə: yoxuş aşağı

ENİŞQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

enişgələmək. enmək. çökmək