Multilingual Turkish Dictionary

English Turkish

English Turkish
ABATABLE : English Turkish

adj. azaltılabilir, indirilebilir, sayısı düşürülebilir

ABATE : English Turkish

v. azaltmak, yatıştırmak, dindirmek, hafiflemek, azalmak; (bir haberin/yayının) çıkmasını yasaklamak (Hukuk)

ABATEMENT : English Turkish

n. azaltma, azalma, azaltılma; indirim; yürürlükten kaldırma, iptal (Hukuk)

ABATEMENT OF CLAIM : English Turkish

iddaanın ortadan kalkması, bir iddaadan vazgeçme

ABATER : English Turkish

n. azaltan kimse, küçülten kimse, indirgen/redüktör

ABATIS : English Turkish

n. barikat (ağaç), ağaç barikat

ABATOR : English Turkish

n. azaltan kimse, küçülten kimse, indirgen/redüktör

ABATTIS : English Turkish

n. ağaç engeli, düşmüş ağaçlardan biri diğerinin üzerine yerleştirilerek dalları düşman istikametini gösterecek şekilde yapılan barikat

ABATTOIR : English Turkish

n. kesimevi, mezbaha

ABATURE : English Turkish

n. iri bir erkek geyik tarafından yapılmış hayvan izi

ABAXIAL : English Turkish

adj. eksenden uzakta bulunan (Biyoloji)

ABAXILE : English Turkish

adj. eksenden uzakta bulunan (Botanik)

ABAYA : English Turkish

n. 1986’da Etiyopya’da keşfedilen bir göl; bir soyadı

ABAYA : English Turkish

n. Arap ülkelerinde kadınlar tarafından giyilen uzun siyah elbise

ABB : English Turkish

n. çözgü ipliği (iplik dokuma tezgahı dişlisi)

ABBA : English Turkish

n. "baba" (İbranice); Tanrı’nın adı (Yeni Ahit kullanımı); Hıristiyan piskoposunun unvanı (Suriye, Mısır ve Etiyopya’da kullanılır)

ABBA EBAN : English Turkish

n. (Aubrey Solomon Eban olarak doğdu,
2002), İsrailli önde gelen diplomat ve yazar (Güney Afrika doğumlu), İsrail’in eski ABD ve Birleşmiş Milletler Büyükelçisi

ABBACCHIO : English Turkish

n. genç kuzu

ABBACY : English Turkish

n. başrahiplik

ABBAS : English Turkish

n. Arapça bir isim

ABBASID : English Turkish

n. abbasi, 750 yılından 1258’e kadar Bağdat’tan İslami bir imparatorluk yönetmiş olan halife hanedanının üyesi

ABBATIAL : English Turkish

adj. bir manastıra ait; başrahiplere yada başrahibelere ait

ABBE : English Turkish

n. manastırın başındaki kimse; ruhbanlar sınıfı üyesi (Fransızca)

ABBESS : English Turkish

n. başrahibe

ABBEY : English Turkish

n. manastır, manastır kilisesi