Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

BABA-YI ATİK : Ottoman Turkish

Babaeski. (Trakya'da bir şehir)

BABA-YI ÂLEM : Ottoman Turkish

Hz. Adem (A.S.)

BABACAN : Ottoman Turkish

Biraz kalender davranışlı, cana yakın

BABAYAN : Ottoman Turkish

(Baba. C.) f. Tarikat babaları, şeyhleri. Bektaşi şeyhleri

BABAYİĞİT : Ottoman Turkish

Yetişmiş delikanlı, tam bedenî kuvvetini almış genç. Cesur, yiğit

BABET : Ottoman Turkish

f. Bent, fırka. * Münasip bir şey. Taalluk, münasebet, alâka, ilişki

BABEYN : Ottoman Turkish

İki kapı. * Mc: Dünya ve âhiret

BABUR : Ottoman Turkish

(Zahirüddin Muhammed) Hindistan'da büyük Müslüman Türk devletinin kurucusu ve Timur'un beşinci göbekten torunudur. Fergana Emiri olan babası Ömer Şeyh'in ölümünden sonra tahta geçmiştir. (1494)

BABUR-NAME : Ottoman Turkish

f. Bâbur Şah'ın Vekayi ismindeki meşhur hatıra kitabı

BABZEN : Ottoman Turkish

f. Ağaçtan veya demirden yapılmış olan kebap şişi

BABÜK : Ottoman Turkish

Ahmak, sersem adam

BACENG : Ottoman Turkish

f. Baca. * Ufak pencere. Tepe penceresi

BAD' : Ottoman Turkish

Kesmek. Yarmak. * Suya kanmak

BAD'A : Ottoman Turkish

(C.: Bida') Et parçası

BAD-BAN : Ottoman Turkish

f. Yelken. * Gemi sereni

BAD-BAZ : Ottoman Turkish

f. Yelpaze

BAD-BEDEST : Ottoman Turkish

f. Elinde avucunda birşey bulunmayan. İflas etmiş

BAD-BER : Ottoman Turkish

f. Uçurtma. * Daima kendini methettiği halde elinden bir iş gelmiyen kimse

BAD-BİZ : Ottoman Turkish

f. Yelpaze

BAD-DAR : Ottoman Turkish

f. Mağrur, kibirli. * Divane, deli. * İri vücut, şişman. * Hiç bir işle alâkası bulunmayan kişi

BAD-EFRA(H) : Ottoman Turkish

f. Mücazât, ceza. * Bir çeşit fırıldak

BAD-GERD : Ottoman Turkish

f. Kasırga

BAD-GÂN : Ottoman Turkish

f. Bekçi, gözetici, gözeten. * Hazinedar

BAD-GÂNE : Ottoman Turkish

f. Kafesli pencere

BAD-GÎR : Ottoman Turkish

f. Vantilatör. * Baca. * Semaver ve nargilenin başlığı