Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

BECİDD : Ottoman Turkish

f. Ciddi, gerçek, hakikat. * Cidden, gerçekten

BECİL : Ottoman Turkish

Büyük, itibarlı, muhterem, hatırı sayılan kimse. * Şişman

BECİR : Ottoman Turkish

Birçok

BECRA' : Ottoman Turkish

Yüksek yer, yüksek tepe. * Göbeği çıkmış kadın

BECREC : Ottoman Turkish

Sığır buzağısı

BECREM : Ottoman Turkish

(C.: Becârim) Belâ ve zahmet, dâhiye

BECÂ : Ottoman Turkish

f. Yerinde, münasip, lâyık, uygun, şâyeste

BECÂ NÂ-BECÂ : Ottoman Turkish

f. Yerli yersiz

BECÂYİŞ : Ottoman Turkish

irini verip ötekini alma, değişme

BECÛ : Ottoman Turkish

iste

BED : Ottoman Turkish

f. Fenâ. Kötü. Çirkin. Yaramaz. şer. şeni'

BED : Ottoman Turkish

kötü, çirkin

BED' : Ottoman Turkish

(C.: Ebdâ-Büdü') İslâm içinde kazılan kuyu. * Evvel, ibtidâ, başlangıç. * Hisse, nasip. * Başlama, başlayış, ilk

BED'EN : Ottoman Turkish

Başlangıçta. İlk önce, ilkin

BED'ET : Ottoman Turkish

Başlangıç

BED-AGAZ : Ottoman Turkish

f. Başlangıcı fena, kötü. Kötü bir şekilde başlanmış

BED-AHD : Ottoman Turkish

f. Ahdinde, sözünde durmayan, vefasız

BED-AHLAK : Ottoman Turkish

f. Ahlâkı ve huyu kötü olan kimse

BED-AMEL : Ottoman Turkish

f. Hareketi ve işi fenâ olan

BED-ASL : Ottoman Turkish

f. Aslı kötü, soyu fena

BED-BU : Ottoman Turkish

f. Fena kokulu, pis kokan

BED-BUK : Ottoman Turkish

f. Hâin, korkak

BED-CİNS : Ottoman Turkish

f. Cinsi bozuk

BED-CU : Ottoman Turkish

f. Kötülük arayan. Kötülük düşünen

BED-DİL : Ottoman Turkish

f. Korkak, yüreksiz