Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
BENADİR : Ottoman Turkish

(Bender. C.) Ticaret yerleri. Ticareti işlek limanlar

BENADIK : Ottoman Turkish

(Bunduk. C.) Yuvarlak kurşunlar. * Fındıklar

BENAM : Ottoman Turkish

Parmak ucu

BENAN : Ottoman Turkish

Parmak uçları. Parmaklar

BENANE : Ottoman Turkish

(C: Benân-Benânât) Parmak başı

BENAVER : Ottoman Turkish

f. İri, büyük çıban. Kan çıbanı

BENBEL : Ottoman Turkish

f. Ekşi şey. * Ekşi elma

BENC : Ottoman Turkish

"Türkçede ""benek"" adı verilen bir ot cinsidir ve tohumuna ""bezr-ül benec"" derler."

BENCİL : Ottoman Turkish

t. (Bak: Hodbin, Hodgâm)

BENCİLEYİN : Ottoman Turkish

t. Benim gibi

BEND : Ottoman Turkish

f. Bağlanan. Bağlanmış. * Bağ. Boğum. Mafsal. * Su bendi. Baraj. * Gam. Gussa. * Mekir. * Hile. * Mülâhaza. Fıkra. Madde. * Aldatmak.* Birisini emri altına almak, bendetmek. * Edb: Baştan sona kadar aynı vezinli bir çok parçalardan meydana gelen ve kısım kısım gazel tarzında kafiyeleri değişen manzûmelerin her bir parçası. (Bak: Terkib-i bend)

BEND : Ottoman Turkish

ent, bağlanmış

BEND-İ ÂHENİN : Ottoman Turkish

Demir bağ. Demirden mânia

BEND-RÛG : Ottoman Turkish

f. Tarla ve bostan kenarlarına suyun akıntısını kesip havuz gibi birikmesi için yapılan setli çukur

BENDE : Ottoman Turkish

f. Bağlanmış olan. Köle. Esir. Hizmetçi. Hizmetkâr. Kul

BENDE : Ottoman Turkish

ağlı, esir, köle, hizmetçi, kul

BENDE-HİRÎDE : Ottoman Turkish

Satın alınmış köle

BENDE-İ FERMÂN : Ottoman Turkish

Emir kulu, ferman kölesi

BENDE-İ HALKA-BEGÛŞ : Ottoman Turkish

Kulağı halkalı olan köle, esir. * Mc: İtaatli, muti'

BENDE-ZADE : Ottoman Turkish

f. Köle çocuğu. * Mc: Çocuğunu onun kölesi yerinde tutup mütevâzi muâmelede bulunan

BENDEGÂNE : Ottoman Turkish

Hizmetçi gibi. Bağlanmışçasına

BENDEGÎ : Ottoman Turkish

Kölelik. Hizmetçilik. * Ubudiyyet, kulluk

BENDEKA : Ottoman Turkish

Hiddetle bakma, sert bakış. * Bir şeyi fındık kadar ufak yapma

BENDENE : Ottoman Turkish

f. Esvabın, giyilecek şeylerin bazı yerlerine dikilen düğme, kopça

BENDENÜVAZ : Ottoman Turkish

f. Kölesini iltifatlandıran, adamını taltif eden