Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
ÇUBAN : Ottoman Turkish

f. Çoban, sığırtmaç

ÇUBE : Ottoman Turkish

f. Oklava

ÇUBEK : Ottoman Turkish

f. Değnek, sopa. Davul tokmağı

ÇUG : Ottoman Turkish

f. Su arkı. * Boyunduruk

ÇUHADAR : Ottoman Turkish

Ayak hizmetinde bulunan çuha elbiseli yahut çuhadan olan perdenin haricinde emre hazır bulunan hademe

ÇUN : Ottoman Turkish

f. (Tâlil edatı) Ne zaman ki, çünkü, şu sebepten ki, gibi, şâyet, zirâ, nasıl, niçin, çerâ.. den beri mânalarına gelir

ÇUN Ü ÇİRA : Ottoman Turkish

f. Nasıl ve niçin

ÇUNAN : Ottoman Turkish

f. Öyle böyle

ÇUNİN : Ottoman Turkish

f. Böyle

ÇUVAL-DUZ : Ottoman Turkish

Çuval dikmeye yarayan iğne

ÇUVALDIZ : Ottoman Turkish

Çuval ve ona benzer çul vs. dikmeye mahsus büyük iğne

ÇÂH : Ottoman Turkish

(Çeh) f. Kuyu. Çukur

ÇÂH-I BÜN : Ottoman Turkish

Kuyu dibi

ÇÂH-I YUSUF : Ottoman Turkish

Hz. Yusufun (A.S.) kardeşleri tarafından atılmış olduğu kuyu

ÇÂH-I ZEMZEM : Ottoman Turkish

Zemzem kuyusu

ÇÂKER : Ottoman Turkish

f. Kul, köle

ÇÂKERÂNE : Ottoman Turkish

f. Kölecesine, köle gibi

ÇÂKERÎ : Ottoman Turkish

f. Abd'e, köleye ait. * Kölelik. Kulluk, abdlik, esirlik, cariyelik

ÇÂLİK : Ottoman Turkish

f. Çelik çomak oyunu

ÇÂLİŞ : Ottoman Turkish

f. Savaşta düşmana karşı gurur ve naz ile yürüme. * Mukabil, karşı durma. * Savaş, muharebe, harp, ceng, mücadele. * Birleşme

ÇÂME : Ottoman Turkish

f. şiir ve gazel. Manzume

ÇÂME-GÛY : Ottoman Turkish

f. Şair

ÇÂR : Ottoman Turkish

f. Dört. Cihâr

ÇÂR-BÂLİŞ(T) : Ottoman Turkish

f. Evvelce padişahların ve makamca büyük olanların üzerlerine oturdukları dört katlı şilte. * Dört unsur

ÇÂR-CİHET : Ottoman Turkish

Dört cihet. Cihat-ı erbaa