Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

AFİRE : Ottoman Turkish

Komşusuna bir şey vermeyen kadın

AFİTAB : Ottoman Turkish

f. Güneş. * Mc: Pek güzel. * Çok güzel yüz

AFİTE : Ottoman Turkish

Dişi koyun. Koyun güdücü kız

AFİTÂBÎ : Ottoman Turkish

Güneşe âit. * Güzelliğe dâir

AFİYET : Ottoman Turkish

Sağlık, selâmet, sıhhatli olmak

AFİŞ : Ottoman Turkish

Fr. Duvar ilânı

AFK : Ottoman Turkish

Akılsız olmak. Sözünü tam söylememek

AFLAK : Ottoman Turkish

Çok gevşek şey

AFOROZ : Ottoman Turkish

R. Papa tarafından bir Hıristiyanın kiliseden çıkarılması, dinden hariç addolunması

AFRA' : Ottoman Turkish

Beyazı kızıllığına galip olan geyik. * Ayın onüçüncü gecesi

AFRAZE : Ottoman Turkish

f. Nur. Aydınlık, ışık. * Kandil fitili

AFREYE : Ottoman Turkish

Horoz ibiği. İnsanın ense saçı. * Davarın alın saçı

AFRUŞE : Ottoman Turkish

f. Un helvası

AFS : Ottoman Turkish

Hapsetmek. * Deve sürmek. * Arkasına ayağıyla vurmak

AFSA : Ottoman Turkish

Boynuzu ardına kayık koyun

AFSUN : Ottoman Turkish

(Efsun) f. Büyü, sihir, tılsım. (Büyücülük yapmak ve büyücülere uymak, Müslümanlıkta yasak ve günahtır.)

AFT : Ottoman Turkish

Pelteklikten sözü zorlukla söylemek. Kekemelik

AFTAB : Ottoman Turkish

f. Güneş. * Pek güzel şahıs. * Çok parlak çehre

AFTAB-GERDEK : Ottoman Turkish

f. Kaya keleri. * Ayçiçeği

AFTAB-GERDİŞ : Ottoman Turkish

f. Yer yüzü. * Kaya keleri. * Devamlı güneş gören yer

AFTAB-GİR : Ottoman Turkish

f. Güneşlik, şemsiye. * Güneş gören yer

AFTAB-PEREST : Ottoman Turkish

f. Nilüfer çiçeği. * Güneşe tapan kimse. * Ayçiçeği

AFTAB-RU : Ottoman Turkish

f. Güneş yüzlü, yüzü güneş gibi parlak (güzel). * Sevimli, dilber. * Güneşe karşı olan (yer)

AFTABE : Ottoman Turkish

f. İbrik. Su kabı

AFTABÎ : Ottoman Turkish

f. Güneşlik, şemsiye, tente. * Güneşe ait, güneşle ilgili