Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
ÜMDUD : Ottoman Turkish

Usûl, âdet, görenek

ÜMDUHA : Ottoman Turkish

Medhedilmeğe sebep olan hal veya iş

ÜMEM : Ottoman Turkish

(Ümmet. C.) Ümmetler. Milletler

ÜMEM-İ SÂLİFE : Ottoman Turkish

Geçmişteki ümmetler. İslâmiyetten evvel diğer Peygamberlere tâbi olmuş ümmetler

ÜMENA : Ottoman Turkish

Emin kimseler. Eminler. Emniyet sahibleri

ÜMERA : Ottoman Turkish

(Emir. C.) Emirler, beyler. Seyyidler. şerifler. * Yüksek rütbeli zabitler

ÜMHUD : Ottoman Turkish

Çömlek. * Tuzluk

ÜMİD : Ottoman Turkish

f. Ummak. Emel. Arzu. İntizar. Umut. Rica

ÜMİDBAHŞ : Ottoman Turkish

f. Ümitlendiren, ümit veren

ÜMİDBESTE : Ottoman Turkish

f. Ümitlenmiş, ümit bağlamış

ÜMİDGÂH : Ottoman Turkish

f. Bir şey ümit edilen yer veya makam

ÜMİDVÂR : Ottoman Turkish

"f. Ümitli. Ümit besleyen.(Evet, ümidvâr olunuz; şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sadâ, İslâmın sadâsı olacaktır. M.) (Rahmet-i İlâhiyyeden ümid kesilmez. Çünkü Cenab-ı Hak bin seneden beri Kur'anın hizmetinde istihdam ettiği ve ona bayraktar tayin ettiği bu vatandaşların muhteşem ordusunu ve muazzam cemaatını muvakkat arızalarla inşâallah perişan etmez. Yine o nuru ışıklandırır ve vazifesini idame ettirir... M.)"

ÜMLUC : Ottoman Turkish

Yaprak. * Selvi yaprağına benzer uzun, karışık bir ot

ÜMLUD : Ottoman Turkish

(C: Müled) Kamış dalı

ÜMM : Ottoman Turkish

Ana, anne, vâlide. Nine. * Asıl, esas. * Başlıca olan şey

ÜMM-İ SELEME : Ottoman Turkish

(Mi:
626) Ümmehât-ı Mü'minînden olup, Resül-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın son vefat eden zevcesi idi. 378 Hadis-i şerif rivayet etti. (R.A.)

ÜMM-ÜD DEM : Ottoman Turkish

Kırmızı kan damarlarında görülen kabarma. Bu nabız damarlarından birisine açılan kan kesesi

ÜMM-ÜD DİMAĞ : Ottoman Turkish

Beyin zarı

ÜMM-ÜD DÜNYA : Ottoman Turkish

Dünyanın anası. Mısır

ÜMM-ÜL BİLÂD : Ottoman Turkish

Mekke-i Mükerreme

ÜMM-ÜL HABÂİS : Ottoman Turkish

Şarap, rakı gibi haram olan içki

ÜMM-ÜL KİTAB : Ottoman Turkish

Kitabın anası, esası. Levh-i Mahfuz ve ilm-i İlâhî. (Yâni: Kur'ân, İlm-i İlâhîde, Levh-i Mahfuz'da ezelî ve ebedî olarak mahfuz bulunduğundan Kur'anın aslı ve anası mânasında kullanılan bir tabirdir.) * Kur'an-ı Kerim'in müteşabih olmayan muhkem âyetlerine de kitabın anası, esası mânasında Ümm-ül Kitab denilir. * Fâtiha Suresi. * Diğer bir mânada bütün müsbet ve faydalı kitabların anası ve mercii olarak Kur'an-ı Kerim'e de denir.)

ÜMM-ÜL KUR'AN : Ottoman Turkish

Fâtiha Suresi

ÜMM-ÜL KURÂ : Ottoman Turkish

Mekke-i Mükerreme

ÜMM-ÜL VELED : Ottoman Turkish

Huk: Çocuğunun kendi efendisinden olduğunu söyleyen çocuk doğurmuş cariye