Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

İBN-İ TEYMİYE : Ottoman Turkish

(Hi:
728) Diğer adı Ahmed bin Abdülhalim Harranî'dir. Hanbelî fıkıh ve hadis âlimi olarak bilinir. Bazı mes'elelerde ifrata kaydığından cumhur-u ulemaca hüsn-ü kabul görmemiştir

İBN-İ UYEYNE : Ottoman Turkish

(Hi:
198) Ebu Muhammed Süfyan bin Uyeyne, ikinci derecede tâbiinden olup aslen Kufeli olduğu hâlde Mekke-i Mükerreme'de kalmıştır. Hadisde, tefsirde ve bilhassa Hadis-i Şerifleri tefsir etmede derin âlim olup yedi bin Hadis-i Şerif nakletmişti. Zâhid, müttaki ve sâlih bir zât olup kuru arpa ekmeği ile beslendiği meşhurdur. (Rahmetullahi aleyh)

İBN-İ VAKT : Ottoman Turkish

Zamanın uyarına giden, vaktin icaplarına göre hareket eden kişi. Zamane adamı. * Mizaç ve tabiata göre söz söyleyen kimse

İBN-İ VERDÂN : Ottoman Turkish

Hamam içinde olan kara çekirge

İBN-İ ZÜKÂ : Ottoman Turkish

Sabah

İBN-İ ÖMER : Ottoman Turkish

(Bak: Abdullah İbn-i Ömer)

İBN-İ ÜSBUAYN : Ottoman Turkish

Çok güzel genç. * Ayın ondördü

İBN-İ IRS : Ottoman Turkish

(C: Benât-ı ırs) Gelincik dedikleri küçük hayvan

İBN-İL CELLÂ : Ottoman Turkish

Meşhur kişi. Namlı ve şöhretli adam

İBN-ÜL BETÛL : Ottoman Turkish

Hz. İsâ (A.S.). Hz. Meryem'in oğlu. (Bak: Betûl)

İBN-ÜL HABBE : Ottoman Turkish

Ekmek

İBN-ÜL MÂ' : Ottoman Turkish

Su kuşu

İBN-ÜL ÜNS : Ottoman Turkish

Dost

İBN-ÜS-SEBİL : Ottoman Turkish

Misâfir

İBN-ÜZ ZAMAN : Ottoman Turkish

Zamanın çocuğu. Devrin adamı

İBN-ÜZ ZİNÂ : Ottoman Turkish

Zinâ sonucu meydana gelen çocuk. Piç

İBNE : Ottoman Turkish

Kız çocuğu. Veya teennüs eden oğlan

İBRAD : Ottoman Turkish

Güçsüzleştirme, âciz bırakma. * Soğutma

İBRAHİM : Ottoman Turkish

"İbrahim kelimesi, İbranicede baba anlamına gelen ""eb""; ve cumhur demek olan ""reham"" kelimelerinden meydana gelmiştir. ""Ebu-l cumhur"" ise; cumhurun babası demektir. Bu ismi meydana getiren kelimelerin ikisinin de hareke veya telaffuzlarını az bir değişiklik yapmakla yine bu mânalar Arapçada vardır. Bu da İbranilerle Arapların yakınlıklarına delildir."

İBRAHİM (A.S.) : Ottoman Turkish

Halilullah ve Halil-ür Rahman da denir. Peygamberlerden İshak ve İsmâil'in (A.S.) babasıdır. Yirmi sahifelik kitap kendisine nâzil olmuştur. Süryanice konuşurdu. Peygamberimizin de (A.S.V.) ceddi idi. Urfa'da doğduğu da rivayet edilir. Zamanın kralı Nemrud tarafından ateşe atılmak istendi, mu'cize olarak ateş onu yakmadı. En şiddetli zamanda dahi Allah'tan başka kimsenin dostluğunu kabul etmediğinden, sadece ondan meded beklediğinden kendisine Halilullah denilmiştir. Sonra Mısır'a ve Kenan iline gitti. Oğlu İsmail (A.S.) ile birlikte Kâbe-i Muazzama'yı yeniden inşa' ettiler. Kudüs'te medfun'dur.( $ Ayet-i Kerimesinin delâletine göre, Hazret-i İbrahim ateşe atıldığı zaman, ateşin harareti burudete inkılâb etmesi, beşerin keşfettiği yakıcı olmayan mertebe-i nâriyeye örnek ve me'hazdır. İ.İ.)(Hazret-i İbrahim Aleyhisselâm'ın Nemrud'a karşı imate ve ihyâda Güneş'in tulu' ve gurubuna intikali, cüz'î imate ve ihyadan küllî imate ve ihyâya intikaldir ve bir terakkidir. O delilin en parlak ve en geniş dairesini göstermektir. Yoksa bir kısım ehl-i tefsirin dedikleri gibi, hafî delili bırakıp, zâhir delile çıkmak değildir. M.)

İBRAHİM BİN EDHEM : Ottoman Turkish

Babası Belh Şehrinin Pâdişahı idi. Hicri
asırda yetişmiş büyük bir veliyullahtır. Bir çok kerametleri görülmüş, Allah rızası yolunda dünya saltanatını terk ederek fakirliği kabul etmiş ve bütün ömrünü ibadet ve taat ile geçirmiştir. Kerametleri dillere destandır

İBRAHİM DESUKÎ : Ottoman Turkish

Büyük âlim ve mutasavvıflardan olup büyük makam sâhibi bir zâtdır. Pek meşhur ve çok güzel sözleri ve mev'izaları vardır. 676 tarihinde 43 yaşında Şam'da vefat etmiştir. (K.S.)

İBRAHİM HAKKI : Ottoman Turkish

(K.S.)
Hi:
asırda yaşamış büyük âlim ve mutasavvıftır. Hasankale'li olup en son Tillo'da yaşamıştır. Marifetname isimli meşhur eseri vardır

İBRAHİM-VARİ : Ottoman Turkish

f. İbrâhim (A.S.) gibi. Fani, gelip geçici şeylere kalbini bağlamamak sureti ile

İBRAK : Ottoman Turkish

Av hayvanlarını ürkütüp korkutmak. * Koyun kurban etmek. * Şimşek çakmak