Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

İFFET-FÜRUŞ : Ottoman Turkish

f. Namus ve iffetten söz eden. Namusluluk taslayan

İFFETLİ : Ottoman Turkish

(İffetlü) Namus, hayâ ve iffet sahibi kadın. * Doğru, rüşvet yemez, haram yemez, istikametli kimse. * Eskiden kadınlara yazılan mektub hitabı

İFHA' : Ottoman Turkish

Unutmak

İFHAC : Ottoman Turkish

Davarın ayaklarını ayırıp sağmak

İFHAH : Ottoman Turkish

Âciz bırakma

İFHAK : Ottoman Turkish

Doldurmak

İFHAM : Ottoman Turkish

İkna edip sükût ettirmek. Delil göstermekle ve isbat etmekle galip gelmek

İFHAR : Ottoman Turkish

Şereflendirmek. Şeref vermek. Fahirlendirmek

İFHAŞ : Ottoman Turkish

(Fuhş. dan) Kötü ve fena söyleme

İFK : Ottoman Turkish

Bühtan. Bir suçu birisine yüklemek. İftira

İFKA' : Ottoman Turkish

Fakir ve kötü durumda bulunma

İFKAD : Ottoman Turkish

Kaybettirme, kazandırmama

İFKAH : Ottoman Turkish

Öğretme

İFKAR' : Ottoman Turkish

Fakir düşürme, fakirleştirme. * Hayvanı kirâya verme

İFLA' : Ottoman Turkish

Sütten ayırma, memeden kesme. * Yabana kaçma

İFLAH : Ottoman Turkish

Mübarek ve muvaffakiyetli olmak. Selâmete çıkmak. Felâha kavuşmak. * Nimette dâim ve kararlı olmak. (Bak: Felah)

İFLAK : Ottoman Turkish

şiir okurken fesahat üzerine olmak. * Mâna ve kelime icad etme

İFLAL : Ottoman Turkish

Gidermek. * Yağmur gelmeyen yere yetişmek

İFLAS : Ottoman Turkish

Sıyrılıp kurtulmak

İFLAT : Ottoman Turkish

Kement veya bağdan kurtulup kaçma

İFLİLAK : Ottoman Turkish

Yer yüzünü bulut kaplamak

İFNA' : Ottoman Turkish

Mahvetmek. Tüketmek. Kıymetini kaybetmek. Çok zarar etmek. Yok etmek

İFNA-Yİ BEDEN : Ottoman Turkish

Vücudu yok etme, öldürme

İFNA-Yİ HAYAT : Ottoman Turkish

Hayatını sarf edip bitirmek. Hayatını yok etmek

İFNA-Yİ MAÂL : Ottoman Turkish

Malını sarfetme, malını ifnâ etme