Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
ŞECERÂT : Ottoman Turkish

(şecere. C.) şecereler

ŞECİ' : Ottoman Turkish

Kahraman. Yiğit. Şecaatli

ŞECİB : Ottoman Turkish

Helâk olan, mahvolan

ŞECİR : Ottoman Turkish

Küçük ve kısa ağaç

ŞECN : Ottoman Turkish

(C.: Şücun) Dere içinde ağaçlar arasında olan yol

ŞECR : Ottoman Turkish

İki çenenin arası. * Harcamak, sarfetmek. * Tarh etmek, kovmak

ŞECRA' : Ottoman Turkish

Meşelik

ŞECV : Ottoman Turkish

Gam, gussa. Keder. * Tezyin-i savt. Yâni sesi güzelleştirmek

ŞECZE : Ottoman Turkish

Zayıf yağan yağmur

ŞEDAİD : Ottoman Turkish

(Şedâyid) Afât. Meşakkatli haller. Şiddetli musibetler

ŞEDAK : Ottoman Turkish

Ağızın her iki yanının geniş olması

ŞEDAKA : Ottoman Turkish

Çok konuşan kadın

ŞEDAR : Ottoman Turkish

Sözü şiir ile kesme. * Hayvan bağlanan yer

ŞEDD : Ottoman Turkish

Sıkı bağlama, sıkı bağlanma, sıkma. * Tasvir

ŞEDD-İ NİTAK-I HİMMET : Ottoman Turkish

Himmet kuşağını kuşanma. İşe ciddi, gayretle sarılma

ŞEDD-İ RİHAL : Ottoman Turkish

Hayvana semer vurma. Yolculuk için hayvanın semerini bağlama. * Yolculuğa çıkma

ŞEDDAD : Ottoman Turkish

Kâfir. * Çok eskiden Yemen'de Âd Kavminin hükümdarı Allah'a isyan ederek Cennet'e benzetmek iddiasiyle İrem bağını yaptırmış, bu bağdaki köşke girmeden kavmi ile yani taraftarlariyle birlikte gazaba uğramış, çarpılmış, yerin dibine geçmiştir. (Bak: Enaniyet)

ŞEDDADANE : Ottoman Turkish

f. şeddad gibi, ona benzer surette, zâlimce

ŞEDDADÎ : Ottoman Turkish

Çok büyük ve sağlam yapı

ŞEDDE : Ottoman Turkish

Kur'an-ı Kerim okurken tek sessiz harfin iki defa okunmasına yarayan işaret. ( $ ) * Seğirtmek. Yürümekle şiddet göstermek. Bir şeyi kuvvetlendirmek, sağlamlaştırmak

ŞEDDÂD : Ottoman Turkish

Ad kavminin ulu önderi olan ünlü bir kâfir

ŞEDE : Ottoman Turkish

Çok hırslı olmak

ŞEDEF : Ottoman Turkish

(C.: Şüduf) Her nesnenin şahsı

ŞEDH : Ottoman Turkish

Tembel olmak

ŞEDİD(E) : Ottoman Turkish

Sert, sıkı, şiddetli. * Musibet, belâ. * Tecvidde: Rahve harflerinin zıddı olan, sükûn ile harf söylendiğinde sesin akmaması hali