Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
ŞEHAMET : Ottoman Turkish

Yağlılık, semizlik, besililik

ŞEHAMETLÛ : Ottoman Turkish

Tar: İran Şahları hakkında ünvan olarak kullanılan bir tâbir idi

ŞEHAV : Ottoman Turkish

Açmak, feth

ŞEHAZAN : Ottoman Turkish

Karnı aç olan kimse

ŞEHBA' : Ottoman Turkish

Kır renkte olan şey. * Kır katır, kır at. * Tam teçhizatlı asker birliği. * Pek kıtlık olan sene

ŞEHBAL : Ottoman Turkish

(Bak: şahbal)

ŞEHBAZ : Ottoman Turkish

(Bak: şahbaz)

ŞEHBENDER : Ottoman Turkish

Ticaret nezaretinin teşekkülünden evvel ticaret işlerine bakmak ve tüccarlar arasındaki ihtilâfları halletmekle vazifelendirilen memurun ünvanı idi

ŞEHBEYT : Ottoman Turkish

(Bak: şahbeyt)

ŞEHD : Ottoman Turkish

Bal. Gömeç balı, asel

ŞEHD-AB : Ottoman Turkish

(şehd-âbe) f. Bal şerbeti

ŞEHD-AMİZ : Ottoman Turkish

f. Bal gibi tatlı. Balla karışık

ŞEHD-İ ŞEHADET : Ottoman Turkish

İmanın, şehadetin verdiği saadet, tatlılık ve huzur. Şehadet balı

ŞEHD-KÂM : Ottoman Turkish

f. Tadı damağında kalmış

ŞEHDANEC : Ottoman Turkish

İncinin irisi ve iyisi. * Kendir otunun tohumu

ŞEHDERE : Ottoman Turkish

Üç ile altı yaş arasında hareket eden oğlan veya kız. * İsrafçı, müsrif. * Karnı büyük kimse

ŞEHEVAT : Ottoman Turkish

(şehvet. C.) şehvetler, nefsanî istekler, arzular

ŞEHEVÎ : Ottoman Turkish

Şehvetle alâkalı. Hayvanî, nefsanî duygularla alâkalı, onlara ait

ŞEHİC : Ottoman Turkish

Katır sesi. * Kuzgun avazı

ŞEHİD : Ottoman Turkish

"Şâhid olan. * Meşhude. Allah (C.C.) yolunda canını feda eden müslüman. Hak için hayatını feda ederek ölen. Allah'ın rızasına eren. (Naklinde ve gaslinde Rahmet melekleri hazır oldukları için yahut kıyamette ümem-i sâlife hakkında istişhad olunan zevattan olduğu için yahut vefat etmeyip huzur-u İlâhîde hazır ve zinde olduğu için yahut âlem-i mülk ve melekûtu müşahede eylediği için ""Şehid"" denmiştir.) * Şâhidin mübalâğası. * Resul-ü Ekrem'in (A.S.M.) bir ismi. * İlminden asla birşey kaybolmayan, bütün şeyler ilminde hazır olan Allah (C.C.). (Bak: Meratib-i hayat)"

ŞEHİK : Ottoman Turkish

Hıçkırıkla içini çekme. * Nefesi dışarı çıkarma. Soluk alma. * Nefesi dışarı çıkararak eşeğin anırması

ŞEHİM(E) : Ottoman Turkish

(Şehamet. den) Şehametli, kurnaz ve akıllı yiğit

ŞEHİR : Ottoman Turkish

Meşhur. Şeref ve şan sahibi. * Alemlerce meşhur, Resul-ü Ekremin (A.S.M.) bir ismi

ŞEHİY (E) : Ottoman Turkish

(Şehvet. den) İştahlandırıcı. İsteklendiren, istek uyandıran

ŞEHKA : Ottoman Turkish

Hıçkırık. Keskin çığlık