Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
ŞEMS-ÜŞ ŞÜMUS : Ottoman Turkish

Güneşlerin güneşi. En büyük güneş. Çok seyyarelerin, etrafında döndüğü en büyük bir yıldız.(...Hem şemse, kendi mihveri üstünde câzibe denilen mânevi ipleri yumak yaptırmak için dolap ve çıkrık hükmünde olan güneşi, bir Kadir-i Zülcelâl'in emriyle döndürüp, o seyyârâtı o mânevi iplerle bağlayıp tanzim etmek ve güneşi bütün seyyaratı ile sâniyede beş saatlik bir mesafeyi kestirecek kadar bir sür'atle, bir tahmine göre Herkül Burcu tarafına veya Şemsüş-Şümus cânibine sevketmek, elbette ezel ve ebed Sultanı olan Zât-ı Zülcelâl'in kudretiyle ve emriyledir. S.)

ŞEMSEDDİN : Ottoman Turkish

(Şems-üd din) Dinin güneşi. * Erkek adıdır

ŞEMSÎ : Ottoman Turkish

Güneşe ait. Güneşle alâkalı

ŞEMTA : Ottoman Turkish

Saçı ağarmış kadın. Kocakarı, acuze. * Akı karasına karışmış saç

ŞEMTİT : Ottoman Turkish

Perakende, dağınık, müteferrik

ŞEMU' : Ottoman Turkish

Gülen, oynayan. Gülücü, oynayıcı

ŞEMUL : Ottoman Turkish

Sâfi halis şarap. * Kıble mukabilinden esen rüzgar

ŞEMŞELİK : Ottoman Turkish

Derisi ve âzâsı sarkık ve sülpük olan kadın. * Seri yürüyüşlü kadın

ŞEMŞEM : Ottoman Turkish

Ağaç üstünde kalan azıcık hurma

ŞEMŞİR : Ottoman Turkish

f. Kılıç

ŞEMŞİR-BAZ : Ottoman Turkish

f. İyi kılıç kullanan, kılıç oynatan. * Kılıçla ustalık gösteren

ŞEMŞİR-BEDEST : Ottoman Turkish

f. Elinde kılıç tutan

ŞEMŞİR-GER : Ottoman Turkish

(C.: Şemşirgerân) f. Kılıççı

ŞEMŞİR-İ ZULM : Ottoman Turkish

Zulüm kılıcı

ŞEMŞİR-ZEN : Ottoman Turkish

f. Kılıç çeken, kılıçla vuran

ŞEN : Ottoman Turkish

f. Naz, eda, cilve. * Göze ve gönüle hoş görünen hal. * Bayındır, ma'mur. * Sevinçli, ferahlı

ŞEN' (ŞIN') : Ottoman Turkish

Buğz ve adâvet etmek. Kin bağlamak. Düşmanlık yapmak

ŞENAAT : Ottoman Turkish

Fenâlık, kötülük, alçaklık. * Cenab-ı Hakk'ın emrine muhalif hareket

ŞENAK : Ottoman Turkish

Devenin yularını çekmek. * Çok yemekten mide dolmak. * Yaralamaktan dolayı alınan az diyet

ŞENAN : Ottoman Turkish

Buğz, adâvet, kin, düşmanlık

ŞENAR : Ottoman Turkish

Büyük utanç, ayıp

ŞENAYİ' : Ottoman Turkish

(Şenia. C.) Çok günahlı hareketler. Kötü işler

ŞENBİH : Ottoman Turkish

f. Gün. * Cumartesi günü

ŞENC : Ottoman Turkish

Hıçkırık tutmak

ŞENCAR : Ottoman Turkish

Eşek marulu adı verilen bir cins ot