Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

ŞU'LEFEŞÂN : Ottoman Turkish

f. Işık saçan, parlatan

ŞU'M : Ottoman Turkish

(Şum) f. Uğursuzluk. Meş'um olma. Uğursuz

ŞUA' : Ottoman Turkish

Bir ışık kaynağından uzanan ışık telleri

ŞUAB : Ottoman Turkish

(şu'be. C.) şubeler. Kollar, bir cisimden ayrılan çatallar. (Bak: Şiâb)

ŞUABAT : Ottoman Turkish

(Şu'be. C.) Şubeler, kısımlar, takımlar, bölükler. Dallar

ŞUAL : Ottoman Turkish

(şu'le. C.) Alevler, şu'leler. Ateş alevleri

ŞUARA : Ottoman Turkish

(Şâir. C.) Şâirler. * Kur'an-ı Kerim'in
suresinin ismidir. Mekkîdir

ŞUAYB (A.S.) : Ottoman Turkish

Ashab-ı Eyke ile Medyen ahâlisine gönderilen bir peygamberdir. Çok hakikatlı ve güzel sözlerle bu iki kavmi Hakka davet ettiği halde kendisini dinlemediler. Cenab-ı Hak Eykeliler üzerine şiddetli sıcaklık ve Medyen ahalisine de şiddetli sayha ile azab verdi ve onları mahveyledi. Şuayb Aleyhisselâm kendisine inananlarla Mekke'ye gitti ve orada yerleşti. Musâ Aleyhisselâm'ın kayınpederi idi. (Bak: Ashab-ı Eyke)