Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

DÂM-I BELÂ : Ottoman Turkish

Bela tuzağı

DÂMEN : Ottoman Turkish

f. Etek. Kenar. Taraf. Zeyl. Elbise veya dağ eteği

DÂMEN : Ottoman Turkish

etek

DÂMEN-İ MUALLÂ : Ottoman Turkish

Yüksek şerefli dâmen, muallâ etek. * Mc: Yüksek namus sâhibi

DÂNE : Ottoman Turkish

tane, tohum

DÂNİŞ : Ottoman Turkish

f. Bilgi, ilim. Biliş

DÂNİŞ-GEDE : Ottoman Turkish

Üniversite

DÂNİŞ-GER : Ottoman Turkish

f. Alim, bilgin

DÂNÂ : Ottoman Turkish

f. Bilgili, bilen, malûmatlı, âlim

DÂNÂ : Ottoman Turkish

ilgili, âlim

DÂNÂ-İ BÎ-MÜDANÎ : Ottoman Turkish

Eşsiz âlim. Zamanında emsali olmayan âlim

DÂNÂ-İ YUNAN : Ottoman Turkish

Eflatun

DÂNÂYÎ : Ottoman Turkish

f. Âlimlik, bilicilik

DÂR : Ottoman Turkish

f. Sâhib, mâlik, tutan (mânasındadır.) Meselâ: Bayrakdâr $
Bayrak tutan

DÂR : Ottoman Turkish

yer, ev, yurt

DÂR Ü GİR : Ottoman Turkish

Kavga, savaş, muharebe, harp, ceng

DÂR-UL BELVÂ : Ottoman Turkish

Dünya, imtihan yeri. Belâ ve musibet âlemi

DÂR-ÜL AMÂN : Ottoman Turkish

Sığınılacak, korunulacak yer

DÂR-ÜL CİHAD : Ottoman Turkish

İslâm sınırlarının haricindeki ülkeler

DÂR-ÜL HARB : Ottoman Turkish

(Bak: Dârülharb)

DÂR-ÜL HİCRE : Ottoman Turkish

Hicret edilen yer. Medine şehri

DÂR-ÜL HİKMET : Ottoman Turkish

Hikmet yeri. Hikmetlerin hükmettiği, hikmet beşiği dünya. * Osmanlı devrinde Şeyh-ül İslâmlık makamının bir ismi

DÂR-ÜL HİLÂFE : Ottoman Turkish

Hilâfet Merkezi. Halifenin bulunduğu yer. (Osmanlılar devrinde İstanbul idi ve bir ismi de Dersaâdet idi)

DÂR-ÜL HULD : Ottoman Turkish

Baki olan yer. Cennetin bir bahçesi. Cennet

DÂR-ÜL İKAB : Ottoman Turkish

Cehennem. Çok azab çekilen yer