Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
EVTAS : Ottoman Turkish

Arap Yarımadasında, Hevâzın ilinde bir derenin ismi olup, Peygamberimizin (A.S.M.) Huneyn Vak'ası bu vâdide vuku bulmuştur

EVTÂD : Ottoman Turkish

direkler, kazıklar

EVTÂR : Ottoman Turkish

tek, eşsiz

EVVAB : Ottoman Turkish

(Evb. den) Rücu' eden. Geri dönen. * Günahlardan tevbe edip hakkı kabul eden

EVVABÎN : Ottoman Turkish

Tevbe edip günahlardan dönenler

EVVAH : Ottoman Turkish

Kusurunu bilerek, ah, vâh ederek yalvarmak. * Çok âh edip duâ eden. * Merhametli. Sağlam imanlı. Yakin ilim sahibi. Dinde çok âlim olan. Hz. İbrahim Aleyhisselâmın bir vasfı

EVVEL : Ottoman Turkish

herşeyden önce var olan ve yaratıkların önceki hâllerine de hükmeden Allah

EVVEL : Ottoman Turkish

ilk, önce, birinci

EVVEL-BAHAR : Ottoman Turkish

Nevbahar. İlkbahar

EVVEL-BE-EVVEL : Ottoman Turkish

Herşeyden önce, ilk, evvelâ

EVVEL-EMİRDE : Ottoman Turkish

İşin başlangıcında, herşeyden önce

EVVEL-ÜL-EVÂİL : Ottoman Turkish

Evvellerin evveli. * Hâdiselerin başlangıcı

EVVELA : Ottoman Turkish

İlkönce, birinci olarak, herşeyden önce

EVVELBABA : Ottoman Turkish

ilk baba, her türün bir anda yaratılan ilk ferdi

EVVELEN : Ottoman Turkish

Evvelâ, birinci, ilk olarak

EVVELEN : Ottoman Turkish

ilk olarak

EVVELİYAT : Ottoman Turkish

Başlangıçlar. Mukaddemat. İlk öndekiler. İbtidaki cihetler. * Her akıllının tereddütsüz tasdik ve kabul edeceği hususlar. * Man: Mücerred mevzu ve mahmulleri arasındaki nisbet tasavvur edilince aklın kat'iyyetle teslim ve tasdik ettiği kaziyeler

EVVELİYET : Ottoman Turkish

Evvel oluş. (Bak: Mecaz)

EVVELÂ : Ottoman Turkish

irincisi, önce

EVVELÎN : Ottoman Turkish

Evvelkiler, ilkler

EVVELÎN : Ottoman Turkish

öncekiler

EVVELÎN Ü ÂHİRÎN : Ottoman Turkish

İlkler ve sonlar. Evvelkiler ve sonrakiler

EVVÂBİN : Ottoman Turkish

tevbe edip günahtan dönenler

EVY : Ottoman Turkish

Bir nesne yerine gelmek

EVZA' : Ottoman Turkish

(Vaz'. C.) Haller. Durumlar