Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

GİRAMÎ : Ottoman Turkish

f. Muhterem, aziz, hürmete değer. * Ulu, büyük

GİRAN : Ottoman Turkish

f. Pahalı. Tartısı ağır olan. Ağır. Dolu. * Sert. Katı. * Bıktırıcı. Usandırıcı

GİRAN-BAHA : Ottoman Turkish

f. Kıymet ve pahası çok olan

GİRAN-BAR : Ottoman Turkish

f. Meyvesi çok olan ağaç. * Ağır yüklü. * Gebe insan veya hayvan. * Zengin, gani

GİRAN-CAN : Ottoman Turkish

f. Ağır kanlı, ağır hareketli, can sıkıcı (adam)

GİRAN-CANÎ : Ottoman Turkish

f. Can sıkıcılık

GİRAN-DEST : Ottoman Turkish

(C.: Girandestân) f. İşini ağır yapan kimse. Eli ağır kişi

GİRAN-DESTMAYE : Ottoman Turkish

f. Zengin, gani. Sermayesi ve malı mülkü çok olan. * Mârifetli, mahâretli, hünerli

GİRAN-DUD : Ottoman Turkish

f. Duman, sis. * Kara bulut

GİRAN-GUŞ : Ottoman Turkish

(C.: Giranguşân) f. Sağır, kulağı ağır işiten

GİRAN-GUŞÂNE : Ottoman Turkish

f. Sağırcasına

GİRAN-HAB : Ottoman Turkish

f. Uykusu ağır olan adam

GİRAN-HAR : Ottoman Turkish

f. Obur, çok yiyen

GİRAN-HATIR : Ottoman Turkish

f. Canı sıkılmış, gücenmiş

GİRAN-HUY : Ottoman Turkish

f. Fena mizaçlı. Kötü huylu

GİRAN-KADR : Ottoman Turkish

f. Kadr u itibar sahibi. Hürmet edilen kimse

GİRAN-KÎSE : Ottoman Turkish

f. Cimri, hasis, pinti

GİRAN-MAYE : Ottoman Turkish

f. Kıymetli ve değerli olan şey

GİRAN-RİKAB : Ottoman Turkish

f. Ciddi ve vakur kimse. * Harpte düşmana saldıran, azimli kişi

GİRAN-SAYE : Ottoman Turkish

f. Yüksek makam ve mevki sahibi. * Ordu kumandanı

GİRAN-SENG : Ottoman Turkish

f. Ağır başlı kişi. Ciddi ve vakar sahibi kimse. * Sabırlı, kanaatkâr

GİRAN-SER : Ottoman Turkish

(C.: Giranserân) f. Mağrur, kibirli, gururlu, kendini beğenmiş

GİRAN-SERÎ : Ottoman Turkish

f. Kibirlilik, mağrurluk, enaniyetli oluş, kendini beğenmişlik

GİRAN-SEYR : Ottoman Turkish

(C.: Giranseyrân) f. Hareketleri ve yürüyüşü ağır olan

GİRAN-SİRİŞT : Ottoman Turkish

(C: Giransiriştân) f. Tembel, ağır tabiatlı, ağır kanlı