Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

AMAN : Ottoman Turkish

(Emân) Emniyet. İmdat. Yardım dileği. Afv, ricâ, niyâz. * Sabırsızlıkla hiddet ve infiâl ifâdesi. * Tenbih, sakındırma

AMAN-NAME : Ottoman Turkish

f. Bir şahsa iltimas yapması için, başka bir kimseye hitaben yazılan pusula, yazı

AMAR(E) : Ottoman Turkish

f. Hesap. * Araştırma. * Tıb: Karında su toplanma hastalığı

AMARE-GİR : Ottoman Turkish

f. Hesap işleriyle uğraşan kişi. Muhasebeci

AMAS : Ottoman Turkish

f. İnsan vücudunda meydana gelen sis ve kabarcık

AMATÖR : Ottoman Turkish

Fr. Bir işi para kazanma maksadıyla değil de, zevk için yapan kimse

AMAY : Ottoman Turkish

f. Süsleyen, dolduran mânasına gelir ve kelimelere eklenerek kullanılır

"Milattan önce yaşamış İskitlerin kadın askerlerine verilen isim. Göğüslerini dağlatarak küçükten harbe alıştırılan bu İskit kadınlarının şiddetli muharebeler yaptıkları yazılıdır. * Güney Amerika'da büyük bir nehir adı.(Evet nasıl ki tarihlerde eski zamanlarda ""Amazonlar"" nâmında gayet silâhşör kadınlardan mürekkeb bir tâife-i askeriye olarak harika harpler yaptıkları naklediliyor... Aynen öyle de bu zamanda zındıka dalâleti İslâmiyete karşı muharebesinde nefs-i emmarenin plâniyle şeytan kumandasına verilen fırkalardan en dehşetlisi, yarım çıplak hanımlardır ki; açık bacağı ile dehşetli bıçaklarla ehl-i imâna taarruz edip saldırıyorlar. Nikâh yolunu kapamağa, fuhuşhane yolunu genişlettirmeğe çalışarak çokların nefislerini birden esir edip kalb ve ruhlarını kebâir ile yaralıyorlar. Belki o kalblerden bir kısmını öldürüyorlar. G.R.)"