Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
HABİL : Ottoman Turkish

İlk insan Hz. Adem'in (A.S.) oğullarından birinin ismi

HABİLE : Ottoman Turkish

Gebe, hâmile, yüklü

HABİR : Ottoman Turkish

Haberli. Haberdar. Agâh. Âlim. Arif-i billâh. * Herşeyi bilen Allah (C.C.)

HABİRÂNE : Ottoman Turkish

f. Bilgili ve haberdar olana yakışır şekilde

HABİS : Ottoman Turkish

Hapseden. Tutan. Hapishâneye atan

HABİS(A) : Ottoman Turkish

Un helvası

HABİSTAN : Ottoman Turkish

f. Yatakhane, yatak odası

HABİYE : Ottoman Turkish

(C: Havâbi) Küp. * Küçük havuz. * Kuyu

HABK : Ottoman Turkish

Bükmek. * Sağlam yapmak. * İyi dokumak

HABL : Ottoman Turkish

İp. Urgan. Halat. * Tıb: Vücudda ip gibi olan âzalar

HABL-İ MEVHUM : Ottoman Turkish

Mc: Daima olacak gibi görünüp de gittikçe uzaklaşan istek, gaye. Mevhum ip

HABL-ÜL MESAKÎN : Ottoman Turkish

Sarmaşık bitkisi

HABL-ÜL METİN : Ottoman Turkish

Sağlam ip. * Mc: İslamiyet. Kur'an-ı Kerim

HABL-ÜL VERİD : Ottoman Turkish

Şah damarı. Atar damar

HABLULLAH : Ottoman Turkish

Allah'ın ipi. Kur'an-ı Kerim. Allah'a kavuşma vasıtası. İhlâs. İtaat. Cemaat

HABLULLAH : Ottoman Turkish

Allahın ipi

HABLÜLMETÎN : Ottoman Turkish

sağlam ip

HABLÜLVERÎD : Ottoman Turkish

şahdamarı

HABN : Ottoman Turkish

Eteğini kaldırmak. * Bir şeyi kabzetmek, almak

HABNA' : Ottoman Turkish

Çıbanları olan kadın

HABNADİDE : Ottoman Turkish

(Hâb-nâdide) f. Büluğa ermemiş çocuk. Erginlik çağına gelmemiş erkek veya kız

HABNAME : Ottoman Turkish

f. Rüya kitabı

HABR : Ottoman Turkish

(C.: Ehbâr) Alim ve sâlih kimse. Bilgili. Ehl-i ilim. * Ferahlık. * Nimet, vüs'at. * Refah, sürur. (Bak: Hibr) * Tıb: Dişlerin beyazına ârız olan sarılık

HABR : Ottoman Turkish

âlim, bilgili

HABR-ÜL ÜMMET : Ottoman Turkish

Ümmetin âlimi, meşhur âlim