Multilingual Turkish Dictionary Ottoman Turkish

HÜKRE : Ottoman Turkish

Cem'olmak, toplanmak, birikmek. * Yiyecek maddelerini, pahalanacak diye saklamak. * Azlığından bir yerde toplanan su

HÜKU' : Ottoman Turkish

Sâkin olmak

HÜKÂ' : Ottoman Turkish

Öksürük

HÜKÛMAT : Ottoman Turkish

(Hükûmet. C.) Hükûmetler

HÜKÛMET : Ottoman Turkish

Bir memleketi idare edenler. Vekiller hey'eti. Devlet

HÜKÛMET KONAĞI : Ottoman Turkish

"Devlet memurlarının bulunduğu bina. Bunun yerine: ""Bab-ı hükûmet, daire-i hükûmet"" tabirleri de kullanılırdı."

HÜKÛMET-İ ADL : Ottoman Turkish

Huk: Miktarı şer'an muayyen olmayıp ehl-i vukufun (bilirkişinin) usulü dairesinde takdir ve tayin edeceği diyettir. Buna hükm-ü adl de denir

HÜKÛMET-İ CUMHURİYE : Ottoman Turkish

Cumhuriyet hükûmeti

HÜKÛMET-İ GAYR-İ MÜSTAKİLLE : Ottoman Turkish

İstiklâliyet ve hâkimiyet haklarını tamamen haiz olmayıp, diğer bir devletin boyunduruğu altında bulunan hükûmet

HÜKÛMET-İ MEŞRUTA : Ottoman Turkish

Meşrutiyetle idare olunan hükûmet

HÜKÛMET-İ MÜSTAKİLLE : Ottoman Turkish

İstiklâliyet ve hâkimiyet ve haklarını tamâmen hâiz olan hükümet

HÜKÛMET-İ MÜSTEBİDDE : Ottoman Turkish

İstibdatla idare olunan hükûmet

HÜKÛMET-İ ÂDİLE : Ottoman Turkish

Âdil hükümet

HÜKÜM : Ottoman Turkish

yargı, egemenlik

HÜKÜMDAR : Ottoman Turkish

f. Padişah, hüküm sâhibi. En yüksek reis. İmparator

HÜKÜMDARAN : Ottoman Turkish

(Hükümdâr. C.) Hükümdarlar, Padişahlar

HÜKÜMDARANE : Ottoman Turkish

Hükümdar gibi, hükümdara yakışır bir surette

HÜKÜMDARÎ : Ottoman Turkish

f. Hükümdarlık, padişahlık, şahlık

HÜKÜMDÂR : Ottoman Turkish

hüküm sahibi, devlet başkanı

HÜKÜMET : Ottoman Turkish

hükmetme, ülkeyi idare eden kimseler topluluğu

HÜKÜMFERMA : Ottoman Turkish

f. Hükümrân, hüküm süren. Hâkimiyetle idâre eden

HÜKÜMFERMÂ : Ottoman Turkish

hüküm süren

HÜKÜMLÜ : Ottoman Turkish

Bir hüküm ve emri bildiren. * Mahkemece hüküm giymiş kimse

HÜKÜMNAME : Ottoman Turkish

f. Bir mahkeme veya hey'etin hüküm ve kararını hâvi vesika. Hükmü ihtiva eden kâğıt

HÜKÜMRAN : Ottoman Turkish

Hâkim, hükümdar. Hüküm ve saltanat süren. Hükümfermâ