Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

KADER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
iman esaslarından, allah'ın bütün yaratıklar için hüküm ve irade ettiği hallerin oluş şekli, alın yazısı, takdir.
talih, baht.
kötü talih.
güç kuvvet

KADİFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
yüzü ince sık tüylü, parlak ve yumuşak kumaş

KADİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ayak basan, ulaşan, varan.
ezeli, evvelsiz.
çok eski zamanlara ait eski atik.
yıllanmış.
kelam-ı kadim, kur'an-ı kerim

KADİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
değer, kıymet, itibar.
parlaklık.
kudret sahibi kudretli, kuvvetli, güçlü.
allah'ın isimlerinden. kur'an-ı kerim'de 50'ye yakın yerde geçmektedir. başına"abd" takısı olarak "abdülkadir" olarak kullanılır

KADİRBİLLAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
allah'la güçlenen. gücünü allah'tan alan.
ebu'l-ahmed b. ishak. abbasi halifesi (öl. 1031). halife muktedir'in torunu

KADİRE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
güçlü kuvvetli

KADİRŞAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) er.
güçlü, kuvvetli hükümdar, padişah.
kadir ve şah kelimelerinden türetilmiş birlesik isimdir

KADREDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin kudreti, gücü.
türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır

KADRİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
değer, itibar.
onur, şeref, haysiyet, meziyet.
rütbe, derece

KADRİCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) er.
değerli, itibarlı, can, ruh.
kadri ve can isimlerinden meydana gelen birleşik isim

KADRİHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) er. – değerli hükümdar, yönetici

KADRİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. kadri)

KADI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hüküm, karar, hakimlik.
seri devlette, mahkeme reisi. ilim sahibi yetkili. kadı iyaz: (iyaz b. musa b. ümran es-sebtî: (
1149). meşhur fıkıh ve hadis bilgini. ispanya'da gırnata kadılığı yaptı. 20'yi aşkın eseri vardır

KADIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
yetişkin dişi insan.
evlenmiş kadın.
evli ve itibarlı kadın, hanım

KAFİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
şiirde, mısra sonunda yer alan kelimelerin ses benzerliği, ses uyuşması, uyak.
eski nesrimizde zaman zaman yer alan ses benzerliği ve uygunluğuna dayanan sanat, seci

KAHHAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
ziyadesiyle kahreden, kahredici, yok edici batırıcı.
allah'ın isimlerinden.
isim olarak kullanılmaz.
(bkz. abdülkahhar)

KAHİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
allah'ın sıfatlarındandır. kur'an-ı kerim'de iki yerde geçer.
kahredici, zorlayan.
yok eden.
ezici kuvvet. kahir billah: abbasi halifesi. (ebu mansur muhammed el-mutezid). muktedir'in kardeşi

KAHRAMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
yiğit, cesur, (bahadır).
hüküm sahibi, iş buyuran.
fars mitolojisinde rüstem'in yendiği kimse.
(bkz. bahadır)

KAİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
rehber kumandan.
atlan yedekte götüren.
oturan, ikamet eden

KAİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
oturan.
temel, esas.
başkent

KAİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
duran, ayakta duran.
bir şeyi yapan icra eden.
allah'ın emrini ifa eden

KAİME : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. kaim).
türklerde kağıt para manasına gelmektedir

KALAGAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
al, kırmızı renk

KALENDER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
dünyadan elini eteğini çekip başı boş dolaşan.
alçak gönüllü, gurur ve kibirden uzak, üstüne başına dikkat etmeyen bulduğu ile yetinen kimse

KALGAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
izci kumandanı.
kırım hanlığında veliahta verilen unvan