Multilingual Turkish Dictionary

Turkish Turkish Ansiklopedik

Turkish Turkish Ansiklopedik
KEVNİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
var olmayla, varlıkla ilgili

KEVSER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
maddi ve manevi çokluk, kalabalık nesil.
cennette bir havuzun ırmağın adı.
kur'an-ı kerim'de en kısa sure

KEVÂR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
büyük sahra'da önemli bir vaha

KEYFER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.)
karşılık.
mükafat veya mücazat.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

KEYHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.)
dünya.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

KEYHÜSREV : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
adil ve ulu padişah.
keykavus'un torunu, siyavuş'un oğlu olan meşhur hükümdar

KEYKUBAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
büyük ve ulu padişah.
keykavus'un dedesi olan ünlü padişah.
key'lerin ilk padişahı.
türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır

KEYKÂVUS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
adil, necip.
keyaniyan'ın ıı. padişahı olup keykubat'ın torunu ve halefidir. key'lerin ikinci padişahı

KEYS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
zeka, anlayış, kavrayış

KEYVAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
satürn yıldızı

KEYYİS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
akıllı, anlayışlı, kavrayışlı.
ince zarif

KEYYİSE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. keyyis)

KEYÂN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
büyük hükümdar, şah

KEZBAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
bir yeri yöneten kadın kahya.
ev kadını, evine ve kocasına bağlı kadın

KEZER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
kahraman

KEŞİF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
açma, meydana çıkarma

KİBAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
duygu, davranış ve hareket bakımından ince, zarif, nazik, çelebi.
büyük cömert, asil, zengin.
şık, seçkin.
büyükler, ulular.
kibirli

KİBARİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. kibar)

KİFAYET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
yetişme, el verme, kafi gelme.
bir işi yapabilecek yetenekte olma

KİMEK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
x. yy. irtiş'in orta bölgesinde yaşayan bir türk kavmi.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

KİRAM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
soydan gelenler, soyu temizler, ulular, sergeliler.
cömertler, eliaçıklar. sahabenin lakabı olmuştur

KİRAMİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
cömertçe, eli açıklara özgü.
soylular, ulular, şereflilerle ilgili

KİRAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(yun.) ka.
gülgillerden, yapraklanmadan önce çiçek açan, düz kabuklu ağaç ve bu ağacın yuvarlak sulu ve tek çekirdekli yemişi

KİRMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
hisar, kale.
iran'da bir eyalet ve bu eyaletin bugünkü merkezi

KİRMANŞAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. kirman)