Multilingual Turkish Dictionary

Turkish Turkish Ansiklopedik

Turkish Turkish Ansiklopedik
MİHRİNUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
ışık saçan, aydınlatan güneş

MİHRİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
güneşe ait, güneşle ilgili

MİHRİŞAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
şahların güneşi

MİKAİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dört büyük melekten rızıkların taksimine memur melek

MİKAT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
tesbit edilen yer ve zaman.
mekke yolu üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer

MİMOZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(lat.) ka.
baklagillerden ince ve san yapraklı çiçek açan bir cins süs bitkisi, küstümotu

MİNA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
camın ana maddesi.
liman, iskele.
gökyüzü

MİNE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
maden ve çini üzerine vurulan camı andırır cila.
dişlerin üzerindeki ince ve parlak tabaka.
ince ve parlak nakış

MİNŞAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
cennet.
şişe sırça.
zümrüt, zebercet.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

MİR'AT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
ayna.
meşhur bir çeşit lali

MİRAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
beyler

MİRAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
ayın ilk günleri

MİRAÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
merdiven.
göğe çıkan.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır. hz. muhammed (s.a.s.)'in göğe çıktığı gece ki, recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. o gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır

MİRCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
canın içi

MİRHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
(bkz. mircan)

MİRKELAM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
güzel, nazik konuşan kimse

MİRNUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
(bkz. mircan)

MİRZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
emiroğlu beyi, hükümdar soyundan gelen.
doğu türk devletlerinde asalet unvanı.
dubb-i ekber yıldız kümesindeki parlak yıldız

MİSAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
sözleşme, yemin, and, ahid. erkek ve kadın adı olarak kullanılır

MİSBAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
aydınlatma cihazı, ışık çırağı. hz. peygamber (s.a.s.)'in isimlerinden

MİZAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
terazi.
sağlama

MUADDAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
(bkz. hz. peygamberin isimlerinden)

MUALLA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
yüce, yüksek, (bkz. bülent). makamı, rütbesi yüksek.
bir yazı stili

MUAMMER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
ömür süren, yaşayan, yaşamış. erkek ve kadın adı olarak kullanılır