Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

MUARRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
çıplak, soyulmuş. an, temizlenmiş

MUATTAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
güzel kokulu, ıtırlı. erkek ve kadın adı olarak kullanılır

MUAVİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
emevi devletinin ilk hükümdarı olup hind ve ebu süfyan'ın oğludur. mekke'de doğmuştur. hz. peygamber (s.a.s.)'in kayınbiraderi ve vahiy katibidir

MUAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
korunan, sığınan.
çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. muaz b. cebel, sahabeden

MUAZZEZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. muaz).
ta'ziz edilmiş, izzetlendirilmiş. izzet ve şeref sahibi. ikram ve izaz olunan, ağırlanan, hürmetle, saygı ile kabul olunan. kıymetli, değerli, aziz

MUBAHAT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
günahı, sevabı olmayan, işlemesi ne haram, ne de helal olan (mubah)

MUCİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
icabet eden, uyan. icap eden, gereken.
sebeb olan, vesile teşkil eden.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

MUCİBE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. mucib)

MUCİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
yaratıcı.
bir buluş ortaya çıkaran kimse

MUCİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. mucid)

MUCİZE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
hayran bırakan, olağanüstü olay. insan aklının alamayacağı

MUFADDAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
faziletli, fazileti çok adam

MUHABBET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
sevme, sevgi.
dostluk. dostça konuşma

MUHACCEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ayağı sekili beyaz at.
gerdeğe konulmuş

MUHACİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
göç eden, göçmen

MUHAFIZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
muhafaza eden, değiştirmeyen, koruyan. bekçi

MUHAMMED : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
birçok defalar hamdu sena olunmuş, tekrar tekrar övülmüş.
birçok güzel huylara sahip. hz. peygamber (s.a.s.)'in isimlerindendir. dedesi abdülmuttalib tarafından, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur. kur'an'da dört yerde zikredilmiştir

MUHARREM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
tahrim olunmuş, haram kılınmış.
kamer takviminin birinci ayı aşura ayı. müslümanlıktan önce bu ayda savaşmak yasak olduğu için bu ad verilmiştir. bu ayın ilk 10 gününde kerbela vakasının yıldönümünde matem yapılır.
gününde aşure pişirilir

MUHBİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
haber veren, haberci

MUHDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
(bkz. hz. peygamberin isimlerinden)

MUHİB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
seven, sevgi besleyen, dost.
tutkan, yer.
bir tarikata intisap etmemekle birlikte yakınlığı olan

MUHİBE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. muhib)

MUHİDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
dini saran, çevreleyen.
türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır

MUHLİS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
halis, katıksız. dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan

MUHLİSE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. muhlis)