Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

ARAF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
cennet ile cehennem arasındaki yer.
sert, tepe.
adetler, usuller. arafat: mekke’nin yakınında bulunup hacıların arefe günü durdukları yerdir. bu duruş haccın rükünlerindendir

ARAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
birbirine yakın adalar topluluğu. orta asya’da bir göl

ARAM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
dinlenme, sükun, karar.
rahat, huzur, istirahat.
oturma, eğlenme, ikamet etme

ARAMCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
gönül rahatı.
sevgili, sevilen güzel

ARAMDİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
gönül rahatı.
sevilen güzel.
yer mekan

ARCA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
temiz, namuslu.
aksak, topal

ARDA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
eskiden bazı çavuşların elde tuttukları uzun değnek.
işaret için dikilen değnek.
çıkrıkçı kalemi.
sonra gelen

ARDALI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. arsal)

ARDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. arsal)

AREF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
pek maruf, çok bilinen.
arif, anlayışlı ve bilgili

AREFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
arife, dini bayramlardan bir evvelki gün.
bir önceki gün

AREL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
temiz, dürüst kimse

ARGU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
iki dağ arası, uçurum.
orta asya’da ıssık gölü çevresinde çu ve talaş havzalarında yaşamış kırgızların en büyük boyu. argu türkleri

ARGUN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
zayıf, güçsüz, düşkün, dermansız, zebun.
yan yana iki kamış düdüğünden veya kartal kemiğinden yapılmış kaval.
argun: ilhanlı hükümdarı. abaka han'ın oğlu

ARGUN ŞAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er
(bkz. argun). argunşah. (nizameddin) anadolu selçuklu sultanı kılıç aslan ıı'nın oğlu. babası ülkeyi oğullan arasında pay edince, hissesine amasya düşmüştü

ARGÜN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
temiz, aydınlık gün

ARHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
üstün nitelikli, gururlu bakan

ARİF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
meşhur, çok tanınmış, mütearif.
bilgi sahibi. bilen, bilgili, irfan sahibi.
sıbyan mektebi hocası veya kalfası

ARİFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
bilgi ve irfan sahibi kadın. uyanık, ince ruhlu, latif

ARKAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
temiz, ari kandan gelen.
üstün galip. arkan (seyfi) türk mimar (
1966)

ARKUT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
temiz, uğurlu, kutlu

ARKIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
yavaş, ağır, sakin, gelecek yıl

ARMAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
hasret, özleme.
zahmet, sıkıntı.
teessüf.
pişmanlık

ARMAĞAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.)
hediye, peşkeş, tuhfe, bergüzer.
birinin gördüğü işe veya başarısına karşılık olarak verilen şey, mükafat.
bir ilim adamını tanıtmak veya çalışmalarından ötürü mükafatlandırmak maksadıyla adına çıkarılan ilmi eser. (köprülü armağanı).
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ARMİNE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ibr.) ka.
ibranice isim. (bkz. emine)