Multilingual Turkish Dictionary

Turkish Turkish Ansiklopedik

Turkish Turkish Ansiklopedik
REŞİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. reşid)

REŞİDUDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin akıllı kişisi, dini olgunluğa ulaşmış kişi

REŞİK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
uzun boylu, yakışıklı

RİAYET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
gütme, gözetme.
sayma, saygı, itibar.
ağırlama.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

RİCAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
erkekler.
onur sahibi kimseler

RİKAB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
büyük, saygın bir kimsenin huzuru, önü.
türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır

RİKKAT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
incelik, naziklik. sevecenlik, acıma duygusu

RİMAYET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
atıcılık, ok, kurşun, gülle gibi şeyleri almada usta

RİNDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
dünya işini boş görenler, alçakgönüllüler, kalenderler

RİSALE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
mektup.
kısa yazılmış, küçük kitap.
dergi, mecmua

RİSALEDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin elçisi, peygamberi.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

RİSALET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
elçilik. peygamberlik

RİVA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
suya kanmışlar.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

RİYASET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
reislik, başlık, baş olma, başkanlık.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

RİYAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bahçeler, ağaçlık çimenlik yerler, ravza

RİYAZET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
nefis kırma, dünya lezzetlerinden ve rahatından sakınma, perhizle, kanaatle yaşama.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

RUHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
güzel kokan, güzel kokulu

RUHANİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
ruhla ilgili. gözle görülmeyen

RUHCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ruh ve can isimlerinden bileşik isim

RUHFEZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
yükselen ruh, yüksek ruh

RUHİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ruhsal, ruhla ilgili

RUHİDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin ruhu, özü.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır

RUHİNUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(fai.) ka.
nurlu, aydınlık yüzlü

RUHİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

( ar.) ka.
(bkz. ruhi)

RUHİŞEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(afi.) ka.
şen, neşeli, canlı kimse