Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

AÇELYA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(yun.) ka.
kokusuz, fundagillerden çeşitli renklerde çiçekler açan bir bitki

AÇIL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
açılmak eyleminden emir; serpil

AÇILAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
ayın dolunay halinde olmaya başlaması

AĞA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
yaşlanma manasına gelen "ağmak"tan. büyük, efendi. büyük kardeş, ağabey.
amir, baş, reis. eski devlet teşkilatımızda bazı idarecilere verilen unvan.
osmanlı devletinde okuma-yazma bilenlere verilen şeref unvanı.
halkın saygısını kazananlara verilen unvan.
er-kek, eş, koca.
eski büyük konaklarda çalışan hizmetlilerin başı. eski türklerde soylu aileye mensup kadınlar da bu unvanı kullanmışlardır

AĞAHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
nizari ismaili imamlara verilen unvan. doğu türkçesinde ağabey anlamında da kullanılmıştır. türk kökenli kaçarların onur unvanıydı. ağa han: nizari ismailîlerin dini önderi

AĞAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.- akanyıldız, ağma

AĞANER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
saf, temiz, duru insan

AĞAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
beyaz renkli.
açık tavırlı, samimi.
asil, onurlu, şerefli

AĞCA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
beyaz tenli kadın

AĞGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
beyaz gül, ak gül

AŞİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ondabir, onuncu.
samimi dost ve arkadaş.
koca.
aşar toplayan.
kur'an-ı kerim'den 10 ayetlik bir bölümü okuma. aşir efendi (mustafa). osmanlı şeyhülislamı (
1804).'bursa, mekke ve istanbul kadılıklarında bulundu.
1800'de şeyhülislamlık görevini ifa etli

AŞKIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
geçkin, aşmış olan.
ölçüyü kaçıran, coşkun.
fazla.
sonra.
benzerlerinden daha üstün.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

AŞKINAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. aşkın)

AŞKINER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. aşkın)

AŞIK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
bir başkasını aşkla seven.
dalgın, unutkan.
tasavvufta allah’a muhabbet duyan kişi. aşık çelebi (
1572) osmanlı şair ve yazarlardan

BABA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
kendi dölünden çocuğu olan erkek.
birinci dereceden erkek akraba.
koruyucu, velinimet.
saygı ifadesi olarak yaşlılara verilen unvan.
ecdad, ata.
tekke büyüğü.
zencilerde görülen saraya benzer bir hastalık.
baba oruç. oruç reis. türk denizcisi barbaros hayrettin paşa'nın lakabı

BABÜR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
böbürlenme.
hükümdar.
babürşah. zahirettin muhammed (
1530). hindistan'daki türk-hint imparatorluğu'nu kuran kişi

BADE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
şarap, içki. isim olarak kullanılmaz

BADEM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
gülgillerden ülkemizin her bölgesinde yetişen ağaç.
bu ağacın yaş ve kuru yenen meyvesi

BADİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
rüzgara veya havaya ait.
geçici. badi ahmed (
1908). türk yazar ve şair

BADİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
çöl, kır

BAHA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
güzellik, zariflik.
parıltı.
alışma, dadanma.
bahailik mezhebinin kurucusu

BAHADDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin güzelligi. dinin değerlisi.
türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır

BAHADIR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
cesur, yiğit, bağatur. timur soyundan hindistan'da hükümdarlık yapmış türk lider

BAHADIRHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. bahadır)