Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

ÖKTÜRK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
akıllı, güçlü türk

ÖMER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
islam devleti'nin ıı. halifesi ömer b. hattab. dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. cennetle müjdelenmiştir. hak ile batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için ömeru'
faruk adını almıştır

ÖMÜR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
hayat müddeti, yaşama süresi.
hayat, dirilik.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖMÜRAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.) er.
uzun ömürlü ol

ÖMÜRCAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ati.)
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ileri git, lider ol anlamında

ÖNAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
ayın ilk günlerindeki hali, hilal.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNAYDIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
ön aydın

ÖNCEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse.
bizden önce yaşamış olanlar.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNCÜBAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
klavuz, rehber, önder kişi

ÖNDER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
bir davada, fikri siyasi bir harekette önde giden, önayak olan, kitleyi idare eden kimse, lider, şef.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
hak, adalet.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
önde gelen, başta gelen.
yön.
sıra.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNGAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
jüpiter gezegeni.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNGEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ağır başlı

ÖNGÜ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ilk, önce, önceki.
direnme, inat

ÖNGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
direnen, inatçı kimse.
ön ayak olan, teşvik eden.
kılavuz.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖNGÜT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
saklanarak yanaşma, izinden yürüme.
hücum etmek için elverişli yer

ÖNKAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ön kal

ÖNNUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
ön nur

ÖNSAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ön sal

ÖNSOY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ilk soy

ÖNÜR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
kendinden önceki, eski. öne geçen, ileriye giden.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖREN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
eski yapı ya da kent kalıntısı.
şehir kent. köy.
bitek ova.
ormanlık yer.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır