Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

ÖRENEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
cömert ve geniş el

ÖRENER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
geniş, güven veren yiğit

ÖRENGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
yaban gülü

ÖRGEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
organ.
ince halat, urgan

ÖRGÜN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
sıcak gün

ÖRGÜNALP : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
örgün alp

ÖRSEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ör sel

ÖRTÜN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ortanca kardeş

ÖTÜKEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
oğuz destanında tiyenşan dağlarıyla orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık kutsal bölge.
moğolca'da yer tanrıçası.
isim olarak kullanılmaz

ÖVEÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
2, 3 yaşındaki erkek koyun

ÖVÜNÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
övünmeye yol açan, övünülecek şey.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ÖYMEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
evcimen, evine bağlı

ÖZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
bir kimsenin betiği, manevi varlığı.
bir şeyin temel öğesi.
kan bağı ile bağlı olan.
katıksız, an.
çay, dere.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır