Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

BULGAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
olgun, bilgili, görgülü, hoşgörülü kimse

BULUT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
su buharlarının yoğunlaşmasıyla meydana gelen ve gökyüzünde mahiyetine göre farklı yükseklikte bulunan hava kütlesi.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

BUMİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
göktürk devletinin kurucusu (öl. 552). avarlarla arası açılınca, savaşarak onları çökertti ve merkezi ötüken olmak üzere göktürk devletini kurdu (552). aynı yıl öldü

BUMİNHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. bumin)

BURAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
berk-yıldırımdan türetilmiştir.
hz. muhammedin mirac'daki bineği. kur'an'da böyle bir isim geçmemekle beraber, islam kaynaklarında böyle bir binitin olduğuna dair rivayetler vardır. burak reis: (öl. 1499). osmanlı denizcilerinden

BURCU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
güzel koku

BURHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
delil hüccet.
hakkı batıldan, doğruyu yanlıştan ayıran delil.
ilahi aydınlık

BURHANEDDİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
dinin delili. burhaneddin mahmud b. taceddin el-buhari (öl. 1149). hanefi fıkıh alimi. önemli yapıtı. el-muhit el-buhari'dir.
türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır

BURKAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
uygur türklerinin budaya verdikleri ad.
isim olarak kullanılmaz.
(arp.) er.
yanardağ, volkan

BURKHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
put, heykel, buda heykeli.
isim olarak kullanılması yanlıştır

BURÇ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
süryanice burgus kelimesinin arapçalaştınlmış hali.
kalenin köşelerine yapılan daha yüksek ve daha kalın çıkıntı kule.
yuvarlak bina.
güneşin ayrıldığı oniki kısımdan herbiri.
tek hisar

BURÇAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
baklagillerden, taneleri yemiş olarak kullanılan bir bitki.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

BURÇHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. burç)

BURÇİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
dişi geyik

BUSE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
öpüşmek, öpmek.
islâmî ahlâka aykırı olduğu için isim olarak kullanılmaz

BUYAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.)
mutluluk, uğur, talih.
iyi biliş, sevab.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

BUYRUK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı güç.
egemen.
emir.
kendi başına hareket eden

BUYRUKALP : Turkish Turkish Ansiklopedik

(bkz. buyruk)

BUĞRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
büyük erkek deve, iki hörgüçlü deve.
turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu.
harizm hükümdarlarından birinin lakabı

BUĞRAHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(fti.) er.
x. yy.'ın başlarında orta asya'daki yağma boyundan çıkan ve ilk islam devletinin türk hükümdarlarının birçoğuna verilen ünvan.
iliğ ve karahanlı sülalesinden birçok hükümdarların unvanıdır.
tarık buğra, saltuk buğra

BÖKE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
kahraman, güçlü kimse.
önder, başkan, reis.
kabadayı, cesur efe.
güreşçi, pehlivan

BÖRİTİGİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
karahanlı hükümdarı. maveraünnehir'e hakim oldu. bastırdığı paralarda ibrahim b. nasr adıyla anılır (xı. yy.)

BÖRÇETİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
eski tarihçilere göre türkleri ergenekon'dan kurtaran demircinin adı

BÜKLÜM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
bükülmüş kıvrılmış şeylerin oluşturduğu halka

BÜLBÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
sesinin güzelliğiyle ünlü ötücü kuş.
sesi çok güzel olan kimse. bülbül hatun: bayezid ıı.'in eşi. (öl. bursa 1515). şehzade ahmed'in annesi