Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

ÜÇOK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
oğuz destanına göre sol kolda bulunan 12 oğuz boyuna verilen ad

IDIK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
kutsal, mübarek

IDIKUT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
eski türklerde bir şan.
devlet yönetme gücü

IKNAT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
allah'a dua etme, yalvarma.
inkisar etme.
namazda kıyamı uzatma ve hacca devam etme

ILDIR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
parıltı, parlayış.
alacakaranlık

ILDIZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
yıldız.
gündönümünden 10 gün önceki zaman.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ILGAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çok çabuk, hızlı.
hücum, akın.
verilen söz.
havanın parlak, açık olması.
öfke

ILGAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
atın dört nalla koşması.
hücum, akın.
çankırı ilinin ilçe merkezi.
batı karadeniz bölgesinin en yüksek dağ kitlesi.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ILGAZER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. ılgar)

ILGI : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
soy sop.
sürü.
çoban.
hısım, akraba

ILGIM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
serap. (bkz. serap).
gök erimi, serap.
belli belirsiz

ILGIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
kumlu topraklarda yetişen ve çit bitkisi olarak kullanılan ağaççık

ILICAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
ılıkça, biraz ılık

IRAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. uzak)

IRAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. ırak)

IRMAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir

IRIZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
cesur, yiğit

ITRİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ıtrî (buharizâde mustafa efendi). türk besteci, hattat ve şair

ITIR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
güzel, hoş koku.
sardunyagillerden, yapraklan güzel kokan bitki, turnagagası

IŞKIN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
bitki sürgünü, asma filizi

IŞIK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
bazı cisimler tarafından tabii halde ve akkor haline gelinceye kadar ısıtıldığında yayılan, cisimleri görmemizi sağlayan ışıma, aydınlık, ziya, nur (bkz. ziya, nur).
aydınlatma cihazı, mum, lamba, ampul, fener.
ışık tutma, bir konuda aydınlatıcı bilgi vermek

IŞIKALP : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. ışık)

IŞIKAY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
(bkz. ışık).
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

IŞIKER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. ışık)

IŞIKHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. ışık)