Multilingual Turkish Dictionary

Turkish Turkish Ansiklopedik

Turkish Turkish Ansiklopedik
CEZMİYE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ar) ka.
(bkz. cezmi)

CEZRİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
kökle ilgili, kökten

CEZZAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
deve kasabı.
daha çok lakab olarak kullanılır. cezzar ahmet pasa (?-akka 1804). osmanlı vezirlerindendir

CİHAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
din uğrunda düşmanla savaşma.
islam uğrunda çalışma. cihad müslümanlara farz kılınmıştır. mallarıyla, canlarıyla savaşan mü'minler övüldüğü gibi, bu mücadele uğruna canını veren kişi şchidlik makamıyla yüceltilip taltif edilmişlerdir. kur'an'da defalarca tekrarlanan bir emirdir.
dil kuralına uygun olarak "d/t" olarak kullanılmaktadır

CİHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.)
dünya, alem, kainat, yeryüzü, yerküresi.
dünyada yaşayan insanların tümü. cihan ara begüm: hint-türk hükümdarı şahcihan ile adına taç mahal'in yapıldığı mümtaz mahal'in kızı. dindarlığı ve ihlaslı oluşu sebebiyle "zamanın fatıması" olarak anıldı.
kadın ve erkek adı olarak kullanılır

CİHAN BANU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
dünyaca tanınmış kadın

CİHANDAR ŞAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
delhi, türk-hind imparatorları'nın
'sû olup şah alem bahadır'ın büyük oğludur

CİHANDİDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
dünyayı gezip görmüş.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

CİHANEFRUZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
dünyayı parlatan, aydınlatan

CİHANER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
dünyaya bedel kişi, yiğit

CİHANFER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
cihanı, dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı

CİHANGİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
dünyaya egemen olan, dünyayı zabteden kimse. fatih. osmanlı şehzadelerinin ortak adıdır

CİHANGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
(bkz. cihan)

CİHANMERT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
(bkz. cihaner)

CİHANNUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı.
türk-hind padişahı ekber'in büyük oğlu.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

CİHANSER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
cihan'ın başı.
kadın ve erkek adı olarak kullanılır

CİHANSUZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
cihan yakan.
gaznelilerden buhran şahı mağlup edip, gaznice ve bust şehirlerini yakıp-yıkan, gaddar vahşi alaeddin-hüseyin'e verilen ad

CİHANŞAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
cihan'ın şah'ı.
kara-koyunlu padişahlarından timur'un ölümünden sonra kaybedilen yerleri geri almıştır

CİLASUN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
babayiğit, boylu, boslu, delikanlı, gürbüz

CİLVE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
hoşa gitmek için yapılan davranış.
işve, naz.
yeni gelin duvağının kaldırılması merasiminin ve bu münasebetle güveyin geline verdiği hediyenin (türk yüz görümlüğü) adıdır

CİNAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
cennetler, yedi göğün üstünde ve arş ile kürsi'nin altındaki sekiz cennet.
kadın ve erkek adı olarak kullanılır

CİNUÇEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
üstün, galip, zafer kazanmış

CİRYAL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
bir nevi kırmızı boya.
altının kırmızılığı.
temiz renk.
saf

CİVAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
genç, delikanlı, yakışıklı.
(bkz. cevan, cuvan)

CİVANBAHT : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
mutlu, şanslı (kimse)