Multilingual Turkish Dictionary

Turkish Turkish Ansiklopedik

Turkish Turkish Ansiklopedik
EBHER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
en parlak

EBRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ürkme, kaçma.
birden bire ölme

EBRAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
hayır sahipleri.
iyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar. şeş ebrar: altı hayır sahibi, hz. ebu bekir, hz. ömer, hz. osman, hz. ali, hz. hasan, hz. hüseyin

EBRU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
kaş.
bulut renginde, buluta benzer, bulut gibi dalgalı, bulutlu.
kağıt üzerine kendine has usulle yapılan, mermer, damarları gibi dalgalı şekilli süsleme. ciltçilikte ve hüsn-ü hat'ta kullanılır

EBU : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
baba, ata. (bkz. ebi, peder)

EBU ALİ SİNA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ibn sina). ali sina'nın babası anlamında. ünlü türk bilgini

EBU CEHİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
(ebu'l-hakem amr b. hişam b. el-muğire) islam'ın doğuşunda müslümanların en büyük düşmanlarından. mekkeli müşrik. müslümanlara en büyük işkeneler onun tarafından yapıldı. cehalet ve bilgisizliğin babası anlamında ebu cehil denildi. hakkında ayetler indi. bedir savaşında islam mücahidi ibn mes'ud tarafından öldürüldü

EBU DAVUD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
süleyman b. el-eşas es-sicistani. kütüb-i sitte'den birisi olan sünen-i ebu davud'un müellifi. büyük hadis bilgini.
000 hadis arasından seçtiği 4800 hadisten oluşan sünen'i, ahlak, tarih ve fıkıhla ilgili meseleleri içerir

EBU EYYUB EL-ENSARİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
asıl adı halid b. seyd'dir. sahabedendir. rasûlullah medine'ye geldiğinde ilk önce onun evinde misafir oldu. istanbul'a kadar gelip bizanslılarla savaştı

EBU HANİFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.). (nu'man b. sabit). hanefi mezhebinin kurucusu. müetehid, alim. (küfe
bağdat 787). kabil'den gelen büyük babası kufe'ye yerleşti. islami ilimler sahasında mükemmel bir eğitim gören imam-ı azam ictihad edebilecek seviyeye geldi. devrinin en meşhur bilginidir. küfe kadılığı teklifini reddedince halife mansur onu hapse attırdı. hapishanede iken vefat etli

EBU HUREYRE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
suffe ashabındandır. birçok hadis rivayet etmiştir

EBU UBEYDE B. EL-CERRAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
(
639) (amr b. abdullah). islami ilk kabul eden sahabelerden biri. cennetle müjdelenmiştir. çeşitli cephelerde ordu komutanlığı yaptı. suriye'de vefat elti

EBU ZER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
altın sahibi, servet ve zenginlik sahibi

EBU ZER EL-GIFARİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sahabedendir

EBUBEKİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
deve yavrusunun babası.
hulefa-i raşidin'in ilkidir. hz. ebubekir'in lakabı. rasûlullah (s.a.s.)'ın nübüvvetinden önce de sonra da en yakın arkadaşı olmuştur

EBYAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
pek ak, pek beyaz.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ECE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
baş reis.
kraliçe.
ana.
yaşlı kadın

ECEGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. ece)

ECEHAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.).
(bkz. ece)

ECEMİŞ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
çok bilmiş

ECER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
yeni, güzel, iyi

ECHER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
son derece güzel kadın.
gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlü

ECİR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bir iş ya da emek karşılığı verilen şey.
sevap.
aziz sevgili

ECMEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
en güzel, en yakışıklı.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ECVED : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
en iyi olan.
eli açık cömert.
türk dil kuralına göre "d/t" olarak okunur