Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

EFKAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
düşünceler.
iç sıkıntısı, kaygı

EFKEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
düşkün

EFLAK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
semalar, felekler, yükler, küreler, zamanlar.
bahtlar, talihler, kaderler

EFLAKİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
gökte oturan melek.
eflaki şemseddin ahmet dede: (1360). osmanlı sufi ve yazar. mevlana'ya dair menakıbü'l-arifin adlı eserin müellifi

EFLATUN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(yun.) er.
açık mor.
aristo'nun hocası, sokrat'ın talebesi, ünlü yunan filozofu

EFRAHİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ibr.) er.
hz. yusuf un ikinci oğlu. orta filistin'de yerleşen israil kabilesine adını verdiği söylenir. bu kabile hz. süleyman'ın ölümünden sonra asıl israil topluluğunun 12 kola ayrılmasında etken oldu

EFRAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
atlar, beygirler, kısraklar

EFRASİYAP : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
turan türkleri büyük kahraman kağanının farsça adı. alp er tonga asıl adıdır. büyük iskender'den evvel yaşamıştır. kaşgar'daki ilk müslüman türk sülalesi karahanlıların afrasiyab neslinden geldiği söylenmektedir. alper tonga hüsrev tarafıandan öldürülmüştür

EFRAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
kaldıran, yükselten.
firar. yükselten, mümtaz, büyük, meşhur, maruf

EFRİDUN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
cemşid soyundan anlayış ve zekasıyla meşhur bir iran hükümdarı

EFRUG : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
parıltı, ışık.
nur.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

EFRUZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
şule, parıltı.
aydınlatan, parlatan.
tutuşturan, yakan. gösterişli güzel

EFSANE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
asılsız hikaye.
masal, boş söz, saçma sapan lakırdı.
dillere düşmüş, maşhur olmuş hadise

EFSER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
taç.
subay.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır, (bkz. iklil)

EFSUN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
efsun, büyü, sihir, gözbağcılık, (bkz. füsun)

EFZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.).
artmak, çoğalmak.
erkek ve kadın adı olarak kullanılır

EFŞAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
eklendiği kelimelere "saçan, dağıtan, serpen, silken" manası verir..
gülefşan: gül saçan

EGE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her halinden sorumlu olan.
yaşça büyük, ulu.
sahip

EGEMEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
hakim, hüküm süren karşılığı olarak kullanılan bu kelime, hem kök, hem de ek olarak yanlıştır. türkçe'de ne "eğe" kökü, ne de "man-men" şeklinde isim yapım eki vardır

EGENUR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
(bkz. ege)

EGESEL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(bkz. ege)

EHAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.).
bir, tek.
ilk sayı.
allah'ın isimlerinden, bir ve tek olan allah.
isim olarak kullanılmaz

EHİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
sahip, malik.
becerikli, yetenekli.
karı-kocadan her biri

EHLİMEN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
inançlı inanan kimse

EHLİYET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
işe yarar halde bulunuş, bir işi hakedebilecek durumda bulunuş, selahiyet, yetki.
mahirlik, iktidar, liyakat, kabiliyet, kifayet, mensubiyet.
iktidar, kabiliyet ve liyakat vesikası